Nadat mijn vader en ik afgelopen jaar met veel plezier een weekendje in de Harz waren geweest, hebben we het plan opgevat om een weekje naar de Alpen te gaan. Huh? De topictitel zegt toch iets anders? Dat klopt. Long-covid gooide bij mij roet in het eten. Dat zorgt ervoor dat ik al een jaar wat minder energie heb. Een rit naar de Alpen leek dus niet verstandig. In plaats daarvan hebben we het wat dichter bij huis gezocht, bij de Oosterburen.
Omdat ik geen idee had hoe ik alles vol zou houden, hebben we het volgende plan bedacht: we maken geen plan en zien wel waar we uitkomen
. Half september is het minder druk en we gingen doordeweeks op pad, dus zou er overal wel een overnachtingsplaatsje te vinden zijn. Zo was het idee. Als enige voorbereiding heb ik de motor gewassen, de koffers ingepakt en alle routes van Motoplus in de Eifel, het Saarland, Moezelstreek en Luxemburg op de TomTom gezet. Zo hadden we in ieder geval een basis voor wat mooie tochten, de rest kon wel op de Garmin of TomTom worden geregeld. Ik moet zeggen: dat is geweldig bevallen! Hieronder voor de liefhebber een kort verslag.
De motoren van dienst: ik op een GSX-S 1000 GT, pa op een MT10 SP. Best sportief voor zijn 75 jaar! We spraken af langs de A50 bij Heteren om van daaruit bij Venlo de grens over te gaan. Direct na aankomst van pa viel mijn ook op zijn achterband. Blijkbaar gaat de Yamaha niet zo zuinig om met de banden, want die was bij 4.900 km toch best wel op. Daar gaan we het niet mee redden... Aangezien we eerst naar de Eifel wilden gaan snel even gekeken waar we een nieuwe band konden regelen. Zo kwamen we dus al snel bij de Nordschleife uit, waar meer dan genoeg bandenzaken bleken te zitten. Van Venlo dus zo snel mogelijk de grens over, van de snelweg af en mooi binnendoor naar de Nürburgring. Daar lekker even rondgekeken naar al het moois op twee en vier wielen en daarna een rustig plekje gezocht om te overnachten. Snel even naar Booking.com, kijken waar er plek is en klaar. Een prima begin!
De volgende ochtend dus eerst naar een bandenboer. Die bleek de juiste band op voorraad te hebben en ook nog eens tijd te willen maken voor de montage. En dat voor een prijs lager dan in Nederland! Prima geregeld, met een uurtje konden we weer op pad. Eerst richting Cochem. In tegenstelling tot het hoogseizoen was het daar lekker rustig, dus hebben we even genoten van een prima flammkuchen. Tijdens het eten alvast een route gezocht naar Trier. Echt een geweldige route, vooral het laatste deel van Morbach naar Trier. Heerlijk afwisselend door bossen en velden met geweldige stuurwegen.
Onderweg nog even gezocht naar een overnachtingsplaats. Er is nog plaats in Z&B hotel, pal onder de porta nigra! Het laatste stuk lekker door de heuvels gereden, tot je vrij plotseling Trier binnenrijdt. Even gezocht naar een parkeerplaats, tot bleek dat we de motoren gewoon naast het hotel kwijt konden. Perfect en precies op tijd voor het onweer dat een half uur later los ging. Dit bleek maar het staartje te zijn van een flink front dat tot in Maastricht voor problemen zorgde. Omdat de buien lang ten westen van ons zouden blijven hangen, hebben we besloten om niet richting luxemburg te gaan, maar juist naar het zuidoosten af te reizen.
De GT onder de porta nigra en een stralend blauwe lucht.
Na het ontbijt de volgende dag de Saarland route in de TomTom geladen en weer op pad gegaan. Deze gaat vanuit Perl eerst naar het noordoosten langs de Saar en een stuk over de Hunsrück richting Asweiler om van daaruit vrijwel recht naar het zuiden af te zakken richting Fürth. Dit is echt een van de mooiste routes die ik de laatste jaren heb gereden met afwisselend heuvels (formeel zelfs een laaggebergte), wijngaarden en de mooiste bochten. En wat een rust onderweg! Vanaf Wieberskichen rijd je afwisselend door de heuvels en een wat grotere beek/rivier, de Blies. De route eindigt oorspronkelijk in Hornbach (niet de doe-het-zelf-zaak, maar het dorpje). Omdat de laatste dagen toch wel voor flink wat vermoeidheid zorgen, besluiten we eerder te stoppen in het verrassend leuke stadje Blieskastel. Hier vinden we een kamer is een hotel waar ooit de laatste postkoets van Duitsland is gestopt, midden tussen geweldige vakwerkhuizen.
