Verantwoordelijkheden
Er zijn van die dagen dat je je hoofdschuddend (en tegelijk luidkeels vloekend, ehhh sorry, de Nederlandse
en Engelse taal verrijkend) afvraagt, waar het heen gaat met dit land. Eigenlijk is dat volstrekt duidelijk: naar de kloten.
De soms volslagen krankzinnige regels die hier gehanteerd worden brengen ieder enigszins logisch denkend mens op de rand van waanzin. En ja, uit deze regels mag van mij rustig geconcludeerd worden dat Vietnamezen niet logisch kunnen denken (anders zouden die stompzinnige regels er toch ook niet zijn???
).
Wat mij ditmaal tot deze tirade brengt?
Mijn internetkabel loopt vanaf een eigen mast in de hoek van de tuin via een eigen mast naar een “hoofdmast”. Op het laaste deel staat een boom redelijk dicht bij, Zo één keer in de paar maanden moet ik wat takken afzagen die te dicht bij de kabel komen. OK, niet echt een probleem.
De problemen zijn vlak achter de eerste mast. Hier staat een soort bamboe-bosje. Dat spul groeit als een idioot. Op dit moment kan ik, staande op de trapleer en leunend over het gaas op de muur, met een soort tang van 3 m. nog wel de meeste takken doorknippen. Maar ze beginnen een dikte te krijgen dat het hiermee niet meer lukt. En dan beginnen de problemen.
Afspraken maken met de eigenaar van het land is onmogelijk. Die werkt niet en doet ook verder helemaal niets, behalve drinken. Of beter gezegd ZUIPEN (met hoofdletters): het is een alcoholist. Zijn vrouw probeert met o.a. de aan- en verkoop van papier en karton wat geld binnen te brengen. Wat ongetwijfeld meteen grotendeels in iets alcoholhoudends wordt omgezet. De vrouw wilde scheiden maar dat ging niet door want ze konden de koe niet verkopen. Dat klinkt zo opgeschreven misschien een beetje grappig, maar is in dit geval in- en in-triest. Misschien, en met nadruk misschien, als we hem betalen, krijgt ik misschien toestemming om iets te doen. Maar we verwachten van niet, dus ik heb, zeker in dit specifieke geval, ook geen enkele zin om hem iets te geven (behalve een hengst met een eind hout).
Minh laten praten met de vrouw is heel, heel misschien een alternatief. Niet zozeer het praten, het is een aardig mens en is hier diverse malen geweest om o.a. de dozen van de verhuizing op te kopen. Grrr, heb ik indirect ook nog meegeholpen aan zijn alcoholverslaving.
Maar ik denk niet dat daar een oplossing ligt: hij luistert toch niet naar haar. Naar niemand trouwens.
Het echte en fundamentele probleem.
- Ik mag niets aan die struiken doen want die staan op zijn land. Als ik dat wel doe krijg ik problemen.
- Als ik niets doe en ze vallen op mijn kabel is dat jammer. Niet zijn probleem, had ik die kabel daar maar niet moeten trekken.
Krom? Welnee, hoe kom je erbij.
Als je geluk hebt en de buurman is redelijk en tot medewerking bereid, valt er misschien nog iets te regelen. Anders is het een typisch geval van “Jammer dan...”.
Klagen bij politie of dorpshoofd? Nutteloos, die doen niets. Het bamboebos staat op zijn eigen land. Net zoals er niets wordt gedaan als er weer wat lui onder het mom van karaoke vanuit hun woonkamer in een microfoon staan te krijsen om de mensen drie dorpen verderop te “vermaken”.
Diepe zucht.
OK, dat luchtte op.
Niet dat het een oplossing biedt natuurlijk. Ik ben er nog niet uit wat ik zal doen.
Hak ik alles om?
Laat ik het op een confrontatie aankomen?
Ons security-team een lekker potje met hem laten worstelen?
Of plaats ik nog een paal aan de andere kant van de weg om het bamboebos te omzeilen?
Een staalkabel boven de internetkabel ter bescherming?
Misschien kan ik nog een andere list verzinnen? Zoals bv. het einde van zijn sloot in de hoek van onze tuin dichtmetselen zodat zijn land onderstroomt (het ligt een stuk lager dan dat van ons) en hij eieren voor zijn geld moet kiezen
. Mwah, hij heeft geen geld dus valt er ook weinig te kiezen.
Als er medio volgend jaar een glasvezelkabel komt, moet er eigenlijk een oplossing zijn. Die knoop je niet opnieuw even simpel aan elkaar, zoals de huidige kabel.
Laar ik dan, om het denkvermogen wat te vergroten/deze hele toestand te vergeten (doorhalen wat niet van toepassing is) om te beginnen eerst maar eens wat geestrijk vocht pakken: een Dalat-wijn van een goed jaar.
En nee, daar nodig ik de buurman niet bij uit!!!