Jottum!
for president
Mijn derde topic voor de 2019 editie van de €500 challenge. Er zijn zoveel leuke motoren waar de challenge mee gereden kan worden.
Al eerder zou ik meedoen met een Suzuki VX800 Een leuke fiets die helemaal klaar was voor de challenge. Een motor met een V2 blok die lekker roffelde. Eigenlijk geen vuiltje aan de lucht zou je denken.
Totdat er een Suzuki DR750 te koop aangeboden werd. Na een vakantie met @NLT op een Dominator 250 (van Groningen naar Limburg zoveel mogelijk greenlaning) keek ik al uit naar een off road met meer potentie. Met de verkoper sloot ik een deal waarmee de VX als betaalmiddel werd gebruikt. Dus toen de DR 750 als challengebike. Maar.... al rijdend werd ik steeds minder enthousiast om hier een dikke drieduizend kilometer op te rijden. Al twijfelend en alle opties openhoudend kwam de opmerking van @Ballbetween op het algemene topic voorbij.
Deze melding liet me maar niet los. Die VF blokken zijn oersterk en zo'n choppertje leek wel erg veel op de CX500C die ik al eens gehad heb met een bijl in het achterspatbord. Dus de zithouding zou niet al te slecht zijn. Via een PB'tje werd een app-gesprek gestart. Dit resulteerde in een lift met NLT naar Westervoort (bij Arnhem) die daar in de buurt moest zijn. De motor is rijdbaar dus pak en helm mee. Na een rondje om de motor gelopen en een paar schoppen tegen de banden werd de koop bezegeld met het verwerken van de administratie en een kop koffie.
De motor werd gestart en een 200km proefrit begon hiermee. Om Arnhem te ontwijken eerst een stukje snelweg. Snelweg rijd niet lekker. Zeker niet bij 4 á 5 graden aan temperatuur en het beloofde zonnetje bleef ook weg. Bij Arnhem Noord eraf en verder alleen maar provinciale wegen. Onderweg nog een paar plaatjes geschoten.
En bij Uddelermeer schofterig lekker wildschotel gegeten.
De motor doet het redelijk goed. Alleen doortrekken naar boven de 6000 toeren vind 'ie niet lekker en begint zich dan te verslikken. Ook de kilometerteller/snelheidsmeter is het aan het opgeven. Steeds meer ijzervijlsel wordt zichtbaar en een dikke laag raakt zichtbaar. Na 170 km valt de naald los naar beneden. De gehele weg heeft deze wild staan pogodansen. Daar is ook deze teller niet tegen bestand.
Na bijna 4 uur sturen kom ik in de schemering thuis. Flink verkleumd mag ik wel zeggen. Na twintig minuten onder een hele hete douche kwam ik eindelijk weer op temperatuur.
De Magna rijd goed er zit lekker veel koppel in. Daar ga ik in de bergen veel plezier van hebben. Snelweg op deze motor is geen reet aan. Deze fiets houd meer van bochten en qua zithouding meer het zwieren in de bochten. Tijdens de rit merkte ik dit al ook al waren de banden niet op temperatuur en, zo zag ik later, gemaakt in 2003 (!).
Zonder enige zekerheid zeg ik dat dit de challengebike gaat worden.
Al eerder zou ik meedoen met een Suzuki VX800 Een leuke fiets die helemaal klaar was voor de challenge. Een motor met een V2 blok die lekker roffelde. Eigenlijk geen vuiltje aan de lucht zou je denken.
Totdat er een Suzuki DR750 te koop aangeboden werd. Na een vakantie met @NLT op een Dominator 250 (van Groningen naar Limburg zoveel mogelijk greenlaning) keek ik al uit naar een off road met meer potentie. Met de verkoper sloot ik een deal waarmee de VX als betaalmiddel werd gebruikt. Dus toen de DR 750 als challengebike. Maar.... al rijdend werd ik steeds minder enthousiast om hier een dikke drieduizend kilometer op te rijden. Al twijfelend en alle opties openhoudend kwam de opmerking van @Ballbetween op het algemene topic voorbij.
Deze melding liet me maar niet los. Die VF blokken zijn oersterk en zo'n choppertje leek wel erg veel op de CX500C die ik al eens gehad heb met een bijl in het achterspatbord. Dus de zithouding zou niet al te slecht zijn. Via een PB'tje werd een app-gesprek gestart. Dit resulteerde in een lift met NLT naar Westervoort (bij Arnhem) die daar in de buurt moest zijn. De motor is rijdbaar dus pak en helm mee. Na een rondje om de motor gelopen en een paar schoppen tegen de banden werd de koop bezegeld met het verwerken van de administratie en een kop koffie.
De motor werd gestart en een 200km proefrit begon hiermee. Om Arnhem te ontwijken eerst een stukje snelweg. Snelweg rijd niet lekker. Zeker niet bij 4 á 5 graden aan temperatuur en het beloofde zonnetje bleef ook weg. Bij Arnhem Noord eraf en verder alleen maar provinciale wegen. Onderweg nog een paar plaatjes geschoten.
En bij Uddelermeer schofterig lekker wildschotel gegeten.
De motor doet het redelijk goed. Alleen doortrekken naar boven de 6000 toeren vind 'ie niet lekker en begint zich dan te verslikken. Ook de kilometerteller/snelheidsmeter is het aan het opgeven. Steeds meer ijzervijlsel wordt zichtbaar en een dikke laag raakt zichtbaar. Na 170 km valt de naald los naar beneden. De gehele weg heeft deze wild staan pogodansen. Daar is ook deze teller niet tegen bestand.
Na bijna 4 uur sturen kom ik in de schemering thuis. Flink verkleumd mag ik wel zeggen. Na twintig minuten onder een hele hete douche kwam ik eindelijk weer op temperatuur.
De Magna rijd goed er zit lekker veel koppel in. Daar ga ik in de bergen veel plezier van hebben. Snelweg op deze motor is geen reet aan. Deze fiets houd meer van bochten en qua zithouding meer het zwieren in de bochten. Tijdens de rit merkte ik dit al ook al waren de banden niet op temperatuur en, zo zag ik later, gemaakt in 2003 (!).
Zonder enige zekerheid zeg ik dat dit de challengebike gaat worden.
Laatst bewerkt: