Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Rijd heel t jaar door op de Heindenau K60 Scout M+S, band bevalt mij top (op allroad fiets)
Zowel droog als nat als koud, sneeuw heb ik nog niet echt gehad.
Verklaar je nader......de pireli corsa zijn m en s banden die het ook prima doen, ik heb er 3 winters
mee gereden.
Dank je, vooral toeval.Mooie foto!
Dank je, vooral toeval.
Grijs weer en nog een andere grijze motor op de achtergrond dan krijg je dit.
Dat was in dit geval nou juist net het enige aan kleur, dit is 'm gewassen met zon en kleur in de omgeving (betere omstandigheden in Luxemburg).U is te bescheiden! Die rode (of oranje?) accenten zijn ook bijzonder.
Autoverhaaltje. Ik kan er ook een vertellen. Als het gesneeuwd heeft komt de auto van mijn vrouw (als echte motorrijder heb ik uiteraard geen auto ) niet eens de straat uit. Met wiinterbanden no problemo. Remmen gaat dan ook goed. Motorrijden doe ik niet in de sneeuw, want ik hoef nergens heen.Winterbanden in Nederland
Winterbanden bestaan deels uit in rubber gegoten hightech, voor het andere deel bestaan ze uit marketing. En dat laatste leidt bij vrieskou zeker niet tot een kortere remweg. ‘Winterbanden zijn niet echt noodzakelijk in Nederland’.
Door: Theo Stielstra
Fabrikanten van winterbanden moeten jaloers zijn op Davitamon, de fabrikant van vitaminepilletjes. Dankzij jarenlange reclame is er bij een groot deel van de bevolking ingehamerd om Davitamon in te nemen zodra de R in de maand zit. Bandenmakers zouden dat ook graag willen voor hun product. Winterbanden, stellen ze, vergroten de veiligheid onder winterse omstandigheden. Maar: wat zijn winterse omstandigheden? Kou? Regen? IJzel? Veel consumenten in Nederland twijfelen. Weliswaar neemt jaarlijks het aantal auto’s met winterbanden toe, maar de meerderheid van de automobilisten is het de investering kennelijk niet waard.
In België en Luxemburg zijn twee keer zo veel automobilisten bereid jaarlijks de banden te laten verwisselen als in Nederland, waar gebrek aan sneeuw en heuvels veel autobezitters doet afhaken. Ook de relatief warme winters van de laatste jaren doen de omzet geen goed. Zo rapporteerde fabrikant Amtel-Vredestein onlangs dat de marge van de onderneming onder druk staat door de veel lagere verkoop van winterbanden.
Ook bij consumentenorganisaties zijn er twijfels over de noodzaak om jaarlijks op winterbanden over te schakelen. De Consumentenbond, die onlangs in Europees verband winterbanden testte, noemt ze in Nederland ‘niet echt noodzakelijk’. ‘Zeker niet als u de auto kunt laten staan bij sneeuw, of uw rijgedrag aanpast op een natte weg en bij lage temperaturen.’
Fabrikanten moeten het daarom hebben van veelrijders en wintersporters. Veel geld wordt daarom gestoken in marketing. Vroeger, toen autorijden nog ploeteren was en een rit naar de wintersport een hele onderneming, heette winterbanden nog sneeuwbanden. Dat is inmiddels uit marketingoverwegingen geschrapt; zo vaak sneeuwt het niet.
Er zit meer marketing in winterbanden. Zo presenteerde bandenfabrikant Michelin dit najaar op het testcircuit van de Adac, de Duitse wegenwacht, een nieuwe reeks banden met ‘Helio Compound’; een relatief zacht rubbermengsel dat zonnebloemolie bevat. Benelux-accountmanager Jasper Eekmans zei zich te kunnen voorstellen dat synthetische olie dezelfde eigenschappen biedt, maar dat uit marketingoverwegingen was gekozen voor zonnebloemolie. ‘Dat klinkt goed, het ondersteunt onze doelstellingen op het gebied van milieuverantwoord ondernemen.’
Banden zijn een low interest-artikel voor de meeste autobezitters. Daarom proberen fabrikanten de boodschap zo eenvoudig mogelijk te houden: zodra de R in de maand komt – september uitgezonderd – moeten automobilisten gaan nadenken over winterbanden. Ze moeten zich realiseren dat zodra de temperatuur onder de 7 graden Celsius daalt, ‘enkel winterbanden een optimaal weggedrag bieden op een nat, besneeuwd of beijzeld wegdek’. ‘Het is een ijzeren wet’, stelt Michelin onomwonden.
