Ja, off-road stand op mijn Guzzi is ABS achter uit en tractie controle laat wat slip toe.
Ook had ze verdeeld verpakt in het gewicht wat meer naar voren en onderen te hebben.Weer een mooie aflevering van je verslag!
Wat jij doet èn wat ik velen zie doen is spullen apart van elkaar vastbinden op de motor, zoals jij met je stokken deed. Om de reden iets niet te willen verliezen heb ik denk net een iets grotere roltas zodat alles echt in die tas zit en ik niets kan verliezen. Mocht die loslaten dan merk ik dat gelijk.
Ohja en bij die brug is het ook gewoon verhard knetterlekker rijden. Meer over dat weggetje (verhard dan) in mijn laatste reisverslag
Bekijk bijlage 1921260
![:]](/styles/motor-forum/smilies/crossy.gif "Crossy :]")
Dag 4:
Vertrek: Camping Les Rives de l'Ardèche in de buurt van Mayres, 9:25 uur
Aankomst: Camping Du Plan Barcelonnette 18:50 uur
8 uur 55 min. gereden, 263km
Pas tegen 8en wordt ik wakker, ik kom uit bed, loop naar het toiletgebouw en merk dat mijn heup geen pijn meer doet, gelukkig.
Ik zet een bakkie koffie en ruim mijn spullen op en vul mijn camelbag.
Gisteren bijna 2,5 liter water gedronken, ideaal ding. Doordat ik dat slangetje continu over mijn schouder heb hangen kan ik gewoon onder het rijden drinken.
Dat heeft gisteren zeer zeker geholpen, geen hoofdpijn van de warmte, niet uitgedroogd, top dus. Zijn geld zeer zeker waard.
Bij de Decathlon had ik van die gedroogde maaltijden gekocht, en ook 2 ontbijtjes.
Eigenlijk gewoon muesli, in dit geval met chocolade.
Wat me niet duidelijk is, moet er nou melk bij of water.
Nou ja melk heb ik niet dus hop water in het zakje, 5 minuten wachten en ik had een best acceptabel ontbijt
Zooi op de motor, wegwezen, pas na 9 uur rijd ik de camping af.
Reserve lampje brandde gisteren ook al, en ik zag vanochtend dat er ook wel wat olie in de Guzzi mag
Opzoek naar een tankstation, wat ik ook na 10 minuten al tegenkom.
15 euro 90 verder en ik heb een liter olie.
Ook koop ik meteen een fles jus d'orange, en 15 liter euro 98.
Van die bus olie gaat er maar 200cc of zo in
Nou ja het zal wel, ik vraag in de shop en plastic tas voor om die bus olie, geen zin in glibberige kleren.
Tas met bus olie in een van de zijtassen en terug op de motor en en route.
In het volgende dorp stop ik bij de bakker voor een belegd broodje.
Ik heb een punt op de TET aangetikt een rijd daar nu heen. via een erg toffe slingerweg berg op.
Door een dorpje waar de benen buiten hangen.
Het is vandaag een of andere Katholieke feestdag (thanks mam voor die info) dat vieren de Fransen hier met een marktje.
Aangekomen op mijn waypoint zie ik weer die beruchte keien paden, berg op..
Guzzi in offroad modus, ABS uit, Tractie controle uit, en gaan.
Na 300 meter sta ik weer op de zelfde asfaltweg als waar ik net afdraaide maar dan een stukje bergop.
Okay dan..
Achterbandje houd het nog redelijk vol na de eerste dag snelweg is het niet veel erger geworden.
Wat volgt is zeker 1,5 uur asfalt, niks mis mee want het is hier erg mooi, het is leuk sturen hier, en ik vermaak me wel.
Maar echt TET kan ik dit niet noemen.
In een mega druk dorp zie ik een supermarkt die open is.
Ik koop een banaan, een appel, 2 yoghertjes en een torxs setje.
Mijn rechter voetsteun blijft maar los trillen, en ik heb nu net geen torxssleutels meegenomen.
Buiten draai ik de voetsteun goed vast, klim op de motor en rijd weer verder.
Weg uit die mega chaos, Belgen, Nederlanders Fransen alles zit in hun auto kooi en probeert een parkeerplek te krijgen en ondertussen mij dood te rijden.
Althans zo lijkt het wel..
