- Status
Net als hier dus
Pas sinds kort is het officieel verboden, nu zijn ze overgestapt op gesponsorde "cursussen" in een mooi vakantieland...
Op zich logisch ...
Pff hoe hou je't uit in dat apeland.. ik zou't niet kunnen..
Zoals hier in NL hoeft niet, maar ik blijf me verbazen hoe makkelijk je met sommige dingen omgaat die mij tot op mijn merg zouden irriteren...
Laatst bewerkt:
Downunder
bmaps.nl
heel veel is cultuur gerelateerd (aangeleerd dus) en cultuur is niet per se goed of fout, maar anders dan je kent of gewend bent...
Klopt, ik veroordeel het ook niet. Ik zeg alleen dat ik in zo'n omgeving/cultuur waarschijnlijk niet kan aarden...
Downunder
bmaps.nl
mijn reactie was meer gericht aan sammie denk ik 
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #957
Wonen in Vietnam
Er zijn een aantal reacties geweest op –naar ik aanneem- mijn post over huwelijken. Het zullen vast niet de foto’s van de schitterende omgeving zijn geweest. Ik heb in het begin en aan het einde van mijn eerste inspiratie-golf al een aantal voorzetten gegeven voor de door mij te hanteren stijl.
In mijn introductie-post FredVN in "Vietnam" gaf ik al aan:
Ik zal dingen hier en daar misschien wat ongenuanceerd of zwart/wit brengen. Dat is bewust om het duidelijk te laten zijn.
En nogmaals in de epiloog FredVN in "Vietnam" ondermeer
Ik heb vaak zwart/wit en ongetwijfeld volgens sommigen ongenuanceerd het een en ander over Vietnam en mijn ervaringen verteld. Nogmaals en met nadruk, dit zijn MIJN persoonlijke meningen en ervaringen en dit was MIJN manier om het te brengen.
Dat zaken na verloop van tijd, en met name als je er woont, soms anders blijken te zijn dan je tijdens je vakanties hebt aangenomen, tja, dat is het risico van het vak. En dan zijn de keuzemogelijkheden uiterst simpel:
- Terugkeren naar Nederland
- Blijven en je zoveel mogelijk proberen aan te passen.
Ondanks alle problemen die we hebben ondervonden is terugkeren nog geen enkele keer in mij opgekomen. Want ik schreef ook in de epiloog:
Is alles slecht? Natuurlijk niet. Hier gaan wonen is een zeer bewuste keuze geweest. Maar moet ik dan gaan vertellen dat ik mij zeer luchtig gekleed, relaxed onderuit gezakt op de ligbank op het terras bevind, genietend van een goed boek en met een goed glas en wat lekkere lokale hapjes onder handbereik....? Tja, ik ben bang dat niemand op dat soort verhalen zit te wachten.
Blijven betekent ook dat ik mij aan de cultuur aan zal moeten passen. Dus:
- Een paar keer per jaar een bruiloft in de buurt met de bijbehorende herrie accepteren
- Omgaan met het gebrek aan vakkennis en professionaliteit in winkels en bij ingehuurde arbeiders. Voor een professional en detaillist als ik is dat waarschijnlijk de grootste aanpassing.
- Weinig kwaliteitsmaterialen te koop. Dan maar bestellen of mee (laten) nemen uit NL.
- Niet-oplettende weggebruikers of beter gezegd: Vietnamezen kunnen niet rijden. Helaas, dat is ook de cultuur. Ik ben niet snel te intimideren dus gewoon maar meerauzen
- Ook de medici hebben hun (eigen?) cultuur. Dat hebben ze in NL ook. Alleen zie ik zelf toch wel verschillen. In NL heb ik veel meer het gevoel van vakkennis, betrokkenheid en informatieverstrekking (mijn dochter’s geliefde orthopeet uiteraard buiten beschouwing gelaten). En dat het bovenal veel meer een roeping is dan hier in Vietnam. Ik kom over een paar dagen nog op dit onderwerp terug.
- Etc., etc., etc.....
Maar dat hoeft mij er hopelijk niet van te weerhouden om af en toe heerlijk ongenuanceerd te keer te gaan. Anders worden de posts zo saai. Toch?
En ja, voor wie tevoren al weet met de Vietnamese cultuur (en hun uitwassen) problemen te krijgen is het absoluut veiliger om in Nederland te blijven.
Maar je mist dan echt enorm veel!
@Sammie. Als je niet gehinderd wordt door veel ervaring buiten de Nederlandse grenzen begrijp ik dat het moeilijk is om je in te leven in de cultuur van een ander land. Dat ondanks alle moeite die ik doe om die een beetje over te brengen. Maar als dan die onkunde alleen maar leidt tot kwalifikaties als “apeland” als je het over Vietnam of welk land dan ook hebt, dan heb je er echt niets van begrepen. Voortaan dan maar beter geen reactie geven: ik woon er ook, weet je nog?
Er zijn een aantal reacties geweest op –naar ik aanneem- mijn post over huwelijken. Het zullen vast niet de foto’s van de schitterende omgeving zijn geweest. Ik heb in het begin en aan het einde van mijn eerste inspiratie-golf al een aantal voorzetten gegeven voor de door mij te hanteren stijl.
In mijn introductie-post FredVN in "Vietnam" gaf ik al aan:
Ik zal dingen hier en daar misschien wat ongenuanceerd of zwart/wit brengen. Dat is bewust om het duidelijk te laten zijn.
En nogmaals in de epiloog FredVN in "Vietnam" ondermeer
Ik heb vaak zwart/wit en ongetwijfeld volgens sommigen ongenuanceerd het een en ander over Vietnam en mijn ervaringen verteld. Nogmaals en met nadruk, dit zijn MIJN persoonlijke meningen en ervaringen en dit was MIJN manier om het te brengen.
Dat zaken na verloop van tijd, en met name als je er woont, soms anders blijken te zijn dan je tijdens je vakanties hebt aangenomen, tja, dat is het risico van het vak. En dan zijn de keuzemogelijkheden uiterst simpel:
- Terugkeren naar Nederland
- Blijven en je zoveel mogelijk proberen aan te passen.
Ondanks alle problemen die we hebben ondervonden is terugkeren nog geen enkele keer in mij opgekomen. Want ik schreef ook in de epiloog:
Is alles slecht? Natuurlijk niet. Hier gaan wonen is een zeer bewuste keuze geweest. Maar moet ik dan gaan vertellen dat ik mij zeer luchtig gekleed, relaxed onderuit gezakt op de ligbank op het terras bevind, genietend van een goed boek en met een goed glas en wat lekkere lokale hapjes onder handbereik....? Tja, ik ben bang dat niemand op dat soort verhalen zit te wachten.
Blijven betekent ook dat ik mij aan de cultuur aan zal moeten passen. Dus:
- Een paar keer per jaar een bruiloft in de buurt met de bijbehorende herrie accepteren
- Omgaan met het gebrek aan vakkennis en professionaliteit in winkels en bij ingehuurde arbeiders. Voor een professional en detaillist als ik is dat waarschijnlijk de grootste aanpassing.
- Weinig kwaliteitsmaterialen te koop. Dan maar bestellen of mee (laten) nemen uit NL.
- Niet-oplettende weggebruikers of beter gezegd: Vietnamezen kunnen niet rijden. Helaas, dat is ook de cultuur. Ik ben niet snel te intimideren dus gewoon maar meerauzen
- Ook de medici hebben hun (eigen?) cultuur. Dat hebben ze in NL ook. Alleen zie ik zelf toch wel verschillen. In NL heb ik veel meer het gevoel van vakkennis, betrokkenheid en informatieverstrekking (mijn dochter’s geliefde orthopeet uiteraard buiten beschouwing gelaten). En dat het bovenal veel meer een roeping is dan hier in Vietnam. Ik kom over een paar dagen nog op dit onderwerp terug.
- Etc., etc., etc.....
Maar dat hoeft mij er hopelijk niet van te weerhouden om af en toe heerlijk ongenuanceerd te keer te gaan. Anders worden de posts zo saai. Toch?
En ja, voor wie tevoren al weet met de Vietnamese cultuur (en hun uitwassen) problemen te krijgen is het absoluut veiliger om in Nederland te blijven.
Maar je mist dan echt enorm veel!
@Sammie. Als je niet gehinderd wordt door veel ervaring buiten de Nederlandse grenzen begrijp ik dat het moeilijk is om je in te leven in de cultuur van een ander land. Dat ondanks alle moeite die ik doe om die een beetje over te brengen. Maar als dan die onkunde alleen maar leidt tot kwalifikaties als “apeland” als je het over Vietnam of welk land dan ook hebt, dan heb je er echt niets van begrepen. Voortaan dan maar beter geen reactie geven: ik woon er ook, weet je nog?
MarvelousM
Die hard MF'er
Vietnam, hoe vaker ik er kom.. des te langer wil ik er blijven!
Zelfs die gekke bruiloften zijn best grappig! Tafels vol met eten, muziek staat altijd net iets harder als dat de speakers aankunnen. En je bierglas is nooit leeg! Iederen neemt de moeite even je glas bij te schenken want warm bier, nee dat kan echt niet!! Bier word in Vietnam gedronken uit een glas met 1 groot ijsblok er in, er is aan het begin nauwelijks ruimte om nog bier in het glas te schenken. Net op het moment dat jij denkt dat er wat meer ruimte komt voor bier in je glas word het ijsblok er door iemand uitgehaald en er weer een nieuwe ingedaan.....
Wie heeft er nou een koelkast nodig?
Nog 68 dagen wachten....
Zelfs die gekke bruiloften zijn best grappig! Tafels vol met eten, muziek staat altijd net iets harder als dat de speakers aankunnen. En je bierglas is nooit leeg! Iederen neemt de moeite even je glas bij te schenken want warm bier, nee dat kan echt niet!! Bier word in Vietnam gedronken uit een glas met 1 groot ijsblok er in, er is aan het begin nauwelijks ruimte om nog bier in het glas te schenken. Net op het moment dat jij denkt dat er wat meer ruimte komt voor bier in je glas word het ijsblok er door iemand uitgehaald en er weer een nieuwe ingedaan.....
Wie heeft er nou een koelkast nodig?
Nog 68 dagen wachten....
Ellan Vannin
MF veteraan
Och Fred je kent toch het spreekwoord: wat een BOER niet kent vreet tie niet !
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #963
Trip
Dit is een trip die Erich en ik een paar dagen geleden gemaakt hebben. Hij gaat het eerste stuk over de grote weg naar Dalat en daarna over binnenwegen terug naar Dien Khanh. Er zijn regelmatig mooie vergezichten. De getoonde route zelf is ca. 65 km. lang. Inclusief het stuk van en naar Nha Trang kom je op een kleine 100 km. Kortom, een leuk tochtje als afwisseling van het “met de buik in het zand liggen”.
De start is in Nha Trang op de weg langs de grote Buddha. Vanaf daar is het ca. 8 km tot aan de rotonde met de grote boom. Zie kaartje hieronder. Je komt over de weg vanaf de rechter kant. Bij de rotonde recht doorrijden tot het 1e stoplicht. Hier begint de route. Doorrijden en bij het 3e stoplicht rechtsaf. Dit is de grote weg naar Dalat.
Na ca. 25 km. de afslag Khanh Vinh nemen en de route van de kaart volgen. Op een T-kruising in een dorpje rechtsaf. Na een kleine 15 km. linksaf slaan en doorrijden tot de omgeving van Dienh Khanh.
De afslag naar links en de afslag naar de rivier zijn misschien wat moeilijk te vinden. Geen probleem, er leiden vele wegen naar Rome, ehh...Dien Khanh. Onderstaande map laat de verschillende mogelijkheden zien. En vanaf Dien Khanh is het weer via de rotonde met de grote boom terug naar Nha Trang.
Hint: neem een briefje mee met de namen van "Dien Khanh" en "Nha Trang" erop. Als je twijfelt kun je dat aan mensen laten zien voor de juiste route. Want ga er niet van uit dat ze jullie (en mijn!) uitspraak begrijpen.
Voorbeeld. Veel Nederlanders spreken nog steeds van "Nha Trang" in plaats van "Nha Tsjeng".
Dit is een trip die Erich en ik een paar dagen geleden gemaakt hebben. Hij gaat het eerste stuk over de grote weg naar Dalat en daarna over binnenwegen terug naar Dien Khanh. Er zijn regelmatig mooie vergezichten. De getoonde route zelf is ca. 65 km. lang. Inclusief het stuk van en naar Nha Trang kom je op een kleine 100 km. Kortom, een leuk tochtje als afwisseling van het “met de buik in het zand liggen”.
De start is in Nha Trang op de weg langs de grote Buddha. Vanaf daar is het ca. 8 km tot aan de rotonde met de grote boom. Zie kaartje hieronder. Je komt over de weg vanaf de rechter kant. Bij de rotonde recht doorrijden tot het 1e stoplicht. Hier begint de route. Doorrijden en bij het 3e stoplicht rechtsaf. Dit is de grote weg naar Dalat.
Na ca. 25 km. de afslag Khanh Vinh nemen en de route van de kaart volgen. Op een T-kruising in een dorpje rechtsaf. Na een kleine 15 km. linksaf slaan en doorrijden tot de omgeving van Dienh Khanh.
De afslag naar links en de afslag naar de rivier zijn misschien wat moeilijk te vinden. Geen probleem, er leiden vele wegen naar Rome, ehh...Dien Khanh. Onderstaande map laat de verschillende mogelijkheden zien. En vanaf Dien Khanh is het weer via de rotonde met de grote boom terug naar Nha Trang.
Hint: neem een briefje mee met de namen van "Dien Khanh" en "Nha Trang" erop. Als je twijfelt kun je dat aan mensen laten zien voor de juiste route. Want ga er niet van uit dat ze jullie (en mijn!) uitspraak begrijpen.
Voorbeeld. Veel Nederlanders spreken nog steeds van "Nha Trang" in plaats van "Nha Tsjeng".
Laatst bewerkt:
Maar toch, de mentaliteit van die lui...
Ellan Vannin
MF veteraan
Neen de mentaliteit in de ''westerse'' wereld is lekker !
Dat hoor ik ook altijd over "die Amerikanen" en toch ben ik liever daar tussen de mensen dan hier.
A
Anoniempje177
Guest
... maar dan wat de Filipijnen betreft in mijn geval Het is maar zoals FredVN het zegt, als je er gaat wonen, moet je je er ook aan aanpassen
Ik heb daar alvast geen problemen mee, doe het zelfs graag
Wat kijk ik vol verlangen ernaar uit om er definitief naartoe te verhuizen ...
Lrrrrr
Die hard MF'er
- 22 mei 2014
- 709
- 0
Fred, ik ben laatst naar de thaisupermarket geweest, en die meisjes kunnen verkopen hoor. Ik ging voor sriracha en ging buiten met een hoop zooi om een of ander gerecht te maken (was trouwens heel lekker).
Maar ik zit hier onder andere met een doosje limoen blaadjes, en volgens mij kan je daar lekkere thee van maken.
Het enige wat ik daar online van vind, is warm water en daar wat blaadjes in flikkeren. Maar misschien hebben jij of Mingh wat tips?
Bladeren in het water laten koken? Zo niet, eerst wassen? Veel blaadjes?
Ik zal wellicht wel palmsuiker naar smaak kunnen toevoegen, maar die ook laten meekoken (als ik de blaadjes zou moeten laten meekoken)?
kan ik er lime-iced-tea van maken? Zoja, gewoon meer suiker toevoegen en afkoelen, neem ik aan?
Ik begrijp wel dat je nu denkt, gvd domme kutbelg, zo moeilijk kan het nu toch niet zijn. Maar wat ik wil weten is: zijn er tips&tricks waar wij bleekscheten niet meteen aan zouden denken? Of gewoon blaadjes in water knallen en gaan?
Maar ik zit hier onder andere met een doosje limoen blaadjes, en volgens mij kan je daar lekkere thee van maken.
Het enige wat ik daar online van vind, is warm water en daar wat blaadjes in flikkeren. Maar misschien hebben jij of Mingh wat tips?
Bladeren in het water laten koken? Zo niet, eerst wassen? Veel blaadjes?
Ik zal wellicht wel palmsuiker naar smaak kunnen toevoegen, maar die ook laten meekoken (als ik de blaadjes zou moeten laten meekoken)?
kan ik er lime-iced-tea van maken? Zoja, gewoon meer suiker toevoegen en afkoelen, neem ik aan?
Ik begrijp wel dat je nu denkt, gvd domme kutbelg, zo moeilijk kan het nu toch niet zijn. Maar wat ik wil weten is: zijn er tips&tricks waar wij bleekscheten niet meteen aan zouden denken? Of gewoon blaadjes in water knallen en gaan?
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #970
Medisch 2
De in FredVN in "Vietnam" beschreven medische cultuur en –handelwijze ken ik ook uit eigen ervaring. Met name bij de oogarts en tandarts. Probleem voor de dames en heren doktoren is dat ik zelf zeer geïnteresseerd ben in hun diagnoses en conclusies en het liefst daar waar mogelijk meekijk. En door een serie massage-opleidingen ben ik ook niet helemaal een leek in anatomie en fysiologie. Dus stel ik vragen, veel vragen. En Vietnamezen houden niet van vragen.....
Oogarts
Omdat ik slechte ogen heb was de aanwezigheid van een goede oogarts een Go/NoGo beslissing voor een verhuizing naar Vietnam. Dus hebben we tevoren de oogarts in het FV-hospitaal getest met een fake-klacht: flitsen die zouden kunnen wijzen op loslatend netvlies. Ik werd behandeld door de chef van de afdeling. Hij heeft zijn opleiding aan de Sorbonne in Parijs gehad, dus qua kennis zal hij ongetwijfeld heel goed zijn. Als persoon is hij uitgesproken honds: zeer arrogant, mijn vragen werden pas na lang aandringen en meerdere malen stellen met overduidelijke tegenzin heel kortaf beantwoord. Voor een catharact-operatie wil hij persé het hele netvlies rondom laseren. Viel niet over te discussieren.
Bij mij zijn ooit in NL 2 dunne plekken gelaserd. Echt pijnlijk was het niet maar leuk is toch anders. Een kennis van Minh uit HCM had catharact in beide ogen. Bij hem zijn dus ook beide ogen gelaserd. Deze man heeft wel degelijk pijn gevoeld. Aangezien ik mijn ernstige twijfels over het nut daarvan had zijn we voor een second opinion gaan zoeken.
We kwamen uit bij Dr. Nam Tran van het American Eye Center FredVN in "Vietnam" Ze is Vietnamese, maar ging op haar achtste al naar Amerika en heeft haar opleiding ook daar gehad. Deze informatie komt uit het gezellige babbeltje vlak vóór de operatie toen de verdoving, die ze ook zelf gaf, moest inwerken. Ze heeft dus niets van de handelwijze van de gemiddelde Vietnamese dokter. Ontzettend aardig mens, excellent in uitleg en informatieverstrekking. Dat begon al toen ze zelf terugbelde toen we de kliniek telefonisch benaderden. Op mijn verzoek heeft ze zelfs tijdens de operatie verteld wat ze aan het doen was. Later vertelde ze mij dat ik de eerste was, die dat ooit gevraagd heeft. Kortom, zij is de eerste keus bij oogproblemen in Vietnam. O ja, na controle van het oog was ze het met mij eens: ze vond ook het rondom laseren vóór de operatie absoluut niet nodig.
Tandarts
Eigenlijk hetzelfde verhaal. Ook een honds figuur zoals eerder verteld:
De eerste tandarts die ik hier vond, was puur slecht, hardhandig, onbeschoft (mijn uitgestoken hand werd genegeerd, na afloop zat hij sneller weer achter de tv dan ik overeind kon komen), een norse receptioniste, kortom je werd hier niet vrolijk van. Bij mijn tweede bezoek weigerde hij het formulier voor de verzekering in te vullen met de status van mijn gebit. Dat heeft Minh (mijn vrouw) toen maar zelf gedaan (met een heel klein beetje hulp van zijn kant). Ik heb (met erg veel moeite) mijn mond maar gehouden maar ben nooit meer teruggegaan.
Ook hier hebben we een goede gevonden. De baas van “Ben Thanh” tegenover de Grote Buddha is ook Vietnamees maar niet in zijn handelen. Aardige vent, legt veel uit en is technisch goed. Helaas spreekt hij geen Engels dus Minh moet altijd vertalen en in die stap gaat voor mij nog wel eens wat verloren. Ook hij is eerste keus in Nha Trang.
Het is dus wel degelijk mogelijk om een goede Vietnamese arts te vinden maar het kost tijd en moeite en je hebt wat geluk nodig.
De in FredVN in "Vietnam" beschreven medische cultuur en –handelwijze ken ik ook uit eigen ervaring. Met name bij de oogarts en tandarts. Probleem voor de dames en heren doktoren is dat ik zelf zeer geïnteresseerd ben in hun diagnoses en conclusies en het liefst daar waar mogelijk meekijk. En door een serie massage-opleidingen ben ik ook niet helemaal een leek in anatomie en fysiologie. Dus stel ik vragen, veel vragen. En Vietnamezen houden niet van vragen.....
Oogarts
Omdat ik slechte ogen heb was de aanwezigheid van een goede oogarts een Go/NoGo beslissing voor een verhuizing naar Vietnam. Dus hebben we tevoren de oogarts in het FV-hospitaal getest met een fake-klacht: flitsen die zouden kunnen wijzen op loslatend netvlies. Ik werd behandeld door de chef van de afdeling. Hij heeft zijn opleiding aan de Sorbonne in Parijs gehad, dus qua kennis zal hij ongetwijfeld heel goed zijn. Als persoon is hij uitgesproken honds: zeer arrogant, mijn vragen werden pas na lang aandringen en meerdere malen stellen met overduidelijke tegenzin heel kortaf beantwoord. Voor een catharact-operatie wil hij persé het hele netvlies rondom laseren. Viel niet over te discussieren.
Bij mij zijn ooit in NL 2 dunne plekken gelaserd. Echt pijnlijk was het niet maar leuk is toch anders. Een kennis van Minh uit HCM had catharact in beide ogen. Bij hem zijn dus ook beide ogen gelaserd. Deze man heeft wel degelijk pijn gevoeld. Aangezien ik mijn ernstige twijfels over het nut daarvan had zijn we voor een second opinion gaan zoeken.
We kwamen uit bij Dr. Nam Tran van het American Eye Center FredVN in "Vietnam" Ze is Vietnamese, maar ging op haar achtste al naar Amerika en heeft haar opleiding ook daar gehad. Deze informatie komt uit het gezellige babbeltje vlak vóór de operatie toen de verdoving, die ze ook zelf gaf, moest inwerken. Ze heeft dus niets van de handelwijze van de gemiddelde Vietnamese dokter. Ontzettend aardig mens, excellent in uitleg en informatieverstrekking. Dat begon al toen ze zelf terugbelde toen we de kliniek telefonisch benaderden. Op mijn verzoek heeft ze zelfs tijdens de operatie verteld wat ze aan het doen was. Later vertelde ze mij dat ik de eerste was, die dat ooit gevraagd heeft. Kortom, zij is de eerste keus bij oogproblemen in Vietnam. O ja, na controle van het oog was ze het met mij eens: ze vond ook het rondom laseren vóór de operatie absoluut niet nodig.
Tandarts
Eigenlijk hetzelfde verhaal. Ook een honds figuur zoals eerder verteld:
De eerste tandarts die ik hier vond, was puur slecht, hardhandig, onbeschoft (mijn uitgestoken hand werd genegeerd, na afloop zat hij sneller weer achter de tv dan ik overeind kon komen), een norse receptioniste, kortom je werd hier niet vrolijk van. Bij mijn tweede bezoek weigerde hij het formulier voor de verzekering in te vullen met de status van mijn gebit. Dat heeft Minh (mijn vrouw) toen maar zelf gedaan (met een heel klein beetje hulp van zijn kant). Ik heb (met erg veel moeite) mijn mond maar gehouden maar ben nooit meer teruggegaan.
Ook hier hebben we een goede gevonden. De baas van “Ben Thanh” tegenover de Grote Buddha is ook Vietnamees maar niet in zijn handelen. Aardige vent, legt veel uit en is technisch goed. Helaas spreekt hij geen Engels dus Minh moet altijd vertalen en in die stap gaat voor mij nog wel eens wat verloren. Ook hij is eerste keus in Nha Trang.
Het is dus wel degelijk mogelijk om een goede Vietnamese arts te vinden maar het kost tijd en moeite en je hebt wat geluk nodig.
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #972
@Lrrrr,
Lemon leaves are harder than normal herb leaves, therefore it is preferred to be cooked for tea. You can follow the instructions on this website:
How to Make Lemon Leaf Tea
Instead of cooking the leaves in water, if you only need a cup, you can add boiled water to a few lemon leaves and wait until the water turns green.
Remember to wash the leaves throughfully!
Palm suger is very sweet, and tea needs a light sweet, so Asian would use honey instead of palm sugar for their tea. Of course, if you like the palm sugar taste, you can use it too, but limit to a small amount.
If you want ice-tea, you can either add ice in the tea, or leave the tea cup in the fridge until it's cool. If you add ice, indeed, you need to make the tea a little sweeter than normal, depending on how much you want to add ice. If you make it cool in the fridge, you don't need to make it sweeter.
If you like to drink the English way, you can add milk too.
Have a nice drink!
Minh
Lemon leaves are harder than normal herb leaves, therefore it is preferred to be cooked for tea. You can follow the instructions on this website:
How to Make Lemon Leaf Tea
Instead of cooking the leaves in water, if you only need a cup, you can add boiled water to a few lemon leaves and wait until the water turns green.
Remember to wash the leaves throughfully!
Palm suger is very sweet, and tea needs a light sweet, so Asian would use honey instead of palm sugar for their tea. Of course, if you like the palm sugar taste, you can use it too, but limit to a small amount.
If you want ice-tea, you can either add ice in the tea, or leave the tea cup in the fridge until it's cool. If you add ice, indeed, you need to make the tea a little sweeter than normal, depending on how much you want to add ice. If you make it cool in the fridge, you don't need to make it sweeter.
If you like to drink the English way, you can add milk too.
Have a nice drink!
Minh
Lrrrrr
Die hard MF'er
- 22 mei 2014
- 709
- 0
Oh, I found that website. But those are lemon leafs. I have Lime leafs.
Most websites just go on and on that they are used in thai food, and that they are supposed to be healthy.
But this one shows one with ginger: Yay first post… Kaffir lime leaves and ginger tea.
- Status