Of die grens echt zo strikt is, lijkt de vraag. De theorie achter de grenswaarde is dat het rubber bij lage temperaturen harder wordt. Hierdoor neemt de grip op het wegdek af en wordt de remweg langer. Winterbanden worden gemaakt van een zachtere rubbermelange en bieden onder koude omstandigheden een betere grip.
Uit het weinige onafhankelijke onderzoek dat beschikbaar is, komen heel andere bevindingen. Zo hield het Duitse weekblad Autobild vorig jaar een grootscheepse bandentest waarin een zomerband met diverse merken winterbanden werd vergeleken. Hieruit bleek dat zomerbanden op zowel droog als nat wegdek, bij temperaturen rond het vriespunt en soms zelfs daaronder, superieur presteren ten opzichte van alle merken winterbanden. Zodra de auto’s echter op een besneeuwd wegdek werden getest, worden de gewone zomerbanden weggespeeld door de winterbanden.
‘We ontdekten’, schrijven de onderzoekers, ‘dat op een nat wegdek temperaturen rond het vriespunt pas tot een omslag leidden. Op een droog wegdek presteert de zomerband zelfs onder nul, beter dan het winterrubber.’
Uit de resultaten van de remproef komt naar voren dat de remweg van een winterband alleen bij sneeuw beduidend korter is. De beste winterband in de sneeuw geeft een auto bij 50 km/u een remweg van 23,4 meter, de slechtst presterende winterband staat stil op 25,9 meter en een auto op zomerbanden heeft bijna 46 meter nodig om te stoppen. Op nat wegdek en op droge wegen zijn zomerbanden in bochten en bij remmen superieur.
Dit wordt veroorzaakt door het grovere profiel van winterbanden. De ruimte tussen de lamellen op de winterband is groter, om een betere afvoer van sneeuw en smeltwater mogelijk te maken. Dit leidt tot minder rubbercontact op het wegdek en dus tot minder grip.
Bij een proefrit op het Adac-testcircuit vallen bij 13 graden Celsius op een vochtige weg de verschillen tussen winter- en zomerbanden nauwelijks op.
De grootste verschillen doen zich pas voor op met epoxy geprepareerde weggedeelten die een besneeuwd oppervlakte moeten simuleren. Een uitwijkmanoeuvre op een ‘besneeuwde’ helling omlaag is met gewone banden nauwelijks mogelijk. De testauto, een zware, vierwielaangedreven SUV, glijdt op zomerbanden onderaan de heuvel weg in de bocht. Met winterbanden heeft dezelfde actie een veel beter effect. De banden knerpen luidruchtig onder de interne wrijving van de speciaal gevormde, driedimensionale rubber lamellen, maar de auto blijft bij gelijke snelheid wel in het spoor.
Ook een lange, gladde bocht is op zomerbanden met een matige snelheid van 40 km/u en geconcentreerde stuurbewegingen nog af te ronden, maar het voelt glibberig. Met winterbanden is dezelfde figuur beter uit te voeren. Toch komt er ook een eind aan de stroefheid van de winterbanden; bij snelheden boven de 60 km/u schuift ook hier de auto over de banden richting vangrail.
Opmerkelijk is dat de rol van ESP, de elektronische stabiliteitsbewaker die in steeds meer auto’s voorkomt, aanzienlijk is. Bij uitwijkmanoeuvres op sneeuw lijkt ESP van grotere invloed dan het verschil tussen zomer- en winterbanden. Ook winterbanden presteren bij uitgeschakelde ESP aanzienlijk slechter op sneeuw dan met deze antislipregeling in werking
Het is niet voor niets dat de huidige winterbanden ooit sneeuwbanden werden genoemd.
Bron: De Volkskrant
Winterbanden in Nederland
Winterbanden bestaan deels uit in rubber gegoten hightech, voor het andere deel bestaan ze uit marketing. En dat laatste leidt bij vrieskou zeker niet tot een kortere remweg. ‘Winterbanden zijn niet echt noodzakelijk in Nederland’.