Nog zeker een half uur asfalt volgt, tot net voorbij Aubenas ik ineens een grindpad opdraai.
500 meter verder gaat het een klein stukje omhoog, net boven de omliggende bossen stop ik ff voor nog een foto en een slok drinken.
Ik kijk ff waar ik heen moet..
Omhoog en niet zo een beetje ook niet.
Ik ben zeker 10 minuten aan het klimmen, geen tijd om adem te halen, zo voelt het dan toch.
Commit to the climb, weightless rider, weight on the pegs het gaat allemaal door mijn hoofd.
De Guzzi pruttelt wel omhoog, in zijn 2, soms even terug naar de 1.
Boven op de bult aangekomen
Sta ik te hijgen als ..
Hijgen als wat eigenlijk??
Wat omhoog gaat… met ook weer naar beneden.
Ik vul nog liever mijn belastingaangifte in dan afdalen met 230kg motor + bagage en 85kg rijder er op.
Dat is geen sinecure, zeker niet op deze keien paden
Te weinig snelheid en je schiet van links naar rechts, een motor heeft immers een beetje gang nodig om stabiel te zijn.
Te veel snelheid en je krijgt het gevaarte/gewicht gewoon niet meer tot stilstand op deze stenen.
Maar goed, ik kom beneden zonder brokken, steek en asfaltweg over en meteen bevind ik me weer in een klim, op grind en keien.
Zeker 5km lang gaat het, niet steil, over grote keien op een kaars recht pad, omhoog, door de bossen.
Maar deze rust is tijdelijk, want ondertussen ben ik best hoog.
Dus ja hoor weer naar beneden.
Langs een uberluxe Gîte verhuur met een heerlijk uitziend zwembad.
Toevallig want ik was al een half uur in mijn hoofd aan het herhalen: je voudrais une petite plonger dans la piscine.
Zover mijn Frans
Meteen na die Gîte, een bordje: TET slow please, en een klim van heb ik jouw daar.
Steil, grote keien, geulen in het pad, dat behoorlijk smal is. Ik moet er wederom erg van zweten.
Dat hoefde ik nog niet gelukkig
Het rubber blijft onder en ik bovenop.
Ik ben wel toe aan pauze, dus laat maar komen die oase hier op die bult.
Waar ik het mee moet doen is een T-splisting in het pad, met 2 boompjes die schaduw bieden.
Eentje voor de Guzzi en eentje voor mij.
En een heerlijk briesje.
Ik trek mijn laarzen mijn motorbroek en shirt uit. Zoek mijn slippers uit mijn tas, rol mijn picknick kleedje uit en ga er gewoon eens lekker voor zitten.
Heerlijk, helemaal alleen op de bult, stilte, uitzicht, windje.
Wie doet me wat.
Mijn belegde broodje is uit mijn tas gevallen, Dammit..
Wat rest is die appel, de banaan en 2 yoghurtjes. Oh en een fles sinaasappelsap.
Het smaakt me allemaal heerlijk, en ondertussen bel ik ff met mijn vrouw.
Uiteindelijk heb ik daar een uur gezeten, ik trek mijn pak weer aan, klim op de motor en vervolg mijn route.
Nog geen 50 meter onderweg volgt een afdaling.. niet normaal
Lopend zonder motor is het hier al op letten.
Rijdend lukt het me niet, ik krijg het ding gewoon niet genoeg afgeremd.
Dus motor uit, zelfde truuk als gisteren
Maar nu zijn de keien zo groot dat ik bang ben mijn evenwicht te verliezen.
Dus lopen naast de motor maar, remmen met de rechter hand, en met links de koppeling, die los laten is achter remmen.
Dat gaat 10/20 meter goed, dan verlies ik controle en kukeld mijn motor naar rechts om.
Ik krijg het ding niet opgetild, ik moet ook wederom ontzettend hijgen, het zweet loopt me letterlijk uit mijn helm.
Goed roltas er af, helm af, protectorvest uit.
Dit alles pleur ik 50 meter bergaf onder een boom in de schaduw. Daar is het ook weer iets minder steil.
Krijg ik mijn motor daar dan kan alles er weer op, en kan ik het rijdend verder proberen.
Terug omhoog bij de motor, stuur vast, 1, 2, 3 omhoog, lukt me een stuk, genoeg om een knie onder de tank te krijgen.
