2023 - 18-daagse reisverslag naar de Balkan

[Crossing The Rubicon]

Dag 13 – Dinsdag 12 september 2023
Vertrek: Banja Luka (BiH) 06:30u
Aankomst: Licko Petrovo Selo (K) 13:00u
Overnachting: Plitvice Valley Apartments. Licko Petrovo Selo 86, 59 euro per nacht. Aanrader.
Aantal km vandaag: 249
Totaal aantal km: 3828

Even na half zeven verlaat ik Banja Luka.

Over de brede boulevard verlaat ik de langzaam wakker wordende stad richting het noordwesten. Het oorspronkelijke plan om via de M14-2 te rijden laat ik varen en ik kies voor de snellere M-4. Ik wil in de loop van de dag nog want zaken bezoeken en heb de tijd daarom nodig. Tot aan Novi Grad is het heel mistig en troosteloos, maar die mist heeft ook wel weer wat en veel is er toch niet te zien. Het is vrij vlak en er wordt nog steeds veelal voedermais verbouwd wat gehakseld wordt en als veevoer wordt gebruikt. Hier en daar zijn al enkele regels geoogst.

In Novi Grad tank ik nog even om mijn laatste Bosnische Marken op te maken en in de lokale ‘Pekara’ (bakker) koop ik voor 1 euro 50 drie broodjes voor onderweg. Ik drink tweemaal een bak koffie onderweg en deze smaken weer prima. De watervallen van Bihač (UNA-Park) sla ik over. Deze plaats ligt net voor de grens met Kroatië en voor 4 euro mag je hier de niet gecultiveerde watervallen bezoeken. Ter vergelijking: Plitvice kost 40 euro p.p. (!!!!)

De grensovergang was weer probleemloos en ik heb er weer een stempel bij. Rond kwart voor elf is het even tijd (koude) koffietijd.

Van Bihač rij ik naar de Željave Air Base (Eerder benoemd op het forum door o.a. @Frazer), en hier tref ik behalve de Dakota ook een bonte verzameling motoren en motorrijders die elkaar op de foto zetten. Samen met een Italiaan op een GS (jawel!) rij ik naar de hangars die in de rotsen zijn uitgehakt en waarvan sommige verbonden zijn door een gangenstelsel van een paar kilometer. We rijden een 100 meter naar binnen maar het is er vanzelfsprekend aardedonker en alleen de verlichting van onze motoren maakt het rijden mogelijk. Gaten in de betonnen vloer zijn met pallets en autobanden afgeschermd. Na 100 meter is het welletjes en rij ik weer terug over één van de oorspronkelijke start-/landingsbanen. Er waren oorspronkelijk 5 landings- en startbanen en er konden 58 vliegtuigen worden gestald. Er staan borden dat de EU samen met Kroatië bezig is met sanering van het terrein maar dat is nergens te zien.

Hierna rij ik naar het appartement in Licko Petrovo op ca. 2 kilometer afstand van de basis. Rond 13:00u ben ik daar al en ik heb dus de hele middag nog! Voortreffelijk appartement en centraal gelegen. Ik laat al mijn spullen hier verder achter en stap weer op de BMW.

20 kilometer verder rij ik ingang 2 binnen van het Plitvice National Park. De bewakingskroaat geeft aan dat ik om de slagboom heen mag rijden en da’s mooi want dat scheelt weer 15 euries parkeergeld. Motorpak en helm gaan in de koffers en in de korte box en t-shirt koop ik een kaartje voor maar liefst 40 euro!!!!! ‘Ja’ zegt de ticketjuf: ‘maar de bus en boot zijn dan gratis’.

Afijn, Ik kies een route en loop in een kwartiertje naar de waterkant. De route duurt een uur of 4. Bij de eerste boothalte stap ik weer op het vaste land en met de kaart in mijn hand ga ik aan de wandel. Ik kan er eerlijk over zijn: mij gaan ze daar nooit meer zien. Wat een ellende. 35 jaar terug kon je vrijuit lopen in het park, wel op de paden etc. maar dit gaat nergens over. Bij een waterval sta ik met 50 man te wachten tot ik een foto kan maken.

