Donderdagavond moet ik wat afmaken op het werk, dus een uur later dan gewoonlijk vertrek ik vanuit de parkeergarage van m'n werk. Normaal neem ik de A27 omdat de files daar beter doorrijden en omdat ik dan een stukje binnendoor kan wat het traject niet alleen vlotter laat verlopen maar ook aangenamer. Het stukje binnendoor wordt echter gerenoveerd en dan is de A27 alleen maar om.
Rond halfzes tuf ik dus bij de Uithof vrolijk de file in. De matrixborden geven een licht overdreven maximumsnelheid van 50 kilometer per uur aan. Met de zon op het bolletje haal ik een busje van Regiotaxi in. Terwijl ik hem inhaal trap mijnheer het gas in en komt iets naar links. Het gaatje waar ik initieel perfekt tussen paste begint aardig klein te worden. Alsof dat niet genoeg is staat het verkeer op het linkerbaanvak helemaal stil en staat de eerstvolgende auto wel heel erg ver naar rechts. Mijn rechterduim begint zijn reis naar de knop die de claxon bedient, maar voordat hij zo ver komt krijg ik een lichte tik langs de rechterkant van het busje en boort de linkerkop van mijn boxer zich in de bumper van de Renault Laguna aan de rechterkant.
Ik verruil een onbekend aantal maal boven voor onder en eindig op de grond, langs een Volvo 845, met mijn voeten tegen het verkeer in. Bijna onmiddellijk wordt mijn zicht op de open hemel benomen door drie mensen die allemaal willen weten of het goed met me gaat en die me ook melden dat ik vooral moet blijven liggen.
Enfin, na een kwartiertje op het asfalt en een check-up door gekwalificeerd personeel viel er weinig aan schade op te maken. Ik heb wat kneuzingen en schaafwonden, ik kan die Rev'It jas eindelijk gaan inruilen voor een Rukka jas en de helm waar ik toch al van af wou heeft voor mij zijn leven gegeven.
De motor lekt olie uit z'n rechtercilinder, het stuur staat er op alsof rechtsom nog de enige richting is die je uitkan, de spiegeltjes staan alle kanten behalve de juiste op, de handkappen bieden nu nog uitsluitend bescherming tegen van bovenaf vallende voorwerpen en er ligt een zielig, door een hulpvaardige medemens opgeraapt knipperlicht bovenop m'n topkoffer. Het zal mij benieuwen wat de verzekering hier weer van bakt.
Zo val je een paar jaar niet, en zo val je twee keer in een half jaar. Ik ben er weer met wat nieuwe littekens vanaf gekomen en ik kan het weer navertellen.