En door, tillen, vloeken maar hop het ding staat.
Nu naar die boom, lopend er naast voelt echt totaal out off control.
Dus dan maar weer op zitten, voeten aan de grond.
Ik bereik die boom, zet de motor op de zijstandaard, bind mijn zooi er op en pak meteen door.
Als ik het nu niet doe durf ik dadelijk helemaal niet meer.
Nog een paar keer vloek ik mijn helm binnenstebuiten maar ik bereik de asfaltweg zonder nogmaals te vallen.
Onder een boom hijg ik ff uit, zet mijn motor op weg stand, abs terug aan en kijk hoe de TET verder verloopt.
Even geen offroad meer voor mij dit moment
Het is 32 graden, deze bike is te zwaar voor mij, mijn kleding te warm.
Dit is gewoon niet tof om verder mee te gaan, en het moet toch wel leuk blijven toch
Ik volg de TET, enkel nog asfalt, leuke weggetjes, blaf heet.
Mijn handschoen zijn er gewoon compleet doorweekt van.
In een groter dorp open ik Google, opzoek naar een motorkledingwinkel.
Tijd voor een doorwaai broek.
20 minuten rijden later blijkt de winkel gesloten. Oh ja het is die f00king feestdag, en het is augustus.
De meeste winkels zijn sowieso gewoon gesloten. Iets wat wij niet zouden kunnen bedenken.
Motorseizoen bij uitstek, en dan je zaak te sluiten
Ik zoek wat schaduw op een overdenk mijn zonde en verzin een plan.
TET in deze omgeving, met 30 graden plus, met deze motor, en mijn (gebrek aan) skills
Nope
1-0 voor de France TET, ik haak even af.
Opties: ik had met Rob van Brusagio via de app gesproken en het er losjes erover gehad dat ik misschien langs zou komen bij hun deze week.
Dus tik zijn huis GoogleMaps, tolwegen vermijden en gaan. 6,5 uur sturen voor de boeg
Okay we zien wel hoe ver we vandaag nog komen.
Super route, dat is wat er volgt.
Via Valance pal oost de Alpen in.
Goede doorgaande weg, soms door wat dorpjes maar meestal gewoon 90km/u limiet.
Nog een stop om te tanken, wat te drinken en een energiereep te eten.
Die laatste is letterlijk gesmolten in zijn verpakking.
Het is ook zo blaf heet, niet normaal. 34 graden zie ik op mijn dashboard.
Ik stuur Rob en apje met de vraag of hij morgen thuis is, rijd weer door en tegen 19:00 uur rijd ik Barcelonette in.
Hier was ik eerder, 3 keer zelfs. Okay keuze moment.
Doorrijden, met de vraag of ik wel een goede plek vind om te slapen maar vooral iets te eten
Ik rijd een rondje door het centrum, ja keuze gemaakt.
Hier naar de camping, en in het centrum wat eten straks
Ik draai de zelfde camping op waar ik tig jaar terug ook was met de Vespa toen ik de Route des Grande Alpes reed.
Niks veranderd, in wat is het 8 of 9 jaar??
Er is nog plek voor mij, ik bestel een pintje en zet mijn tentje op. Ik videobel even met het thuisfront.
Kleed me om en ga naar het dorp om wat te eten.
Een Burger du Glacier. Lekker, een beetje sla er bij, wat frietjes, Affligem, bolletje ijs en espresso nadien.
Dat had ik nodig.
Terug op de camping duik ik snel onder de douche,
Ga op het ondertussen gesloten en donkere terras zitten met mijn flaconnetje Whiskey er bij en werk dit verslag bij.
Ik loop 2 dagen achter dus het is hard nodig.
Van Rob heb ik ondertussen ook een berichtje terug, ze zijn deze week even de bergen in, wandelen, Niemand thuis op Brusagio, volgende keer beter.
Plan voor morgen?? 2 opties, Italiaanse TET omhoog naar Salbertrant.
Of de France TET naar Bourg saint Maurice.
Ik denk dat ik het al weet..
Buona notte..
Dag 4:
Vertrek: Camping Les Rives de l'Ardèche in de buurt van Mayres, 9:25 uur
Aankomst: Camping Du Plan Barcelonnette 18:50 uur
8 uur 55 min. gereden, 263km
Pas tegen 8en wordt ik wakker, ik kom uit bed, loop naar het toiletgebouw en merk dat mijn heup geen pijn meer doet, gelukkig.