Dit hou ik geen 4 uur vol zo. Ik kijk op de kaart en kies de langste route. Na een kwartier lopen zie (en hoor!) ik bijna geen mens meer. Ik wandel totaal zo’n 12 kilometer (15000 stappen volgens de stappenteller) en stap dan op een serieuze Mercedes 4x4 truck met twee aanhangers erachter waarmee in één keer zo’n 60 man kan worden vervoerd.

Rond 17:30u ben ik weer op het parkeerterrein waar ik een half uurtje blijf zitten om af te koelen en het vochtpeil weer op niveau te brengen. Ik doe nog wat boodschappen bij supermarkt Konzum, vandaag kipfilet met paprika, en daarna rij ik naar het appartement waar ik wat te bikken maak en buiten lekker onderuitgezakt in een stoel naar de ondergaande zon kijk.

Fantastisch om weer een keer in de ‘natuur’ te slapen in plaats van in een stad. Weer een mooie dag!

 

[Crossing The Rubicon]

Dag 14 – Woensdag 13 september 2023
Vertrek: Licko Petrovo Selo (K) 06:15u
Aankomst: Ljubljana (SL) 14:00u
Overnachting: Apartments SHISHKA. 7 Gasilska Cesta, Ljubljana. 71 euro per nacht.
Aantal km vandaag: 289
Totaal aantal km: 4117

Ik ben vroeg wakker en heb prima geslapen. (nog) Geen trek in ontbijt dat doe ik later wel. De oorspronkelijke route naar Ljubljana heb ik gisterenavond nog aangepast. De weersverwachting voor vandaag in het binnenland was mogelijk ‘lokaal onweer en regen’ dus heb ik besloten om nog een klein stukje kustweg net boven Senj mee te pakken. Ik rij dus ‘terug’ van het binnenland naar de kust. Het blijkt nog geen 100km maar wel 1,5 uur sturen door de ‘bergen’ naar Senj. Daarna nog zo’n 190km naar Ljubljana. Ik kijk er naar uit weer langs de kust te rijden. Door het vroege opstaan en het overslaan van het ontbijt (ik eet nog even snel een banaan voor ik vertrek) zit ik rond 06:15u al in het zadel. Het is wel opletten op het weinige verkeer: er wordt verschrikkelijk hard, en in mijn ogen, gevaarlijk gereden. Schijnbaar gelden de verkeersregels pas van zonsopgang.......

De zon komt net op en dit worden weer mooie plaatjes. Ik rij weg vanuit Licko Petrovo Selo met een temperatuur van 21 graden (!). Dat zal niet lang duren. Zodra ik de dalen in rij zakt de temperatuur dramatisch. Ik kom vrijwel niemand tegen en heb de weg voor mij alleen. Na 10 minuten rijden geeft de thermometer van de BMW 3,5 graad aan. Ik stop subiet en trek een extra shirt met lange mouwen aan en de handvatverwarming gaat aan. De komende drie kwartier rij ik in stevige mist met af en toe een min of meer helder stuk, geweldig!

Op sommige stukken is de luchtvochtigheid zo hoog dat spiegels en scherm beslaan. Maar dan, na ruim 5 kwartier toeren gaat de temperatuur in 2 kilometer van 4,5 naar 18 graden: we naderen de kust!

Vanuit de bergen is het een prachtige slalom naar Senj. Goed om even de zijkanten van de banden op een beschaafde manier bij te werken. Om even voor achten rij ik weer op de kustweg: de ‘8’ richting Rijeka.

Ik stop in Senj bij een klein haventje en parkeer de motor tussen een paar bankjes ter hoogte van een bakkerij. Ik koop bij de bakker twee broodjes en zet verse koffie. Mensen dit is vakantie! Ik blijf daar een half uurtje genieten en ben blij dat ik toch naar de kust gereden ben.

Ik volg de ‘8’ tot Kraljevica en ga daarna het binnenland in richting Delnice. Bij Primorsk-Goranska stop ik even bij een oude krakkemikkige en hevig krakende hangbrug en maak een rondje met de drone. Ondanks dat ik een vignet heb voor Oostenrijk en Slovenië ben ik nog niet op vignet-plichtige wegen geweest, dat bevalt mij eigenlijk best.