De Saarlandroute
De volgende dag is het alweer tijd om een beetje richting het noorden te trekken. Vanuit Blieskastel zoeken we aansluiting op de Rheinland-Pfalz route. Die route splitsen we in twee delen, zodat de dagetappes beperkt blijven tot zo'n 200 km. Op die manier blijft het voor mij uiteindelijk prima vol te houden. We rijden eerst een stuk naar het oosten, langs de Duits-Franse grens tot aan Reisdorf, van waaruit we weer naar het noorden afbuigen. Via Hochspeyer en Oberndorf komen we uiteindelijk in Bad Sobernheim uit, waar we pal onder de kerk een appartement vinden. Zo dicht bij de kerk, dat de eigenaar gratis oordopjes aanbiedt voor een goede nachtrust
.
Tijd om verder naar het noorden te gaan. We besluiten de route verder volgen, maar op het einde wat aan te passen. We volgen de route tot aan Sankt Goar, maar buigen daar af naar het zuiden en gaan mooi binnendoor naar Adenau. Een ontzettend mooie route door de bossen en heuvels en afwisselend langs de Rijn met fraaie wijnranken. In Adenau genieten we van alle fraaie auto's en motoren die op vrijdagavond 'posen' langs de Nordschleife. Dat men hier meer is ingesteld op motorrijders blijkt wel uit de speciale binnenplaats die hotel Blaue Ecke heeft ingericht voor haar gasten. Daar blijken met wat passen en meten bijzonder voor motoren te passen. We sluiten de reis af met een lekkere Weizen en rijden een dag later via Venlo weer terug. Echt een geweldige reis! Oh ja, nog een kleine tip: reizen gaat perfect op de bonnefooi, maar zorg dat je voldoende contanten hebt. Zeker in de dorpjes kun je lang niet altijd met pin betalen.
Omdat ik geen idee had hoe ik alles vol zou houden, hebben we het volgende plan bedacht: we maken geen plan en zien wel waar we uitkomen
. Half september is het minder druk en we gingen doordeweeks op pad, dus zou er overal wel een overnachtingsplaatsje te vinden zijn. Zo was het idee. Als enige voorbereiding heb ik de motor gewassen, de koffers ingepakt en alle routes van Motoplus in de Eifel, het Saarland, Moezelstreek en Luxemburg op de TomTom gezet. Zo hadden we in ieder geval een basis voor wat mooie tochten, de rest kon wel op de Garmin of TomTom worden geregeld. Ik moet zeggen: dat is geweldig bevallen! Hieronder voor de liefhebber een kort verslag.De motoren van dienst: ik op een GSX-S 1000 GT, pa op een MT10 SP. Best sportief voor zijn 75 jaar! We spraken af langs de A50 bij Heteren om van daaruit bij Venlo de grens over te gaan. Direct na aankomst van pa viel mijn ook op zijn achterband. Blijkbaar gaat de Yamaha niet zo zuinig om met de banden, want die was bij 4.900 km toch best wel op. Daar gaan we het niet mee redden... Aangezien we eerst naar de Eifel wilden gaan snel even gekeken waar we een nieuwe band konden regelen. Zo kwamen we dus al snel bij de Nordschleife uit, waar meer dan genoeg bandenzaken bleken te zitten. Van Venlo dus zo snel mogelijk de grens over, van de snelweg af en mooi binnendoor naar de Nürburgring. Daar lekker even rondgekeken naar al het moois op twee en vier wielen en daarna een rustig plekje gezocht om te overnachten. Snel even naar Booking.com, kijken waar er plek is en klaar. Een prima begin!
