beyond cool
MF veteraan
- Onderwerp starter
-
- #176
Gisteren en vandaag twee compleet tegenovergestelde ervaringen.
Gisteren rij ik in Utrecht rond een uur of vijf naar huis. Alles staat stil vanaf de Jaarbeurs tot de A12, dus ik tuf rustig tussen de stisltaande of zacht rijdende auto's door. Bij de stoplichten voor de oprit van de A12 tuf ik ook weer lekker tussen de auto's. Rechts valt een gat en ik zie de bui al hangen. De Porsche links van me komt naar me toe en zet zijn richtingaanwijzer aan, in die volgorde. Ik duik snel het gat rechts in om een aanrijding te vermijden en de Porsche probeert nog even of hij in hetzelfde gat past maar geeft dan op. Ondertussen springen de lichten op oranje, dus ik rem netjes af en de man in de Porsche, die aan de linkerkant stuurt, staat naast me en draait zijn raampje open. Ik ben al helemaal klaar om de man in vloeibaar Engels te woord te staan maar de hete aardappelklanken die me tegemoet komen brengen me van mijn stuk.
- Waah ben jeeh nou mee beisig mhan?
- Gewoon, ik rij rechtdoor en ik word afgesneden.
- Je komt van achteren, je moet opletten.
- Nee, ik rij rechtdoor en jij voert een bijzondere verrichting uit. Ik heb dus voorrang.
- Nee, je moet opletten. Ik zit voor je, dus ik heb voorrang.
- Nou mijnheer, misschien dat dat vroeger zo was, maar nu niet.
- Nee, je moet opletten!
- Ik rij rechtdoor en jij voert een bijzondere verrichting uit. Ik heb dus voorrang.
- Nah... Als we er maar allebei wat van geleerd hebben.
- Ik heb er niets van geleerd, want ik wist dit al.
Uiteindelijk zoemt het raam van het managerfiguur weer dicht en het is weer relatief stil.
Vanochtend rij ik achter een Audi station bij Rijnsweerd. Ik haal hem links in en wanneer ik bijna naast hem zit gaat zijn knipperlicht aan, geeft hij een slinger maar onmiddellijk gaat het knipperlicht ook weer uit (jaja, ik weet dat dat zo gaat bij een knipperlicht) en de man zwenkt terug zijn vak ik. In het voorbijrijden zie ik dat de man verontschuldigend een handje ophoudt en ik geef hem netjes een bedankend handje terug.
Gisteren rij ik in Utrecht rond een uur of vijf naar huis. Alles staat stil vanaf de Jaarbeurs tot de A12, dus ik tuf rustig tussen de stisltaande of zacht rijdende auto's door. Bij de stoplichten voor de oprit van de A12 tuf ik ook weer lekker tussen de auto's. Rechts valt een gat en ik zie de bui al hangen. De Porsche links van me komt naar me toe en zet zijn richtingaanwijzer aan, in die volgorde. Ik duik snel het gat rechts in om een aanrijding te vermijden en de Porsche probeert nog even of hij in hetzelfde gat past maar geeft dan op. Ondertussen springen de lichten op oranje, dus ik rem netjes af en de man in de Porsche, die aan de linkerkant stuurt, staat naast me en draait zijn raampje open. Ik ben al helemaal klaar om de man in vloeibaar Engels te woord te staan maar de hete aardappelklanken die me tegemoet komen brengen me van mijn stuk.
- Waah ben jeeh nou mee beisig mhan?
- Gewoon, ik rij rechtdoor en ik word afgesneden.
- Je komt van achteren, je moet opletten.
- Nee, ik rij rechtdoor en jij voert een bijzondere verrichting uit. Ik heb dus voorrang.
- Nee, je moet opletten. Ik zit voor je, dus ik heb voorrang.
- Nou mijnheer, misschien dat dat vroeger zo was, maar nu niet.
- Nee, je moet opletten!
- Ik rij rechtdoor en jij voert een bijzondere verrichting uit. Ik heb dus voorrang.
- Nah... Als we er maar allebei wat van geleerd hebben.
- Ik heb er niets van geleerd, want ik wist dit al.
Uiteindelijk zoemt het raam van het managerfiguur weer dicht en het is weer relatief stil.
Vanochtend rij ik achter een Audi station bij Rijnsweerd. Ik haal hem links in en wanneer ik bijna naast hem zit gaat zijn knipperlicht aan, geeft hij een slinger maar onmiddellijk gaat het knipperlicht ook weer uit (jaja, ik weet dat dat zo gaat bij een knipperlicht) en de man zwenkt terug zijn vak ik. In het voorbijrijden zie ik dat de man verontschuldigend een handje ophoudt en ik geef hem netjes een bedankend handje terug.