Dit is een voor mobiel geoptimaliseerde pagina die snel laadt. Als je de volledige pagina wilt laden, klik dan hier.

Vietnam

Status
Niet open voor verdere reacties.
Ik heb weinig aan de opmerkingen van MarvelousM toe te voegen. Erich heeft de vragen met de door mij aan hem gegeven methodiek er in 2 dagen ingestampt. Dus Jan, dat moet jij dan zeker kunnen. Het “kopen” van rijbewijzen zijn risico’s aan verbonden. Je weet nooit of het een geldige is.

En zolang je overtredingen niet te dol zijn wordt je of niet aangehouden of meteen doorgestuurd. Dat laatste is mij al 2 keer overkomen. Gewoon vriendelijk in het Belgisch praten, dat spreken de meeste agenten toch niet.

Ook Engels is voor de meesten te hoog gegrepen maar waarom zou je risico nemen?

80 km. Erich, die zich netjes aan de meeste snelheden houdt, rekent hier 1½ uur voor 50 km. Dan komt die 2½ uur aardig in de buurt.
 
Loop je dan niet een enorm risico als je in een ongeval betrokken raakt? (wat me niet onmogelijk lijkt, gezien de lokale rijkwaliteiten, of beter gezegd het ontbreken daarvan)
 
Laatst bewerkt:
Loop je dan niet een enorm risico als je in een ongeval betrokken raakt? (wat me niet onmogelijk lijkt, gezien de lokale rijkwaliteiten, of beter gezegd het ontbreken daarvan)

Dit is weer een heel ander verhaal.. In Vietnam geld bij een ongeval ; wie het hardst schreeuwt en boos is, is onschuldig. Eventuele schade dien je als schuldige meteen contant af te tikken bij de hardste schreeuwer. Daarna vervolgt ieder mits mogelijk zijn weg. Al dan niet naar de eerste monteur, die je om de 100 meter wel kan vinden of gewezen word.

Bij letselschade gaat het overigens het zelfde, maar dan met ambulance.
 
Laatst bewerkt:
Misschien zinvol dit bericht nog eens na te lezen.
Als je als buitenlander betrokken raakt bij een ongeluk begin je met een achterstand (en niet alleen in Vietnam).
 
Laatst bewerkt:
Ja Jack, dat is zeker bekend.

Ik ga liever niet in op de eeuwige discussie over wat verantwoordelijk is en wat niet. Vietnam is een andere wereld.

-edit-

Daar is het zelfde verhaal ook een probleem als je wel een geldig rijbewijs hebt.
 
Laatst bewerkt:
Culturele verschillen alweer (en bedankt voor de tip over het "onschuldig zijn", Fred)
In Tanzania rep je je zo snel mogelijk naar de politie om klacht neer te leggen tegen de tegenpartij, zelfs als jij de fout beging.
De eerste die een statement opent, heeft een enorme voorsprong.
Mooi te zien hoe de twee partijen zich naar de politie haasten en daar met ellebogenwerk het eerst proberen bij de agent van dienst te zijn.

Een andere optie is simpelweg de agent €50 beloven als ie het verslag iets anders opstelt en dan maar hopen dat de andere niet meer biedt.

Laatste probleem (wel, niet "laatste", eerder een ander probleem) is dat regeringsvoertuigen geen verzekering en wegentaks betalen (lees: als ie stuk gaat, kopen we gewoon een nieuwe) en dat die chauffeurs rijden als gekken.
Als je met zo'n kerel een ongeval hebt, kan je enkel hopen dat je ook verzekerd bent voor eigen schade.

Ik begin alvast wat te oefenen in the tegelijker tijd boos en onschuldig kijken....
 
Whisky

Op zijn zeer lezenswaardige blog schreef Jan Koko over zijn verblijf in HCM o.a.: “Metro verkoopt Duvel, Hoegaarden, Chimay en een miljoen verschillende soorten Single Malts.”

Ik heb hem onmiddelijk een mail gestuurd: “Ik ben JALOERS! Onze Metro verkoopt maar 2 soorten Single Malt.”
Vanzelfsprekend heb ik ze ook allebei geprobeerd. Redelijk, maar niet bv. een rokerige, zoals ik graag lust.

Per kerende post kwam de nuancering: “een miljoen was dan ook flink overdreven, Fred, maar toch minstens een paar honderdduizend!”. OK, maar dan nog.....

Minh heeft waarschijnlijk de verklaring. De Metro in NT ligt een stuk buiten het centrum aan de grote weg naar HCM. Deze zaak is eigenlijk het beste te vergelijken met in NL de Makro of de Sligro. Hele grote supermarkten, die voornamelijk aan hotels en restaurants verkopen. In de meeste restaurants zal er weinig vraag zijn naar een grote sortering single malts. Dus hoeft de Metro ze ook niet te hebben.

De grotere hotels in Nha Trang laten hun spullen allemaal rechtstreeks uit HCM komen. Daar heb je misschien nog wel een kans dat ze meerdere soorten single malt op de plank hebben staan.

Toch maar weer eens gaan shoppen in HCM.
 
Rijst drogen

De rijst wordt op de weg gedroogd. Dat betekent dat je op veel plaatsen hier maar een smal randje hebt om te rijden. De dames op de 3e foto staan even uit te rusten van het harken van de rijst op foto 2.



 
Motor (carburateur)

Mijn motor is hier al vaak besproken, en meestal niet in gunstige zin. Hij rijdt inmiddels wat beter na alle aanpassingen die ik heb verricht, maar met ca. 115 km. top kom ik nog lang niet in de buurt van de op de website geclaimde 137 km. Ik denk dat ik nu één van de oorzaken heb gevonden.

Op http://www.deraceheldenvanweleer.nl/index.php/topic,1121.msg52748.html#msg52748 kreeg ik van Frits Overmars de formulie voor de grootte van een carburateur:
carburateurdiameter = wortel uit (cilinderinhoud x toerental) / 30.

Als ik dat voor mijn motor bereken voor 9000 rpm (begin rode gebied) moet ik een 29 mm-carb. hebben. Er zit echter een 26 mm. in. Terugrekenend kom ik op ca. 7200 rpm.

De consequenties volgens Frits:
“De inlaattiming wordt bepaald door de nokkenas; ik verwacht niet dat jouw Vietnamese straatbrommert een variabele inlaatnok heeft, dus die inlaattiming ligt vast.
Bij lage toerentallen staat de klep misschien nog een redelijke tijd open, maar hoe hoger het toerental wordt, hoe korter de beschikbare aanzuigtijd. Als dan ook de carburateur nog aan de kleine kant is, komt er bij hoge toerentallen domweg niet genoeg in de cilinder; de vermogenskromme duikt dan omlaag.”


Dat klopt vrij aardig met het motorgedrag. Ik laat het verder maar zo. Ik weet nu in ieder geval het waarom.
 
Trip (vervolg)

Deze foto’s horen eigenlijk bij het eerste kaartje van FredVN in "Vietnam" Ik moest in Dien Khanh boodschappen doen en heb gelijk deze foto’s gemaakt.

De eerste 3 foto’s zijn de “rotonde met de grote boom”. Die grote boom lijkt me duidelijk, de rotonde ligt er ca. 100 m. achter.





Dit is “stoplicht 1”. Rechtsaf rijd je Dien Khanh binnen. De dame links op de foto doet iets wat hier volstrekt normaal is: aan de verkeerde kant van de weg rijden.



Dit is het tweede stoplicht. De brede weg naar rechts gaat om Dien Khanh heen.



En het derde stoplicht. Rechtdoor voor als je naar HCM wil (ca. 450 km.). Rechtsaf, in feite vóór de stoplichten, is de grote weg naar Dalat.



Alternatief
Er is nog een alternatief voor het eerste stuk van de beschreven route.
Ga bij het 1e stoplicht rechtsaf Dien Khanh in en blijf daarna rechtdoor rijden..
In Dien Khanh ga je onder 2 poortjes door.
Blijf deze weg een kilometer of 6 volgen tot je een bord ziet voor linksaf naar Suoi Tien. Na een paar minuten rijden kom je op de grote weg naar Dalat waar je rechtsaf slaat.
 
Hoe kunnen die mensen zo lang zo op hun hurken blijven zitten? Als ik dat probeer val ik om of het doet na een tijdje pijn.
 
Tam Tri Hospitaal

Ik kreeg van een Nederlander, die in Nha Trang woont, het adres van een pas geopend hospitaal. Hij en zijn Vietnamese vrouw hebben er op dit moment een goed gevoel over. Het adres:
Tam Tri hospitaal
57-59 Cao Thang
P. Phuoc Long
Nha Trang
Hotline: 0978 231 826
Tel.: +84 058 3882 312
http://tamtrihospital.com/
 
@Bolski
Als ik met mijn knieën tegen elkaar zit val ik onmiddellijk achterover. Door te korte spieren krijg ik mijn zwaartepunt niet tussen mijn voeten. Als ik met mijn knieën naar buiten zit hou ik het een halve minuut vol en val dan van de pijn achterover.