In Ribnice gooi ik de tank nog een keer vol voor 1,55 de liter en geniet van een espresso en wat fruit. Dan rij ik het laatste stuk naar Ljubljana, en eerlijk is eerlijk ik heb het wel een beetje gehad met al die steden. Te druk, te veel van hetzelfde, dieselstank, verkeersellende etc. etc. Ik heb het zelf opgezocht deze trip, ik weet het, maar dat ga ik in ieder geval de volgende keer anders doen.

Rond 14:00u ben ik bij het appartement, de stadsverkeersdrukte viel erg mee dit keer. Ik sjouw alles naar de 1e verdieping, spring onder de douche, en rond 15:00u loop ik in twintig minuutjes naar het fraaie oude centrum van Ljubljana.

Tot rond 19:00u vermaak ik me prima in het centrum. Vooral het oude deel is erg fraai. Ik bezoek o.a. kort het historisch museum en proef op twee plekken de lokale espresso. Beide plekken voor de test geslaagd. Het is bewolkt en af en toe een paar spetters maar af en toe schijn ook de zon weer. Prima toeristenweer dus!

Rond 19:00u loop ik weer naar het appartement, het schemert inmiddels. Ik eet rijst met kip en verse tomaten en kan er weer even tegen. Ook vanmiddag wat bronwater gekocht voor morgen want het water in de steden bevat een overdaad aan chloor. Ik ga aan de slag met de route van morgen. Ik bekijk de weersvoorspelling voor morgen. Mogelijk een buitje in de ochtend en in de middag gaat het los met onweer in Ljubljana maar dan ben ik alweer 400km verder! Ik rij morgen Oostenrijk weer in naar Aschach an der Steyr een toer van ca. 6 uur. In Steyr plenst het nu van de regen maar morgen na 11 uur is het droog. Eens kijken of ik zoveel geluk heb morgen. Er is zelfs een weerwaarschuwing tot 09:00u wegens ‘gemiddelde regen’. Man, man, man geef dan geen waarschuwing. Rond 22:00u is het weer welletjes en ga ik pitten het was een mooie lange dag. Morgen een het laatste en helaas een klein stukje van de Alpen…..yes!

 

[Crossing The Rubicon]

Dag 15 – Donderdag 14 september 2023
Vertrek: Ljubljana (SL) 07:00u
Aankomst: Aschach an der Steyr (O) 15:30u
Overnachting: Aschach an der Steyr (O), Hochhubergut, Haagen 7, 4421. Sooperdooper! 53 euro per nacht.
Aantal km vandaag: 360
Totaal aantal km: 4477

Ik word wakker van een geluid dat ik een tijd niet gehoord heb: regen, en niet zo’n klein beetje ook. Echt een hoosbui, ik doe het raam open en het voelt heerlijk fris aan. De regenlaag in de Alpine jas en broek geritst en ik ben er klaar voor. Een bakje yoghurt met een banaan als ontbijt en het Voedingscentrum is ook weer blij met me.

Even over zevenen haal ik de motor van de bok en wil deze door het hek de weg oprijden. Helaas hebben de #$%^%@ van de andere appartementen voor mij te weinig ruimte gelaten. Ik moet de spiegels inklappen en beide koffers verwijderen dan de motor langs de auto’s duwen, en dan weer de koffers opladen. Fijn! Gloeiende, gloeiende wat is dat wegdek glad. Het schuim staat op het asfalt en zeker met optrekken in bochten of flauwe bochten is het even oppassen.

Zeven minuten en elf stoplichten later ligt Ljubljana achter me. Dat viel niet tegen, leve de groene golf! Dit is prima weer om mijn nieuwe waterdichte handschoenen te testen en inderdaad: geen natte knuisten.

De regenbuien houden al snel op al blijft het een beetje spetteren. De wegen zijn nog wel goed nat. Ik rij door heuvelachtig gebied met weer veel akker- en landbouw. Voornamelijk mais maar in dit gebied wordt ook veel kool gekweekt.

Tijdens de eerste koffie in Hotemaže zie ik de eerste contouren van de Alpen. Ik pak vandaag maar een klein stukje, eigenlijk meer een uitloper, maar verheug me er wel op. Via Jezersko rij ik richting de grens tussen Kroatië en Oostenrijk. Bij de grens is geen mens te zien en waarom zou je ook? Even voor het achten ben ik in Oostenrijk. Ik stop in Eisenkappel-Vellach voor een bak koffie en een ‘bergwaterkraantje’ zorgt voor vers water.