Door: Theo Stielstra
Fabrikanten van winterbanden moeten jaloers zijn op Davitamon, de fabrikant van vitaminepilletjes. Dankzij jarenlange reclame is er bij een groot deel van de bevolking ingehamerd om Davitamon in te nemen zodra de R in de maand zit. Bandenmakers zouden dat ook graag willen voor hun product. Winterbanden, stellen ze, vergroten de veiligheid onder winterse omstandigheden. Maar: wat zijn winterse omstandigheden? Kou? Regen? IJzel? Veel consumenten in Nederland twijfelen. Weliswaar neemt jaarlijks het aantal auto’s met winterbanden toe, maar de meerderheid van de automobilisten is het de investering kennelijk niet waard.
In België en Luxemburg zijn twee keer zo veel automobilisten bereid jaarlijks de banden te laten verwisselen als in Nederland, waar gebrek aan sneeuw en heuvels veel autobezitters doet afhaken. Ook de relatief warme winters van de laatste jaren doen de omzet geen goed. Zo rapporteerde fabrikant Amtel-Vredestein onlangs dat de marge van de onderneming onder druk staat door de veel lagere verkoop van winterbanden.
Ook bij consumentenorganisaties zijn er twijfels over de noodzaak om jaarlijks op winterbanden over te schakelen. De Consumentenbond, die onlangs in Europees verband winterbanden testte, noemt ze in Nederland ‘niet echt noodzakelijk’. ‘Zeker niet als u de auto kunt laten staan bij sneeuw, of uw rijgedrag aanpast op een natte weg en bij lage temperaturen.’
Fabrikanten moeten het daarom hebben van veelrijders en wintersporters. Veel geld wordt daarom gestoken in marketing. Vroeger, toen autorijden nog ploeteren was en een rit naar de wintersport een hele onderneming, heette winterbanden nog sneeuwbanden. Dat is inmiddels uit marketingoverwegingen geschrapt; zo vaak sneeuwt het niet.
Er zit meer marketing in winterbanden. Zo presenteerde bandenfabrikant Michelin dit najaar op het testcircuit van de Adac, de Duitse wegenwacht, een nieuwe reeks banden met ‘Helio Compound’; een relatief zacht rubbermengsel dat zonnebloemolie bevat. Benelux-accountmanager Jasper Eekmans zei zich te kunnen voorstellen dat synthetische olie dezelfde eigenschappen biedt, maar dat uit marketingoverwegingen was gekozen voor zonnebloemolie. ‘Dat klinkt goed, het ondersteunt onze doelstellingen op het gebied van milieuverantwoord ondernemen.’
Banden zijn een low interest-artikel voor de meeste autobezitters. Daarom proberen fabrikanten de boodschap zo eenvoudig mogelijk te houden: zodra de R in de maand komt – september uitgezonderd – moeten automobilisten gaan nadenken over winterbanden. Ze moeten zich realiseren dat zodra de temperatuur onder de 7 graden Celsius daalt, ‘enkel winterbanden een optimaal weggedrag bieden op een nat, besneeuwd of beijzeld wegdek’. ‘Het is een ijzeren wet’, stelt Michelin onomwonden.
Of die grens echt zo strikt is, lijkt de vraag. De theorie achter de grenswaarde is dat het rubber bij lage temperaturen harder wordt. Hierdoor neemt de grip op het wegdek af en wordt de remweg langer. Winterbanden worden gemaakt van een zachtere rubbermelange en bieden onder koude omstandigheden een betere grip.
Uit het weinige onafhankelijke onderzoek dat beschikbaar is, komen heel andere bevindingen. Zo hield het Duitse weekblad Autobild vorig jaar een grootscheepse bandentest waarin een zomerband met diverse merken winterbanden werd vergeleken. Hieruit bleek dat zomerbanden op zowel droog als nat wegdek, bij temperaturen rond het vriespunt en soms zelfs daaronder, superieur presteren ten opzichte van alle merken winterbanden. Zodra de auto’s echter op een besneeuwd wegdek werden getest, worden de gewone zomerbanden weggespeeld door de winterbanden.
‘We ontdekten’, schrijven de onderzoekers, ‘dat op een nat wegdek temperaturen rond het vriespunt pas tot een omslag leidden. Op een droog wegdek presteert de zomerband zelfs onder nul, beter dan het winterrubber.’
Uit de resultaten van de remproef komt naar voren dat de remweg van een winterband alleen bij sneeuw beduidend korter is. De beste winterband in de sneeuw geeft een auto bij 50 km/u een remweg van 23,4 meter, de slechtst presterende winterband staat stil op 25,9 meter en een auto op zomerbanden heeft bijna 46 meter nodig om te stoppen. Op nat wegdek en op droge wegen zijn zomerbanden in bochten en bij remmen superieur.