De volgende ochtend dus eerst naar een bandenboer. Die bleek de juiste band op voorraad te hebben en ook nog eens tijd te willen maken voor de montage. En dat voor een prijs lager dan in Nederland! Prima geregeld, met een uurtje konden we weer op pad. Eerst richting Cochem. In tegenstelling tot het hoogseizoen was het daar lekker rustig, dus hebben we even genoten van een prima flammkuchen. Tijdens het eten alvast een route gezocht naar Trier. Echt een geweldige route, vooral het laatste deel van Morbach naar Trier. Heerlijk afwisselend door bossen en velden met geweldige stuurwegen.
Onderweg nog even gezocht naar een overnachtingsplaats. Er is nog plaats in Z&B hotel, pal onder de porta nigra! Het laatste stuk lekker door de heuvels gereden, tot je vrij plotseling Trier binnenrijdt. Even gezocht naar een parkeerplaats, tot bleek dat we de motoren gewoon naast het hotel kwijt konden. Perfect en precies op tijd voor het onweer dat een half uur later los ging. Dit bleek maar het staartje te zijn van een flink front dat tot in Maastricht voor problemen zorgde. Omdat de buien lang ten westen van ons zouden blijven hangen, hebben we besloten om niet richting luxemburg te gaan, maar juist naar het zuidoosten af te reizen.
De GT onder de porta nigra en een stralend blauwe lucht.
Na het ontbijt de volgende dag de Saarland route in de TomTom geladen en weer op pad gegaan. Deze gaat vanuit Perl eerst naar het noordoosten langs de Saar en een stuk over de Hunsrück richting Asweiler om van daaruit vrijwel recht naar het zuiden af te zakken richting Fürth. Dit is echt een van de mooiste routes die ik de laatste jaren heb gereden met afwisselend heuvels (formeel zelfs een laaggebergte), wijngaarden en de mooiste bochten. En wat een rust onderweg! Vanaf Wieberskichen rijd je afwisselend door de heuvels en een wat grotere beek/rivier, de Blies. De route eindigt oorspronkelijk in Hornbach (niet de doe-het-zelf-zaak, maar het dorpje). Omdat de laatste dagen toch wel voor flink wat vermoeidheid zorgen, besluiten we eerder te stoppen in het verrassend leuke stadje Blieskastel. Hier vinden we een kamer is een hotel waar ooit de laatste postkoets van Duitsland is gestopt, midden tussen geweldige vakwerkhuizen.
De Saarlandroute
De volgende dag is het alweer tijd om een beetje richting het noorden te trekken. Vanuit Blieskastel zoeken we aansluiting op de Rheinland-Pfalz route. Die route splitsen we in twee delen, zodat de dagetappes beperkt blijven tot zo'n 200 km. Op die manier blijft het voor mij uiteindelijk prima vol te houden. We rijden eerst een stuk naar het oosten, langs de Duits-Franse grens tot aan Reisdorf, van waaruit we weer naar het noorden afbuigen. Via Hochspeyer en Oberndorf komen we uiteindelijk in Bad Sobernheim uit, waar we pal onder de kerk een appartement vinden. Zo dicht bij de kerk, dat de eigenaar gratis oordopjes aanbiedt voor een goede nachtrust
.Tijd om verder naar het noorden te gaan. We besluiten de route verder volgen, maar op het einde wat aan te passen. We volgen de route tot aan Sankt Goar, maar buigen daar af naar het zuiden en gaan mooi binnendoor naar Adenau. Een ontzettend mooie route door de bossen en heuvels en afwisselend langs de Rijn met fraaie wijnranken. In Adenau genieten we van alle fraaie auto's en motoren die op vrijdagavond 'posen' langs de Nordschleife. Dat men hier meer is ingesteld op motorrijders blijkt wel uit de speciale binnenplaats die hotel Blaue Ecke heeft ingericht voor haar gasten. Daar blijken met wat passen en meten bijzonder voor motoren te passen. We sluiten de reis af met een lekkere Weizen en rijden een dag later via Venlo weer terug. Echt een geweldige reis! Oh ja, nog een kleine tip: reizen gaat perfect op de bonnefooi, maar zorg dat je voldoende contanten hebt. Zeker in de dorpjes kun je lang niet altijd met pin betalen.
Laatst bewerkt:
![:]](/styles/motor-forum/smilies/crossy.gif "Crossy :]")
.
.