Ik zet een bakkie koffie en ruim mijn spullen op en vul mijn camelbag.
Gisteren bijna 2,5 liter water gedronken, ideaal ding. Doordat ik dat slangetje continu over mijn schouder heb hangen kan ik gewoon onder het rijden drinken.
Dat heeft gisteren zeer zeker geholpen, geen hoofdpijn van de warmte, niet uitgedroogd, top dus. Zijn geld zeer zeker waard.
Bij de Decathlon had ik van die gedroogde maaltijden gekocht, en ook 2 ontbijtjes.
Eigenlijk gewoon muesli, in dit geval met chocolade.
Wat me niet duidelijk is, moet er nou melk bij of water.
Nou ja melk heb ik niet dus hop water in het zakje, 5 minuten wachten en ik had een best acceptabel ontbijt
Zooi op de motor, wegwezen, pas na 9 uur rijd ik de camping af.
Reserve lampje brandde gisteren ook al, en ik zag vanochtend dat er ook wel wat olie in de Guzzi mag
Opzoek naar een tankstation, wat ik ook na 10 minuten al tegenkom.
15 euro 90 verder en ik heb een liter olie.
Ook koop ik meteen een fles jus d'orange, en 15 liter euro 98.
Van die bus olie gaat er maar 200cc of zo in
Nou ja het zal wel, ik vraag in de shop en plastic tas voor om die bus olie, geen zin in glibberige kleren.
Tas met bus olie in een van de zijtassen en terug op de motor en en route.
In het volgende dorp stop ik bij de bakker voor een belegd broodje.
Ik heb een punt op de TET aangetikt een rijd daar nu heen. via een erg toffe slingerweg berg op.
Door een dorpje waar de benen buiten hangen.
Het is vandaag een of andere Katholieke feestdag (thanks mam voor die info) dat vieren de Fransen hier met een marktje.
Aangekomen op mijn waypoint zie ik weer die beruchte keien paden, berg op..
Guzzi in offroad modus, ABS uit, Tractie controle uit, en gaan.
Na 300 meter sta ik weer op de zelfde asfaltweg als waar ik net afdraaide maar dan een stukje bergop.
Okay dan..
Achterbandje houd het nog redelijk vol na de eerste dag snelweg is het niet veel erger geworden.
Wat volgt is zeker 1,5 uur asfalt, niks mis mee want het is hier erg mooi, het is leuk sturen hier, en ik vermaak me wel.
Maar echt TET kan ik dit niet noemen.
In een mega druk dorp zie ik een supermarkt die open is.
Ik koop een banaan, een appel, 2 yoghertjes en een torxs setje.
Mijn rechter voetsteun blijft maar los trillen, en ik heb nu net geen torxssleutels meegenomen.
Buiten draai ik de voetsteun goed vast, klim op de motor en rijd weer verder.
Weg uit die mega chaos, Belgen, Nederlanders Fransen alles zit in hun auto kooi en probeert een parkeerplek te krijgen en ondertussen mij dood te rijden.
Althans zo lijkt het wel..
Nog zeker een half uur asfalt volgt, tot net voorbij Aubenas ik ineens een grindpad opdraai.
500 meter verder gaat het een klein stukje omhoog, net boven de omliggende bossen stop ik ff voor nog een foto en een slok drinken.
Ik kijk ff waar ik heen moet..
Omhoog en niet zo een beetje ook niet.
Ik ben zeker 10 minuten aan het klimmen, geen tijd om adem te halen, zo voelt het dan toch.
Commit to the climb, weightless rider, weight on the pegs het gaat allemaal door mijn hoofd.
De Guzzi pruttelt wel omhoog, in zijn 2, soms even terug naar de 1.
Boven op de bult aangekomen
Sta ik te hijgen als ..
Hijgen als wat eigenlijk??
Wat omhoog gaat… met ook weer naar beneden.
Ik vul nog liever mijn belastingaangifte in dan afdalen met 230kg motor + bagage en 85kg rijder er op.
Dat is geen sinecure, zeker niet op deze keien paden
Te weinig snelheid en je schiet van links naar rechts, een motor heeft immers een beetje gang nodig om stabiel te zijn.
Te veel snelheid en je krijgt het gevaarte/gewicht gewoon niet meer tot stilstand op deze stenen.
Maar goed, ik kom beneden zonder brokken, steek en asfaltweg over en meteen bevind ik me weer in een klim, op grind en keien.
Zeker 5km lang gaat het, niet steil, over grote keien op een kaars recht pad, omhoog, door de bossen.
Maar deze rust is tijdelijk, want ondertussen ben ik best hoog.
Dus ja hoor weer naar beneden.
Langs een uberluxe Gîte verhuur met een heerlijk uitziend zwembad.
Toevallig want ik was al een half uur in mijn hoofd aan het herhalen: je voudrais une petite plonger dans la piscine.
Zover mijn Frans
Meteen na die Gîte, een bordje: TET slow please, en een klim van heb ik jouw daar.
Steil, grote keien, geulen in het pad, dat behoorlijk smal is. Ik moet er wederom erg van zweten.
Dat hoefde ik nog niet gelukkig
Het rubber blijft onder en ik bovenop.
Ik ben wel toe aan pauze, dus laat maar komen die oase hier op die bult.
Waar ik het mee moet doen is een T-splisting in het pad, met 2 boompjes die schaduw bieden.
Eentje voor de Guzzi en eentje voor mij.
En een heerlijk briesje.
Ik trek mijn laarzen mijn motorbroek en shirt uit. Zoek mijn slippers uit mijn tas, rol mijn picknick kleedje uit en ga er gewoon eens lekker voor zitten.
Heerlijk, helemaal alleen op de bult, stilte, uitzicht, windje.
Wie doet me wat.
Mijn belegde broodje is uit mijn tas gevallen, Dammit..
Wat rest is die appel, de banaan en 2 yoghurtjes. Oh en een fles sinaasappelsap.
Het smaakt me allemaal heerlijk, en ondertussen bel ik ff met mijn vrouw.
Uiteindelijk heb ik daar een uur gezeten, ik trek mijn pak weer aan, klim op de motor en vervolg mijn route.
Nog geen 50 meter onderweg volgt een afdaling.. niet normaal
Lopend zonder motor is het hier al op letten.
Rijdend lukt het me niet, ik krijg het ding gewoon niet genoeg afgeremd.
Dus motor uit, zelfde truuk als gisteren
Maar nu zijn de keien zo groot dat ik bang ben mijn evenwicht te verliezen.
Dus lopen naast de motor maar, remmen met de rechter hand, en met links de koppeling, die los laten is achter remmen.
Dat gaat 10/20 meter goed, dan verlies ik controle en kukeld mijn motor naar rechts om.
Ik krijg het ding niet opgetild, ik moet ook wederom ontzettend hijgen, het zweet loopt me letterlijk uit mijn helm.
Goed roltas er af, helm af, protectorvest uit.
Dit alles pleur ik 50 meter bergaf onder een boom in de schaduw. Daar is het ook weer iets minder steil.
Krijg ik mijn motor daar dan kan alles er weer op, en kan ik het rijdend verder proberen.
Terug omhoog bij de motor, stuur vast, 1, 2, 3 omhoog, lukt me een stuk, genoeg om een knie onder de tank te krijgen.
En door, tillen, vloeken maar hop het ding staat.
Nu naar die boom, lopend er naast voelt echt totaal out off control.
Dus dan maar weer op zitten, voeten aan de grond.
Ik bereik die boom, zet de motor op de zijstandaard, bind mijn zooi er op en pak meteen door.
Als ik het nu niet doe durf ik dadelijk helemaal niet meer.
Nog een paar keer vloek ik mijn helm binnenstebuiten maar ik bereik de asfaltweg zonder nogmaals te vallen.
Onder een boom hijg ik ff uit, zet mijn motor op weg stand, abs terug aan en kijk hoe de TET verder verloopt.
Even geen offroad meer voor mij dit moment
Het is 32 graden, deze bike is te zwaar voor mij, mijn kleding te warm.
Dit is gewoon niet tof om verder mee te gaan, en het moet toch wel leuk blijven toch
Ik volg de TET, enkel nog asfalt, leuke weggetjes, blaf heet.
Mijn handschoen zijn er gewoon compleet doorweekt van.