Eer uurtje later stop ik in Bad Eisenkappel bij een echte Bäckerei voor wat zoets, calorierijk en een goede bak koffie. Een verlate Frühstuck zeg maar. Ik rij een prachtige route door heuvels en dalen die langzamerhand over gaan in echte bergen. Rond tienen is het gestopt met echt regenen. Mijn motorpak is niet echt nat geweest. Rond elven is het tijd voor een versnapering en dit keer is dat roggebrood met kaas in Metnitz.

Even na het middaguur sta ik op de top van de Sölkpass en wel op 1790 meter. Soms heb je kilometers vrij zicht en dan weer is het mistig en zie je geen hand voor ogen, prachtig!

Rond drieën tank ik nog even en drink nog een bak koffie en eet wat roggebrood en kaas op een mooi plekje in de bossen.

Rond half vier meld ik me bij het appartement in Aschach an der Steyr. Het blijkt een fantastisch verbouwde herenboerderij en omdat alle ‘normale’ kamers bezet zijn krijg ik het appartement met 2 slaapkamers, een huiskamer, toilet/douche, hal en huiskamer.

Om het geheel mooi af te ronden is er ook nog een balkon. T’is nogal wat! Niet nodig, wel leuk. Het complex is fantastisch hoog gelegen met een enorm wijds uitzicht rondom. Er lijkt net een bui aan te komen en de lucht wordt dreigend zwart maar uiteindelijk vallen er maar een paar spetters.

Daarna wordt het weer heerlijk zonnig en het is nog steeds rond de 23 graden. Na het eten loop ik nog ruim een uur in de omgeving die ik echt kan waarderen. Onderweg veel wilde fruitbomen langs de weg en er is niet of nauwelijks verkeer.

Er zijn nog meer van dit soort grote boerderijen en die zijn in de buurt nog gewoon in bedrijf. Rond tienen is het weer welletjes en ga ik op één oor.

 

[Crossing The Rubicon]

Dubbel

 

[David_ZZR]

Daar ging iets mis met plaatsen denk ik...

 

[Crossing The Rubicon]

Ik zie het. Zal het zo proberen aan te passen.

 

[Crossing The Rubicon]

Dag 16 – Vrijdag 15 september 2023
Vertrek: Aschach an der Steyr (O) 07:00u
Aankomst: Roding (D) 15:00u
Overnachting: Appartment Roding. 12 Ossterstrasse, 93416, 58 euro
Aantal km vandaag: 310
Totaal aantal km: 4787

Rond zevenen zit ik op de motor om even te pinnen in Aschach an der Steyr. Dit appartement moest contant betaald worden en ik had net niet voldoende pecunia. Garmin leidt me naar de Raifeissenbank in Aschach an der Steyr. Dit blijkt een container te zijn met een bureau, een computer, een flappentapper en een meneer met een rode stropdas.

Ik stap om even over zevenen enigszins verbaasd de container binnen, wens de stropdas ‘Servus’ en tap wat flappen. Met een ‘Tschuss’ verlaat ik de container en rij weer terug. Rond half 8 vertrek ik nu definitief. Ik zie geen hand voor ogen, alles beslaat en het is ca. 11 graden. Maar ik weet dat het in het dorp Aschach an der Steyr weer helder is. Ik stop een paar keer tijdens de afdaling voor een paar mooie foto’s. Wat is die natuur toch mooi! Persoonlijk denk ik dat ik hier de mooiste foto's van deze vakantie schiet. Het blijft bij het rijden wel uitkijken om niet verblind te worden door de opkomende zon, zowel direct als via je spiegels.

Het mooie van de routes is er wel een beetje af. Ik heb gisteren genoten van het stukje Alpen en vandaag is het ook niet echt vlak maar zeker niet bergachtig meer. Ik heb een mooie route uitgestippeld van zo’n 300 kilometer. Ik zou hiervandaan in één dag terug kunnen rijden naar huis maar ik doe dat niet. Ik bouw lekker af, nog genietend van de omgeving en het geweldige weer.

In het zonovergoten Passau rij ik weer Duitsland in en parkeer ik de BWM in een parkje aan de oevers van het het water. De zon schijnt uitbundig en in die zon is het gewoon warm. Tijd voor koffie en een broodje ham. Het leven kan ook simpel zijn. Na een halfuurtje ga ik weer verder. Ik pak veel binnendoor weggetjes en in Zachenberg drink ik nog wat en speel een kwartiertje met de drone.

Dan is het welletjes, ik tank nog even in een dorpje voor 1,89 de liter en rij de laatste kilometers. Rond drieën ben ik in het keurige appartement op de eerste verdieping in Roding. Spullen sjouwen, douchen, weg verkennen en even lopen naar de Rewe voor wat boodschappen.

Ik eet een eenvoudige maaltijd en bekijk de route van morgen: zo snel mogelijk naar Bergneustadt via de snelweg, de laatste overnachting van deze trip. Ik maak nog een avondwandeling naar het centrum van Roding. Niet veel bijzonders en het stadje blijkt bijna 1200 jaar te bestaan. Ook hier is de ‘Wirt’ gesloten en het Kebabhause open. Na terugkomst in het appartement neem ik nog een mok thee en pak alles zoveel mogelijk weer in.

Morgen rond een uur of 8 weer op pad voor een snelwegtoer van ca. 525km.

 

[Crossing The Rubicon]

Dag 17 – Zaterdag 16 september 2023
Vertrek: Roding (D) 07:30u
Aankomst: Bergneustadt (D) 16:00u
Overnachting: Unterkunft in Bergneustadt. Sohler Weg 35a 51702, 65 euro
Aantal km vandaag: 528
Totaal aantal km: 5315

Om half acht rijd ik Roding uit.

In een goed half uur zit ik op de snelweg en daar is niet zo heel veel over te vertellen. Alhoewel, richting Würzburg (A46) is het één grote verbouwingsbende en ellende: welkom bij de Baustelle! Het rijdt op de vroege zaterdagmorgen wel maar niet dòòr. Op de meeste stukken mag je 80, op zich ook prima. Op de snelweg heb ik meestal muziek aan, niet te hard maar wel een beetje tempo en dat helpt mij de kilometers te vreten. Even rond tienen kom ik in een file van wat later blijkt 11 kilometer. Er ontstaat de bekende Rettungsgasse en voor motorrijders is dat een droom. Niet toegestaan in Duitsland maar ik maak er wel gebruik van en rij met aangepaste snelheid, tevens in de gaten houdend of er geen hulpvoertuig achter me opdoemt. Bij het begin van de file is het duidelijk: veel donkerblauwe hulpvoertuigen en het ziet er allemaal niet best uit.

Rond het middaguur wordt het tijd voor de lunch en ik stop een half uurtje op een ‘P’ zonder benzinestation. Ik stop bij een bankje, eet een broodje en drink een bak vers gezette koffie.

Na een halfuurtje stap ik weer op. Het weer is eigenlijk perfect. Zonnig en tussen de 22 en 25 graden. Zo’n 100km voor mijn bestemming Burgneustadt ga ik de snelweg af en rij de resterende kilometers binnendoor. Eerst even tanken en dat mag voor 1,89 de liter. De BMW heeft 1:20,3 gereden, voorwaar niet slecht. Ik slinger weer over de heerlijke wegen in het Westwald, af en toe een klimmetje maar ook afdalingen van 12, 15 en 19%. Er zijn veel motorrijders op de weg waaronder behoorlijk wat Nederlanders.

Rond drieën stop ik nog een keer om een broodje te eten en vooruit, nog maar een bak koffie.

Rond 16:00u rij ik de oprit op van het huis met het appartement. De eigenaren zijn er niet maar de sleutel ligt in een sleutelkluisje. Vijf minuten later is de motor afgeladen en staat voor de deur. Wel op een hellend vlak, dus in de eerste versnelling en een steen achter het achterwiel.

Er is geen ontkomen meer aan: de terugweg is een feit. Sterker nog, morgen ben ik thuis. Een goede 300km en dan lunch ik weer met mijn vrouw thuis.

Ik werk mijn verslag bij, eet een goede warme maaltijd en drink een biertje. Het zal mijn tweede of derde zijn deze vakantie maar hij smaakt best (Warsteiner) maar komt stevig binnen. Ik zal goed slapen. Na het eten wandel ik nog een uurtje in de heuvels van Bergneustadt.

 

[Crossing The Rubicon]

Dag 18 – Zondag 17 september 2023
Vertrek: Bergneustadt (D) 07:30u
Aankomst: Thuis NL, Groene Hart 12:00u
Aantal km vandaag: 320
Totaal aantal km: 5630

Na een geweldige nacht slaap, het was dood- en doodstil in deze buurt in de bossen van Bergneustadt, sta ik rond half zeven op. Het begint net wat lichter te worden en ik zie dat het licht geregend heeft vannacht. Ik neem een bak thee en start de dag met havermout en wat fruit. Ik laad alles weer in de 3 motorkoffers en alles lijkt perfect te passen, misschien omdat dat komt omdat ik na ruim twee weken de juiste routine gevonden heb!

Ik sta met de motor op een helling en rond half acht laat ik de motor 50 meter achteruitrollen waarna ik de BMW start en er vandoor ga.

Binnen 15 kilometer is de snelweg bereikt en gaat de muziek aan op de oortjes en de vaart zit er goed in. Vaak maar van korte duur want die Duitsers hebben van snelwegonderhoud een hele kunst gemaakt. Zo mag je zo hard je wilt en dan weer 80 i.v.m. ‘rollsplit’. Hoe verzin je het en ook vrijwel niemand houdt zich daaraan. Dan weer 80 i.v.m. ‘Lärmschutz’ en dan weer 13 kilometer lang 60km per uur want “Wir bauen für Sie’.

In Hünxe nog even een koffiestop.

Bij Emmerich draai ik de snelweg af om even te tanken: 1,95 en er staat een hele rij Nederlanders. Achter de shop staan nog een aantal pompunits maar dat weten velen blijkbaar niet. Ik rij daarheen en tank de motor vol. Als ik wegrij valt de eerste plensbui en er zullen er nog een paar volgen. Steeds van korte duur en mijn Alpinepak wordt amper nat.

Bij Woerden ga ik van de snelweg af en slinger door de diverse polders naar huis. Even voor het middaguur rij ik de oprit op. 18 dagen, 9 landen, 5630 kilometer en een voorband die ruim 22.000km heeft meegemaakt. Het was een fantastische reis en ervaring. Ook heerlijk om een keer alleen onderweg te zijn dat is mij prima bevallen.

In het epiloog in een volgend topic geef ik nog wat meer ervaringen van deze reis, maar hiermee sluit ik het dagelijkse verslag af. Dank voor alle reacties!

 

[David_ZZR]

Thnx voor het delen!

 

[Crossing The Rubicon]

EPILOOG

Het is goed om na ruim 5600 kilometer weer bij het thuisfront aan te komen!

18 dagen alleen op pad is mij ook prima bevallen. De uitgestippelde reis was goed maar ik had één of twee rustdagen (rond Koper en rond Bol) in moeten bouwen. Een dagje lanterfanten of zwemmen had goed geweest. De kustweg in Kroatië is mij goed bevallen al zaten er ook delen tussen die ik een stuk minder aantrekkelijk vond en de Bora gooide één dag de route een beetje in de war. Het vroeg vertrekken/vroeg aankomen en dan de hele middag/avond nog hebben om de omgeving te bezichtigen is echt wel mijn ding. Ik ben niet zo'n stilzitter..........

Ik heb deze tocht gemaakt om te kijken of we volgend jaar deze tocht met een man of 10 kunnen maken. Dat kan wel, maar niet op deze manier. Meer rustdagen en minder drukke dagen (minder dan 10 uur op de motor), het overslaan van Istrië, en Kotor als eindpunt, en dagelijks een uur inplannen voor lunch en een uur voor koffiepauzes maken een tweeweekse vakantie met 10 man zeker mogelijk.

De weersomstandigheden waren echt geweldig. Ik kan goed tegen de warmte en op temperaturen tussen de 3,5 en 34 graden kun je je kleden.

Ook qua overnachtingen moet e.e.a. veranderen en zullen we als groep meer op hotels zijn aangewezen.

De K1300GT heeft het uitstekend gedaan. De aanloop was niet best; bij twee korte trips naar Duitsland eerder dit jaar een lekkende koppelingsleiding (bij 59.841km) en vervanging van de linker knoppenbende (bij 60.102km). Gemiddeld verbruikte de BMW tijdens de reis 1:19. De K is van 2009 en heeft nu ruim 66.000km gelopen. Voor deze reis heeft de K de 60k beurt gehad bij de Jong in Alphen waarbij een nieuwe achterband is gemonteerd (Michelin Road 5 GT). Twee dagen voor vertrek heb ik de accu nog vervangen. De voorband (Pilot Road 4GT) is nu wel versleten, mag ook wel na ruim 22.000km waarvan 10k met passagier en volle bepakking. Geen olieverbruik.

En dan de kosten:
Overnachtingen 953,00
Brandstof/Tol 351,00
Eten/drinken/toegang parken 556,00
Totaal 1860,00

 

[nOne]

Leuk verslag, en die foto's na vertrek uit Aschach an der Stey met de opgaande zon zijn inderdaad prachtig.

 

[jean-pie]

Genoten van het verslag en er zaten geweldige foto's tussen.

 

[Kolfie]

Super, geweldig genoten van het verslag. Mooie foto's er tussen.

 

[Vulpis]

Prachtige trip met een hoop overeenkomsten met mijn reis van half augustus, die 5.769 kilometer in 13 dagen besloeg. De 8 richting Dubrovnik (nadat je de drukke dorpen voorbij bent) is inderdaad weergaloos. Het verlaten vliegveld heb ik ook bezocht. Ik ben zelf na Kotor via Servie, Roemenië, Hongarije, Slowakije, Tsjechië en Duitsland weer huiswaarts gegaan.

 

[Didoekoe]

Heel fijn verslag en geweldige foto's!

 

[AdventureGirl]

Mooi hoor die opkomende zon tussen de nevel die wegtrekt.
Mooiste moment van de dag wat mij betreft.

Als je iets dergelijks met een grotere groep wil ondernemen zou je van te voren wat denkwerk kunnen verrichten over hoe je omgaat met onverwachte zaken zoals, ziekte, lekke banden en motorpech. Dat kan een flinke impact hebben op de hele organisatie (en gereserveerde hotels). Een oplossing zou kunnen zijn een auto met motoraanhanger meesturen of ergens binnen een paar 100 kilometer neerzetten. Maar dat is maar een van de oplossingen waar ook weer nadelen aan kleven (en vind maar eens een iemand). Wacht je met de hele groep tot je verder kan? Blijf je met twee man achter? Dat denkwerk.

 

[Crossing The Rubicon]

We zijn al meerdere keren met deze groep op pad geweest, vorig jaar naar de Picos in Spanje. Ik wil zelf graag de hele route rijden maar een aantal anderen niet. We denken er aan in Oostenrijk een auto met aanhanger neer te zetten. Goed verzekeren met repatriëringservice (ANWB) is ook een optie.

Toen we in de USA met 10 Harleys Route 66 reden hadden we een Chevy Van als volgwagen. Luxe maar ook kostbaar.

 

[mean-machine]

Met aandacht jouw reisverslag gelezen.
Meeste plekken die jij hebt bezocht zijn mij wel bekend. (ooit met auto)
Vage plannen om Joego nog eens met de motor te gaan doen. Iedere info altijd welkom

 

[hills89]

Met aandacht jouw reisverslag gelezen.
Meeste plekken die jij hebt bezocht zijn mij wel bekend. (ooit met auto)
Vage plannen om Joego nog eens met de motor te gaan doen. Iedere info altijd welkom

Afgelopen zomer 3 weken op pad geweest tot Albanië. Mocht je die kant op gaan zet dan sveti jure in je route . Sveti Jure · 21300, Zagvozd, Kroatien

 

[mean-machine]

Ik ben nog lang niet zo ver.
Toch was Sveti Jure mij al wel bekend.

 

[Crossing The Rubicon]

Ik zou het reisverslag van Frazer er ook even bij pakken.

 

[Frazer]

Mooi verslag, leuk dat je ook nog wat uit mijn verslag hebt kunnen halen. Dank voor het delen!!

 

[Crossing The Rubicon]

Inmiddels 3 filmpjes van ca. een half over over deze tocht op YT:

deel 1:

deel 2:

deel 3:

 

[David_ZZR]

Lol... klik je tweede video als eerste aan en je hebt precies hetzelfde deuntje gebruikt als wat ik gisteren onder een video geplaatst heb (zakelijk en alleen intern dus kan m niet delen)