Voor mij betekent restaureren inspecteren, schoonmaken en behandelen, zeker bij een motor waarbij de basis nog in redelijke staat is. Een goed voorbeeld is bijvoorbeeld mijn koplampbehuizing, bij beschadigingen niet gelijk laten spuiten, maar de beschadigingen repareren. Niet vervangen wanneer dat niet echt nodig is, maar het originele patina laten zoals het is.
Vanuit een technisch perspectief hou ik niet van “patina” van de elektrische bedrading, elektrische contacten of uitgedroogde en gebarsten rubbers. Wanneer een technische functie wordt beïnvloed door het patina is dat de grens van mijn voorstellingsvermogen, en wordt ik gedwongen om het betreffende onderdeel technisch in orde te maken zodat vanuit het technisch functionele oogpunt als werkt zoals initieel is bedoeld.
De patina van de originele lak is een ander ding. Als krassen zo diep zijn dat je het blanke metaal kan zien zal ik met touch-up verf in ieder geval zorgen dat de kras bijna onzichtbaar wordt gerepareerd. Als een kras niet door de lak heen is, zal ik er dan ook niet aan doen, en laat ik het zoals het is.
Als ik de deze Bomber in z’n geheel beschouw, is het duidelijk dat deze lang heeft stilgestaan. Zo te zien is de linkerzijde van de motor blootgesteld aan direct of indirect zonlicht.
De zon, of beter gezegd, de UV component van het zonlicht heeft z’n sporen achtergelaten. De zilverkleurige lak van de voorvorkpoten en de spatborden is aan de rechterzijde donkerder dan aan de lak aan de linkerzijde van de motor. Ook rubbers en plastic delen aan de linkerzijde zijn verhard / gebarsten en/of verkleurd. Helaas hebben de kabels ook veel last gehad van het zonlicht, de voorremkabel, maar ook in mindere mate de koppelingskabel en de km –teller kabel zijn aan de linkerzijde verhard, en hier en daar zitten er kleine barstjes in het kunststof.
Glazen ramen, en specifiek ramen van float-glass laten relatief weinig UV straling door, maar over de jaren is het genoeg geweest om deze schade te veroorzaken.
Met bovenstaande filosofie en zienswijze ben ik begonnen aan het schakelmateriaal aan het stuur. Vaak geven oude stuurschakelaars problemen door gecorrodeerde contacten, verborgen draadbreuken, hoge overgangsweerstanden en verouderd vet.
Allereerst heb ik de handvatten van het stuur respectievelijk de gashendel te verwijderen. Aangezien ik deze weer wil gebruiken moet dat voorzichtig gebeuren. Allereerst spuit ik gedurende een aantal dagen van te voren een klein beetje siliconen tussen stuur en handvat, ook verwarm ik het handvat met een föhn (voorzichtig) waarbij ik tegelijkertijd het begin langzaam heen en weer draai. Na een tijdje komt de siliconenvloeistof steeds verder het handvat in , en uiteindelijk laat alle lijm los, en kunnen de handvatten netjes en heel worden verwijdert.
Het zijn niet de originele handvatten, maar wel tijds- specifieke. De handvatten hebben een veel grotere diameter dan de originele, en er zitten “luchtkussentjes” in, erg prettig bij een Bomber vanwege de trillingen.
Daarna kan ik de stuurschakelaars uit elkaar schroeven. De bedrading van de stuurschakelaars is bij een Bomber door het stuur aangelegd, en zorgt voor een nette uitstraling. Om de bedrading er heel uit te krijgen heb ik allereerst het stuur van binnen ingespoten met siliconen, waarna ik het geheel met de föhn opwarm om de bedrading zo soepel mogelijk te maken. Na het voorzichtig verwijderen van de bedrading kan de inspectie volgen.
Het gedeelte van de bedrading in de stuurbuis is in zeer goede staat, heeft de correcte zilvergrijze kleur, geen barsten en is nog erg flexibel. Het gedeelte van de bedrading wat zit tussen het gat in het midden van het stuur en de koplampbehuizing is bruinig van kleur en harder. Het omhulsel van de startknop draad is een paar maal gebroken (zilvergrijs omhulsel met een gele draad en een rode spiraalgewonden streep). Ik heb besloten om dat zo te laten, omdat ik dat niet kan repareren zonder dat je het zou zien, daarnaast beïnvloed het de functie van de draad niet.
Rechter stuurschakelaar
Zoals gezegd is het omhulsel van de bedrading (verder genoemd sheating) hier en daar gebarsten, ook is de sheating verkleurd waar het zonlicht heeft ingewerkt. De bedrading zelf was in uitstekende conditie, alleen de doorzichtige (vergeelde) plastic contact beschermers waren smerig.
Om een of andere reden is er 5 mm van de isolatie verdwenen waar de draad van de starter aan het contact zit gesoldeerd. Ook is het contact zelf zwaar geoxideerd. Dit is normaliter geen probleem, maar als de draad tegen de aluminium behuizing aankomt (of het stuur) zal het startmotor relais worden bekrachtigd waardoor de starter zal gaan draaien. Daarom het ik het stukje open draad met wat krimpkous geïsoleerd. Inkorten van de draad en opnieuw solderen was geen optie omdat de draad anders te kort zou worden.
De contact stift van de startknop was ook geoxideerd, net zoals de metalen veer die de knop terug drukt. De contacten heb ik weer netjes gemaakt met een zachte doek (geen schuurpapier gebruiken !) en ingevet met warme zuurvrije vaseline.
De aluminium behuizing heb ik een tijdje (twee minuutjes) in warme azijn gelegd, zodat het aluminium weer schoon wordt. Daarna goed gespoeld in warm water (alle azijnresten moeten worden weggespoeld) en gedroogd met de föhn. Even een doekje over het aluminium halen is genoeg om de behuizing z’n natuurlijke glans terug te geven. Daarna de buitenzijde in de was gezet, zodat het wordt beschermd.
Het originele TEC knopje heb ik even gepolijst met een kunststof polijst pasta, niet voor de mooiigheid, maar om de buitenzijde glad te maken zodat de knopje niet blijft hangen / gaat vreten. Ook heb ik het gat waardoor het knopje steekt even gepolijst en behandeld met HPTS (High Pressure Teflon Spray).
Daarna het geheel weer geassembleerd, en het startknopje op werking en kortsluiting gecontroleerd met een multimeter. Daarna de gehele binnenzijde met een dikke laag (water resistent) zwaar industrieel vet (Mobilgrease XHP 220 of Shell Rodina EP2 of gelijkwaardig)
De reden dat de stuurschakelaar zo zwaar was gecorrodeerd was te wijten aan vervuiling van het afwateringsgaatje aan de onderzijde van de aluminium behuizing. Dit gaatje zit daar om water wat in de schakelaar komt af te voeren, maar als dat verstopt zit kan het water er in blijven staan en z’n destructieve werk doen. Na assemblage van de schakelaar dit gaatje even goed vrij gemaakt van vaseline of vet, zodat e.a weer naar behoren werkt.
Linker stuurschakelaar
De linker stuurschakelaar was in veel betere conditie dan de rechter, hier was het afwateringsgaatje niet verstopt.
Na alles te hebben gedemonteerd en schoongemaakt te hebben de schakelaars ingevet met vaseline, met uitzondering van het stalen gedeelte van de lichtschakelaar wat door de behuizing heen steekt, dat heb ik ingevet met een dikke laag Mobilgrease XHP 220 (of Shell Rodina EP2) in plaats van HPTS. Ook heb ik de kleine schroefjes van de schakelaar geborgd met locktight blauw.