In een groter dorp open ik Google, opzoek naar een motorkledingwinkel.
Tijd voor een doorwaai broek.
20 minuten rijden later blijkt de winkel gesloten. Oh ja het is die f00king feestdag, en het is augustus.
De meeste winkels zijn sowieso gewoon gesloten. Iets wat wij niet zouden kunnen bedenken.
Motorseizoen bij uitstek, en dan je zaak te sluiten
Ik zoek wat schaduw op een overdenk mijn zonde en verzin een plan.
TET in deze omgeving, met 30 graden plus, met deze motor, en mijn (gebrek aan) skills
Nope
1-0 voor de France TET, ik haak even af.
Opties: ik had met Rob van Brusagio via de app gesproken en het er losjes erover gehad dat ik misschien langs zou komen bij hun deze week.
Dus tik zijn huis GoogleMaps, tolwegen vermijden en gaan. 6,5 uur sturen voor de boeg
Okay we zien wel hoe ver we vandaag nog komen.
Super route, dat is wat er volgt.
Via Valance pal oost de Alpen in.
Goede doorgaande weg, soms door wat dorpjes maar meestal gewoon 90km/u limiet.
Nog een stop om te tanken, wat te drinken en een energiereep te eten.
Die laatste is letterlijk gesmolten in zijn verpakking.
Het is ook zo blaf heet, niet normaal. 34 graden zie ik op mijn dashboard.
Ik stuur Rob en apje met de vraag of hij morgen thuis is, rijd weer door en tegen 19:00 uur rijd ik Barcelonette in.
Hier was ik eerder, 3 keer zelfs. Okay keuze moment.
Doorrijden, met de vraag of ik wel een goede plek vind om te slapen maar vooral iets te eten
Ik rijd een rondje door het centrum, ja keuze gemaakt.
Hier naar de camping, en in het centrum wat eten straks
Ik draai de zelfde camping op waar ik tig jaar terug ook was met de Vespa toen ik de Route des Grande Alpes reed.
Niks veranderd, in wat is het 8 of 9 jaar??
Er is nog plek voor mij, ik bestel een pintje en zet mijn tentje op. Ik videobel even met het thuisfront.
Kleed me om en ga naar het dorp om wat te eten.
Een Burger du Glacier. Lekker, een beetje sla er bij, wat frietjes, Affligem, bolletje ijs en espresso nadien.
Dat had ik nodig.
Terug op de camping duik ik snel onder de douche,
Ga op het ondertussen gesloten en donkere terras zitten met mijn flaconnetje Whiskey er bij en werk dit verslag bij.
Ik loop 2 dagen achter dus het is hard nodig.
Van Rob heb ik ondertussen ook een berichtje terug, ze zijn deze week even de bergen in, wandelen, Niemand thuis op Brusagio, volgende keer beter.
Plan voor morgen?? 2 opties, Italiaanse TET omhoog naar Salbertrant.
Of de France TET naar Bourg saint Maurice.
Ik denk dat ik het al weet..
Buona notte..
Ik zit ook in die Facebook groep, verbaasd me ook vaak wat voor situaties maar ook reacties daarop er voorbij komen.
Ja ik vond het ook een heftig stuk, ook het enige onverharde stuk in de TET daar in de buurt.
Thanks Joris.Wat een avontuur weer. Prachtig!
Goed dat je je grenzen kentVolgende keer beter.
, daar ging de cardan van mn guzzi kapot.
Thanks Snicker, Ik was ook de richting van de Alpen op gegaan om de hitte te ontvluchten. Maar ook daar was het gewoon 30 graden..
Ja band plopte zo los, stekker nog: terug erop ging zonder lepels. Gewoon met het handje een de laarzen.
Thanks Joeri, volg ook jou verslag over je reis met je Vespa met heel veel plezier.
Bedankt Smallhausen, het is soms ook niet echt een kwestie van aandurven. Soms ben je al even aan het dalen en een paar bochten verder gaat het ineens een flink pak heftiger omlaag.Weer mooi geschreven , dat je zon steile afdaling alleen doet/durft ,kan me de emoties helemaal voorstellen.
Barchelonnette , slechte herinneringen aan
wellicht ten overvloede maar ik had altijd een spin net over de tas heen gespannen daar kon je van alles onder ,achter stoppen nooit wat kwijt geworden
.