Uiteraard even aan de expert gevraagd. Minh doet dit ook moeiteloos al kan ze het inmiddels wat minder lang volhouden (ze schat een kwartiertje). Ze vertelde dat kinderen dit al vanaf zeer jong leren. Ze zitten thuis vaak op deze manier. Op school zijn er regelmatig bijeenkomsten op het schoolplein (minimaal 1*/week) waar de kinderen naar liederen moeten luisteren of naar een speech van het schoolhoofd. Idem bij sport en wedstrijden. Hun spieren zijn er dus op getraind.

Veel mensen werken ook zo. Je ziet ze op hun hurken op het land zitten, op bouwsteigers etc. Onze dierenarts heeft Bugi op ons terras op zijn hurken geopereerd. En ze houden dit vol tot ze hoogbejaard zijn.

Of de hedendaagse wat dikkere jeugd dit op dezelfde soepele manier kan? Ik heb mijn twijfels.

O ja, de dame hierboven in het mooie gele shirt zit op een heel klein krukje. Dat maakt de zaak toch weer iets gemakkelijker.
 
Laatst bewerkt:
Verkeer op de A1

Vlakbij het huis van Hai, mijn lasser, loopt de A1. Ik heb op de T-kruising een paar foto’s gemaakt. Helaas op dat moment geen spectaculaire (= ander woord voor stompzinnige) inhaalmanouvres op dat wegdeel. Vreemd want er loopt een bocht en Vietnamese vrachtwagen- en buschauffeurs zijn dol op inhalen in lange doorlopende bochten. Maakt niet uit of de bocht naar links of naar rechts gaat: een soort niet te bedwingen dwang zorgt ervoor dat er ingehaald moet en zal worden!
Ruimte of geen ruimte.
Zicht of geen zicht.
Snelheid of geen snelheid.
Tegenliggers of geen tegenliggers.

Een soort van Russisch roulette, maar dan met grote auto’s. Als de inhaler toevallig net “de kamer met de kogel” treft heb ik daar geen enkel probleem mee. Gewoon een idioot minder. Niets aan verloren. Zolang “de kogel” maar geen onschuldige medeweggebruikers treft.




 
Markt

Dit is een wat grotere markt vlakbij waar Hai woont. Dit is ook de markt waar Minh haar groenten koopt. De laatste foto is de visafdeling. Hier komt Minh nooit: ze laat haar vis door familie in Nha Trang kopen. Het verschil tussen die vis en degene die je hier in de buurt koopt is erg groot. Vlees haalt ze wel op deze markt.




 
Nieuwsgierig

Aanvulling op FredVN in "Vietnam"

Ik merkte daar op:
Over die nieuwsgierigheid: het is hier volkomen normaal dat buren vragen wie het is die er op bezoek komt, waarom ze komen, waar ze vandaag komen etc.
Als je zelf weggaat, waar je naartoe gaat etc.
Op hun beurt vinden ze het ook fijn als je dergelijke vragen aan hun stelt: men ziet Vietnam als één grote familie waarbij iedereen in de categorie broer, zus, oom, tante etc. valt.


Het is daarom een goed idee om een fotoboekje mee te nemen met een aantal familiefoto’s etc. uit Holland. Ik kan uit eigen ervaring garanderen dat zoiets een geweldig succes is en dat iedereen wil kijken. Het is ook een heel gemakkelijke manier om contact te leggen.

Voor een aantal MF-ers is het misschien een goed idee om een foto in uniform mee te nemen, bv. in het kader van een collegiale wederdienst bij aanhouding. Oeps, foutje, je wordt natuurlijk als buitenlander niet aangehouden. Ik bedoel uiteraard het bilateraal uitwisselen van informatie over het verschil in werkzaamheden in de twee sterk afwijkende culturen.

Maar om hier serieus op in te gaan.
In FredVN in "Vietnam" schreef ik over racen rond het Hoan Kiem meer. Men gaf aan dat het een zeer serieus probleem was en dat men op dat moment niet wist hoe er een einde aan te maken. Ik weet zeker dat men graag eens met iemand had willen brainstormen, die in NL te maken heeft gehad met illegale races.
Ik heb trouwens kort geleden gehoord dat er niet meer wordt geraced in Hanoi. De politie heeft er in samenwerking met het leger o.a. door het oppakken van de organisatoren een einde aan kunnen maken.
 
Status
Niet open voor verdere reacties.