Het grote Wat-ik-vandaag-onderweg-meemaakte-topic V

Status
Niet open voor verdere reacties.
Ik bedoelde dit niet als belediging, of zo, hoewel ik de indruk krijg dat jij dat wel zo opvat. Omdat in jouw profiel staat dat je van '87 bent, zou mijn uitspraak kunnen kloppen. Voorval speelde zich af in de eind-jaren-'80/begin-jaren-'90. Motoren waren nog redelijk zeldzaam, in vergelijk met vandaag de dag.

Maar goed, jij jouw mening, ik de mijne. Ik ben redelijk gehecht en voorzichtig met de dingen waar ik zelf voor gewerkt heb. Als jij dat niet bent met jouw spullen, vind ik dat prima.

*EDIT*
@MGG:
Sorry, jouw laatste opmerking niet gelezen. Ongeacht welke reactie er nu nog op komt, ik reageer niet meer.


aan iemand vragen of je aan zijn spullen mag zitten valt bij mij onder goed fatsoen, ongeacht het bouwjaar van de persoon :9

zo ben ik opgevoed, ik vraag aan mijn collega op werk ook effe of ik zijn pen mag gebruiken voor ik m oppak, en daar weet ik toch vrij zeker van dat ik "ja" als antwoord krijg :')
 
:^ Dat dus.

Als ik hem er op aanspreek, trekt 'ie z'n schouders op en vertelt 'ie mij dat ik mij niet moet aanstellen. Geloof mij, dat is al vaak genoeg gebeurd. Omdat hij er nu mee geconfronteerd wordt, weet hij hoe het voelt.

Ik vind het een superkomische actie!
Je maakt wat duidelijk wat met gewoon aanspreken waarschijnlijk niet zou overkomen en je vernielt immers niets?
Ik geef je groot gelijk, zal hem onthouden, als ik dit ooit meemaak!

Ik vind het ook not done als iemand ongevraagd zijn kind op je fiets poot. Ik kom zelf ook niet zomaar aan andermans spullen.
Zelfs in een motorzaak vraag ik altijd even vóór ik op een motor ga zitten.

Omgekeerd als iemand het vraagt, doe ik er eigenlijk nooit moeilijk over. Bovendien als iemand vraagt, ben ik er dus zelf bij en alert en kan ik goed in de gaten houden of er geen dingen misgaan. Soms als je zo'n hummel heel vragend ziet kijken maar hij durft niet te vragen, bied ik het aan. Kleine moeite, kind helemaal blij.
 
Laatst bewerkt:
:+

Op een bosje hier in de buurt toen het net had geregend. Steile heuvel naar beneden, lekker gladde zeeuwse klei en een bocht. Dat gaat dus niet en mijn voorwiel zakte steeds verder weg. :P
Daar lag ik op de grond, en mijn motor met zadel/stuur naar beneden. Moest de motor dus heuvelop omhoog zetten. Haast niet te doen.

En een groepje fietsende belgen zagen het gebeuren en meneer was bezorgd ( terwijl ik bijna niet bijkwam van het lachen om mijn stomme actie) en wilde mij helpen de motor overeind zetten. En ik zie dat hij met twee handjes de uitlaat wilde pakken om de motor op te tillen. :o Dat zou toch echt erg pijnlijk geweest zijn. Kon hem op tijd waarschuwen en bedankte hem. Ik doe het zelf wel.



Zweet in m'n bilnaad, me een breuk gesjouwd maar na een poos kreeg ik het kreng overeind. :o
Want ik kan met elk formaat motor wel rijden, maar optillen is toch een ander verhaal. :+
_O-
 
Vanavond rij ik weer over de A28 richting Zwolle naar huis. Dat overkomt me regelmatig. Eigenlijk, nu ik er over nadenk, gebeurt me dat steevast op de dagen dat ik eerst richting Utrecht ben gereden. Maar goed, over kansberekening en toeval gaan we het nu niet hebben.