Dit wordt veroorzaakt door het grovere profiel van winterbanden. De ruimte tussen de lamellen op de winterband is groter, om een betere afvoer van sneeuw en smeltwater mogelijk te maken. Dit leidt tot minder rubbercontact op het wegdek en dus tot minder grip.
Bij een proefrit op het Adac-testcircuit vallen bij 13 graden Celsius op een vochtige weg de verschillen tussen winter- en zomerbanden nauwelijks op.
De grootste verschillen doen zich pas voor op met epoxy geprepareerde weggedeelten die een besneeuwd oppervlakte moeten simuleren. Een uitwijkmanoeuvre op een ‘besneeuwde’ helling omlaag is met gewone banden nauwelijks mogelijk. De testauto, een zware, vierwielaangedreven SUV, glijdt op zomerbanden onderaan de heuvel weg in de bocht. Met winterbanden heeft dezelfde actie een veel beter effect. De banden knerpen luidruchtig onder de interne wrijving van de speciaal gevormde, driedimensionale rubber lamellen, maar de auto blijft bij gelijke snelheid wel in het spoor.
Ook een lange, gladde bocht is op zomerbanden met een matige snelheid van 40 km/u en geconcentreerde stuurbewegingen nog af te ronden, maar het voelt glibberig. Met winterbanden is dezelfde figuur beter uit te voeren. Toch komt er ook een eind aan de stroefheid van de winterbanden; bij snelheden boven de 60 km/u schuift ook hier de auto over de banden richting vangrail.
Opmerkelijk is dat de rol van ESP, de elektronische stabiliteitsbewaker die in steeds meer auto’s voorkomt, aanzienlijk is. Bij uitwijkmanoeuvres op sneeuw lijkt ESP van grotere invloed dan het verschil tussen zomer- en winterbanden. Ook winterbanden presteren bij uitgeschakelde ESP aanzienlijk slechter op sneeuw dan met deze antislipregeling in werking
Het is niet voor niets dat de huidige winterbanden ooit sneeuwbanden werden genoemd.
Bron: De Volkskrant
En daarbij heeft niet elke '4 seizoenenband' een goedkeuring om als winterband door het leven te gaan.Het zou erg handig zijn als de schrijver van de Volkskrant eerst zijn talen eens up to date krijgt,
Ganzjahresreifen in de test, zijn 4 seizoenbanden met sterretje voor sneeuw!!
De groene geiten wollensokken eikel van de Volkskrant die alleen op de fiets door het leven gaat, heeft zijn eigen verhaaltje verzonnen en een test uit zijn verband gerukt
daarom noem ik het sterretje, beter bekent als sneeuwvlokje!En daarbij heeft niet elke '4 seizoenenband' een goedkeuring om als winterband door het leven te gaan.
daarom noem ik het sterretje, beter bekent als sneeuwvlokje!
Door dat er geen wettelijke voorgeschreven definitie hiervoor is, is dit niet altijd geheel duidelijk.
In een EU richtlijn en in de Duitse verkeersverordening worden alleen de volgende drie aanduidingen als kenmerken van Winterbanden aangemerkt:
De 3 aanduidingen zijn:
M + S ---------- M & S ---------- M.S.
“M” staat voor Mud en “S” staat voor Snow. Bij ons vaak beter bekent als Modder en Sneeuw banden.
Het probleem met deze letteraanduidingen is dat deze op allerlei banden staan, zelfs op zomerbanden komt u deze tegen. Juridisch gezien zouden alle banden met bovenstaande M en S aanduiding dan winterbanden zijn.
De VACO adviseert haar leden alleen winterbanden te verkopen die zijn voorzien van het “Sneeuwvlok-symbool” . Dit symbool is afkomstig uit de Verenigde Staten en Canada waar het verplicht is op winterbanden. Alleen banden die een bepaalde tractietest hebben doorstaan, mogen dit symbool voeren. Uit Amerikaanse tests blijkt dat deze banden meestal 10 procent meer tractie hebben op een besneeuwde weg. Dit wil niet zeggen dat winterbanden zonder het “Sneeuwvlok-symbool” slechtere of geen winterbandeigenschappen hebben.
Het is dan ook niet zo dat banden zonder het “Sneeuwvlok-symbool” verkeersrechtelijk in Europa niet als winterbanden worden aangemerkt.