Op verzoek (ik meen van Kees) een mini-
Howto van mijn
Verwarmde Vest (crosspost):
Ik heb op Marktplaats een rol manganin weerstandsdraad gekocht, 0,25 mm dik, 8,98 ohm per meter. De rol kostte me incl. verzenden 11 euro, ziet er uit als een hele oude rol, maar de draad is gloednieuw en aan het gewicht wat er op staat te zien is er niet veel gebruikt. Opmeten van de weerstand (het beginnetje steekt uit) leert dat er ongeveer 1050 meter op zit. Op eBay kost een rol (uit 1987!) die minder weegt ruim 50 euro, dus ik heb een goede deal gesloten
Kortere stukken (je hebt niet zo veel nodig) zijn wel voor een paar euro te koop.
[
afbeelding]
Dit draad heeft een geisoleerde laklaag, waardoor het niet meteen sluiting geeft mochten er ooit 2 tegen elkaar komen. Om te solderen moet deze laklaag met een mesje worden weggekrabbeld.
Ik heb eerst wat "experimenten" gedaan:
-verwarmd kussentje op een trafo (9V) voor m'n kat, waarbij ik de draden met mijn lijmpistool (thermische lijm) vastmaakte. Dit is heel veel werk, maar werkt prima, en beessie was er blij mee. Hier ging 2 keer 2 meter draad in (9W).
-verwarmd t-shirt, bij gebrek aan geschikt vest, met lijmpistool lijm en plakband, hier ging 4 keer 3 meter draad in (25W, uitgaande van 13V). Dit werkte goed, maar was niet warm genoeg en de draden gingen snel weer los omdat ze open aan de binnenkant zaten en doordat ik het shirt over m'n hoofd moest trekken.
-verwarmde neopreen (uitgesneden uit een gloednieuwe maar overbodige laptopsleeve) "pads" voor mijn handlebar muffs: hier ging aan elke kant 2 meter in, zeer dicht op elkaar, en vastgemaakt met lijmpistool + daarna met textiellijm een laagje textiel er overheen. Werkt goed, wordt (bij stilstand) lekker warm, en haalt bij rijden net de kou aan de bovenkant van m'n handen weg (2 * 9W). Het verbruikt alleen dusdanig veel lijm dat mijn tube vrijwel op was, dus dat plan heb ik voor het vest opgegeven, anders kost het meer aan lijm dan aan andere dingen.
En dan nu het vest: bij de Action heb ik een bodywarmer (6 euro) gekocht. Hier heb ik de voering aan de onderrand en bij de armgaten losgeknipt, zodat ik het vest binnenstebuiten kan keren.
[
afbeelding]
De voering is heel zacht materiaal wat het vrij eenvoudig maakt om weerstandsdraad er met een naald doorheen te rijgen. Dit scheelt het drama met plakband of lijm, en het blijft beter zitten.
Zorg dat de 12V (koper)aansluitdraad lang genoeg is! De verwarmde laag heeft het meeste effect als deze zo dicht mogelijk bij je huid zit, bij mij komt dit vest direct over m'n shirt/blouse, daaroverheen als het nog in m'n jas past een fleece-vest, daaroverheen mijn motorjas, en daaroverheen zo nodig mijn gevoerde regenoverall. Resultaat is dat de draad vanaf de onderkant eerst over m'n vest omhoog moet, dan onder m'n jas naar beneden, dan omhoog om via m'n nek naar buiten te komen, en vervolgens onder m'n magneet-tanktas vastgeplakt wordt richting 12V-stekker aan het stuur. Zo heb ik nu 2 meter draad aan het vest zitten.
In het vest heb ik de aansluitdraad opgesplitst: deze loopt 2 kanten op, de plus zit links, de min aan de andere kant. Dit voorkomt dat alle weerstandsdraden op 1 punt samenkomen en daar een "hot spot" vormen, en verkleint de kans op kortsluiting. Als voorbereiding heb ik aan beide kanten alvast 9 stukjes krimpkous over de draad getrokken. Vanaf de "hoofddraad" aan 2 kanten heb ik 9 weerstandsdraden van 3 meter lang (56W bij 13V) door het vest geregen, min of meer op gelijke tussenafstanden. Hierbij heb ik 5 draden via de voorkant over de schouders en de bovenrug lopen, de rest blijft aan de achterkant. "Zigzaggen" van de draden zorgt dat ze niet kapotgetrokken worden als het vest wordt opgerekt. Let hierbij op dat de draad telkens lussen wil vormen, het van een rol af komt.
[
afbeelding]
Hierna de weerstandsdraad "afkrabbelen", vastsolderen aan de hoofddraad, en de soldeerklodders met de krimpkous afsluiten. Even testen, het vest voelt een heel klein beetje warm in de open lucht, en ervaring leert dat het dan bij dragen lekker warm aanvoelt.
Zorg dat de 12V-draad een "trekontslasting" heeft, ik heb een stukje tie-rip vastgeplakt naar het stevigere deel bij de jaszakken, zodat de voering/draden niet kapotgetrokken worden mocht ik vergeten de draad los te maken.
[
afbeelding]
De zakken heb ik aan de binnenkant trouwens afgeknipt, ik gebruik ze toch niet, en het houdt warmte tegen. De rits zit er nog.
Nu alles werkt kan ik het vest weer normaal in elkaar vouwen, en alle randen vastlijmen (met lijmpistool). Mijn eerste plan (=moeder lief aankijken voor de naaimachine) heb ik opgegeven omdat ik de weerstandsdraad tot in de hoeken heb gelegd. Een naald kan het kapotmaken.
Het resultaat: afgezien van de draad is er vrijwel niets van te zien,
morgenochtend verwacht ik een hele warme 130 km tocht bij gebrek aan 8 graden vorst.
[
afbeelding]
Uiteraard zijn deze vesten ook compleet te koop, voor iets van 160-200 euro... Gezien de prijs vul ik er liever 2 halve dagen mee in het weekend.
Ik heb (nog?) geen schakelaar gemaakt: de stekker sluit ik aan bij het wegrijden (of ik kom er na 30 km achter dat het toch wel koud is, en doe het dan alsnog
), als het te heet is trek ik de stekker er wel uit.
Ik hoop alleen dat mijn dynamo het gaat redden: handvatverwarming, navigatie, handlebarmuffpads en verwarmd vest trekken met de handvatverwarming laag net geen 10A, met handvatverwarming hoog ruim 10A. Mijn dynamo kan 21A leveren, uiteraard heeft verlichting en ontsteking ook nog wat nodig. De zekering van al mijn zelfbouwsels is 10A, dus de handvatverwarming moet ik maar gewoon niet meer hoog zetten.
Het enige wat ik niet verwacht had, maar wat wel logisch is, is dat ik bij het uittrekken van het vest schokken in m'n vingers voel waar de draden aan de binnenkant lopen. Dit komt doordat het materiaal van het goedkope vest gruwelijk statisch is, en de metalen draden voor geleiding binnenin zorgen.
Dit heeft niets met de 12V-aansluiting te maken, ik krijg ook schokjes zonder de stekker aan te sluiten. Statische schokken zijn trouwens typisch rond de 6000-8000 volt