Bij Maarn staat er een file, die dankzij de vakantie korter is dan gewoonlijk, en in de verte zie ik een geel hesje onder iets wat op een helm lijkt en boven iets wat ongetwijfeld een motor is. Omdat het een file is van het type stop-start-stop-rem-gas-vroem-vrop-iiiii glij ik al snel dichterbij het hesje en er blijkt een man in te zitten. Ik haal het in mijn hoofd om er van uit te gaan dat de persoon gewoon voorzichtig is. Het type dat zeven keer links en rechts kijkt voor hij de straat oversteekt, die afstapt bij het benzinestation en een plastic doek over de motor legt met een klein gat ter grootte van de tankdop, bij de tankdop, het type dat twee dagen voor de filet americain zijn uiterste verkoopdatum heeft bereikt diezelfde filet americain alvast in de vuilbak keilt mocht het etiket zich vergist hebben, het type dat zijn thee zet met kokend water maar daarna 30 minuten wacht met drinken teneinde zich niet te verbranden. U kent ze vast wel. Ik ken ze vreemd genoeg niet.

Maar wanneer ik langszij kom zie ik dat de brave man geen handschoenen draagt, dat zijn spijkerbroek zo ver is opgewaaid dat ik de haren op zijn scheenbenen had kunnen tellen als ik mijn leesbril op had gehad en met schoenen die meer gebouwd zijn voor een dagje aan het strand dan een dagje in de tuin. En prompt slaat mijn brein helemaal tilt, er komt geen fatsoenlijke gedachte meer uit, het is volledig in beslag genomen door de vervleselijkte paradox die zich naast me bevindt. Het lijkt alsof God of het Vliegende Spaghettimonster zelf een sadistisch conundrum op mijn route heeft geplaatst. Waarom? WAAROM! Waarom draag je een felgekleurd hesje wat erom schreeuwt dat je veiligheid hoog in het vaandel draagt, om vervolgens met je hele houding en overige uitrusting duidelijk te maken dat het vaandel zelf niet boven kniehoogte uitkomt. En dan heb ik het over mijn kniehoogte.
 
Laatst bewerkt:
Vanavond rij ik weer over de A28 richting Zwolle naar huis. Dat overkomt me regelmatig. Eigenlijk, nu ik er over nadenk, gebeurt me dat steevast op de dagen dat ik eerst richting Utrecht ben gereden. Maar goed, over kansberekening en toeval gaan we het nu niet hebben.

Bij Maarn staat er een file, die dankzij de vakantie korter is dan gewoonlijk, en in de verte zie ik een geel hesje onder iets wat op een helm lijkt en boven iets wat ongetwijfeld een motor is. Omdat het een file is van het type stop-start-stop-rem-gas-vroem-vrop-iiiii glij ik al snel dichterbij het hesje en er blijkt een man in te zitten. Ik haal het in mijn hoofd om er van uit te gaan dat de persoon gewoon voorzichtig is. Het type dat zeven keer links en rechts kijkt voor hij de straat oversteekt, die afstapt bij het benzinestation en een plastic doek over de motor legt met een klein gat ter grootte van de tankdop, bij de tankdop, het type dat twee dagen voor de filet americain zijn uiterste verkoopdatum heeft bereikt diezelfde filet americain alvast in de vuilbak keilt mocht het etiket zich vergist hebben, het type dat zijn thee zet met kokend water maar daarna 30 minuten wacht met drinken teneinde zich niet te verbranden. U kent ze vast wel. Ik ken ze vreemd genoeg niet.

Maar wanneer ik langszij kom zie ik dat de brave man geen handschoenen draagt, dat zijn spijkerbroek zo ver is opgewaaid dat ik de haren op zijn scheenbenen had kunnen tellen als ik mijn leesbril op had gehad en met schoenen die meer gebouwd zijn voor een dagje aan het strand dan een dagje in de tuin. En prompt slaat mijn brein helemaal tilt, er komt geen fatsoenlijke gedachte meer uit, het is volledig in beslag genomen door de vervleselijkte paradox die zich naast me bevindt. Het lijkt alsof God of het Vliegende Spaghettimonster zelf een sadistisch conundrum op mijn route heeft geplaatst. Waarom? WAAROM! Waarom draag je een felgekleurd hesje wat erom schreeuwt dat je veiligheid hoog in het vaandel draagt, om vervolgens met je hele houding en overige uitrusting duidelijk te maken dat het vaandel zelf niet boven kniehoogte uitkomt. En dan heb ik het over mijn kniehoogte.
Je begrijpt het niet, als je een hesje draagt is al de rest overtollig. Een hesje dragen is de overtreffende trap van veiligheid.
 
Vanavond rij ik weer over de A28 richting Zwolle naar huis. Dat overkomt me regelmatig. Eigenlijk, nu ik er over nadenk, gebeurt me dat steevast op de dagen dat ik eerst richting Utrecht ben gereden. Maar goed, over kansberekening en toeval gaan we het nu niet hebben.

Bij Maarn staat er een file, die dankzij de vakantie korter is dan gewoonlijk, en in de verte zie ik een geel hesje onder iets wat op een helm lijkt en boven iets wat ongetwijfeld een motor is. Omdat het een file is van het type stop-start-stop-rem-gas-vroem-vrop-iiiii glij ik al snel dichterbij het hesje en er blijkt een man in te zitten. Ik haal het in mijn hoofd om er van uit te gaan dat de persoon gewoon voorzichtig is. Het type dat zeven keer links en rechts kijkt voor hij de straat oversteekt, die afstapt bij het benzinestation en een plastic doek over de motor legt met een klein gat ter grootte van de tankdop, bij de tankdop, het type dat twee dagen voor de filet americain zijn uiterste verkoopdatum heeft bereikt diezelfde filet americain alvast in de vuilbak keilt mocht het etiket zich vergist hebben, het type dat zijn thee zet met kokend water maar daarna 30 minuten wacht met drinken teneinde zich niet te verbranden. U kent ze vast wel. Ik ken ze vreemd genoeg niet.

Maar wanneer ik langszij kom zie ik dat de brave man geen handschoenen draagt, dat zijn spijkerbroek zo ver is opgewaaid dat ik de haren op zijn scheenbenen had kunnen tellen als ik mijn leesbril op had gehad en met schoenen die meer gebouwd zijn voor een dagje aan het strand dan een dagje in de tuin. En prompt slaat mijn brein helemaal tilt, er komt geen fatsoenlijke gedachte meer uit, het is volledig in beslag genomen door de vervleselijkte paradox die zich naast me bevindt. Het lijkt alsof God of het Vliegende Spaghettimonster zelf een sadistisch conundrum op mijn route heeft geplaatst. Waarom? WAAROM! Waarom draag je een felgekleurd hesje wat erom schreeuwt dat je veiligheid hoog in het vaandel draagt, om vervolgens met je hele houding en overige uitrusting duidelijk te maken dat het vaandel zelf niet boven kniehoogte uitkomt. En dan heb ik het over mijn kniehoogte.

Holy shit, wat heb jij gebruikt dan? Mag ik het recept? Wow, wat een geniaal stukje _O- Doet me een beetje aan dit denken. (Geen aandelen. Alleen maar lezen als je toch op de pot zit, want of je wilt of niet, je ingewanden gieren gegarandeerd leeg van het lachen.) Mijn complimenten voor je taalgebruik! Je bent de eerste persoon die ik in het wild woorden als "vervleselijken" en "conundrum" zie bezigen. (Behalve mijzelf dan :) )
 
eergister nog bij de lokale shoarmaboer een lekkere pitabroodje kaas en shoarma genomen. lekker vol laten gooien met groenten en lekker veel saus! zag er lekker uit, alleen had ik geen behoefte om het daar op te eten. was helaas geen restaurant, dus staand eten! (niet zo lekker als je eet)

dus maar voor meeneem besteld. afgerekend, broodje werd netjes in folie gewikkeld en in een witte zakje gestopt. helemaal top. alleen 1 probleem. ik was met de motor en had geen rugzak, dus kon t zakje nergens kwijt!

heb het zakje om mijn spiegel dus geknoopt en wou rustig naar huis rijden. het was tegen 12 uur 's avonds dus best rustig op de wegen. ik kon het op een 70 km weg niet laten om ff 5 seconden gas open te draaien en de 110 aan te tikken... en voor ik het weet zag ik t witte zakje wild wapperen om mijn spiegel. dus ik neem gas terug en wou t zakje weer goed leggen.....wat blijkt, omdat ik het broodje was vergeten en me ff liet gaan wapperde mijn pitabroodje zo door t zakje heen op t asfalt!

terug gereden om te kijken waar dat ding lag...zo'n 200m terug stukjes folie op de straat om een ronde, platgereden broodje ;( B|

ik heb een les geleerd wat 2,50 heeft gekost! -O- :X
 
Zo heb ik een keer geprobeerd om een broodbakje mee te nemen in zo'n rugzakje wat je op open dagen vaak krijgt (heel simpel zakje met touwtjes die je over je schouders legt). Bij aankomst op bestemming was de tas er nog wel maar met een groot gat en zonder broodbakje :\
 
....Het lijkt alsof God of het Vliegende Spaghettimonster zelf een sadistisch conundrum op mijn route heeft geplaatst. Waarom? WAAROM! Waarom draag je een felgekleurd hesje wat erom schreeuwt dat je veiligheid hoog in het vaandel draagt, om vervolgens met je hele houding en overige uitrusting duidelijk te maken dat het vaandel zelf niet boven kniehoogte uitkomt. En dan heb ik het over mijn kniehoogte.
briljant :Y
 
eergister nog bij de lokale shoarmaboer een lekkere pitabroodje kaas en shoarma genomen. lekker vol laten gooien met groenten en lekker veel saus! zag er lekker uit, alleen had ik geen behoefte om het daar op te eten. was helaas geen restaurant, dus staand eten! (niet zo lekker als je eet)

dus maar voor meeneem besteld. afgerekend, broodje werd netjes in folie gewikkeld en in een witte zakje gestopt. helemaal top. alleen 1 probleem. ik was met de motor en had geen rugzak, dus kon t zakje nergens kwijt!

heb het zakje om mijn spiegel dus geknoopt en wou rustig naar huis rijden. het was tegen 12 uur 's avonds dus best rustig op de wegen. ik kon het op een 70 km weg niet laten om ff 5 seconden gas open te draaien en de 110 aan te tikken... en voor ik het weet zag ik t witte zakje wild wapperen om mijn spiegel. dus ik neem gas terug en wou t zakje weer goed leggen.....wat blijkt, omdat ik het broodje was vergeten en me ff liet gaan wapperde mijn pitabroodje zo door t zakje heen op t asfalt!

terug gereden om te kijken waar dat ding lag...zo'n 200m terug stukjes folie op de straat om een ronde, platgereden broodje ;( B|

ik heb een les geleerd wat 2,50 heeft gekost! -O- :X


Geen al te dure les maar nog wel honger.
 
Als t toch donker was had ik t broodje gewoon stiekem opgegeten :Y _O-
Wat saus van t asfalt schrapen haha


krijg dr nu wel trek van.. Zo maar eens even op straat kijken wat er ligt :+
 
Toch al wel 3 kauwgumpjes gevonden, beetje droog maar ach.. Verder niets bijzonders helaas :/
 
Toch al wel 3 kauwgumpjes gevonden, beetje droog maar ach.. Verder niets bijzonders helaas :/

Wie gaat er nu ook in zo'n gat wonen? Hier in de buurt kan ik makkelijk een halve kip scoren. Gisteren lag er een fazant. En soms zelfs een hele zak met MacDonalds verpakkingen. Die zijn "leeg" maar we weten allemaal dat er altijd nog wat kaas aan de binnenkant van die verpakkingen zit!
 
Status
Niet open voor verdere reacties.
Terug
Bovenaan Onderaan