Tijger Tony
Die hard MF'er
Na enkele zalige weken op motorreis doorheen Frankrijk, Spanje, Portugal, Italië en Zwitserland, maak ik ook maar eens een reistopic aan. Een topic, om al m'n indrukken van tijdens de reis voor mezelf nog eens op een rijtje te zetten en voor jullie, ter leering ende vermaeck. Hier gaat 'ie.
Als late opstapper - ik had m'n eerste motor pas op m'n 34e - heb ik nogal wat motorloze jaren goed te maken. Want ondanks m'n late opstappen – of misschien wel dankzij – besefte ik meteen de waarde van het motorrijden: het is een geestelijke retraite, een ontsnapping aan de dagelijkse sleur en een bezigheid waarbij je zodanig geconcentreerd bent dat je mentale vermogen geen capaciteit over heeft voor stress of zorgen van alledag.
Om deze beleving nog intenser te maken, doe je dit mijns inzien best op een analoge motorfiets. Voornaamste bron van stress en ergernis tijdens het werk zijn vastlopende pc's, rinkelende telefoons, 1001 wachtwoorden, up-te-daten apps, tablets waarvan de batterijcapaciteit afneemt na elke update, nieuwe versies van bestaande programma’s (Beste Bill Gates, MS Office staat sinds ca 2000 op punt. Je hoeft aan excel, word en powerpoint niets meer te veranderen. Deze programma’s zijn klaar, af, volmaakt. Je hoeft het geen “apps” te noemen. Je hoeft niet elk jaar alle functies van plaats te veranderen of een nieuwe naam te geven. Je hoeft de lay-out niet elk jaar aan te passen. Laat alles GODVERDOMME gewoon zoals het was. Met vriendelijke groeten en dank bij voorbaat, Tijger Tony.), en meer van die digitale nonsens. Vandaar dat ik op mijn motor geen schreeuwerig LCD/TFT schermpje, geen GPS, geen geconnecteerde telefoon, radio, helmcommunicatie, go-pro of andersoortige electronica duld. Gewoon een setje analoge klokken, met daaraan een analoge motorfiets. Je snapt dus dat vooral oldtimers mijn hart wegdragen. Omdat het ook nog een beetje vooruit mag gaan én heel blijven, rij ik vooral jaren ‘70 fietsen. De jaren ’70 betekenden immers het hoogtepunt de analoge motorfiets: met de komst, vanaf de jaren 80, van waterkoeling, injectie, ECU’s, sensoren allerhande, kuipwerk, vierkante koplampen en een miljoen-miljard pk’s werden motorfietsen objectief gezien steeds beter, tegelijk werden ze er niet noodzakelijk mooier op en mijn inziens wel steeds saaier (toch komt die GPz900R er heus wel een keertje). Verder heeft de gemiddelde jaren ’70 fiets ook techniek aan boord die je als niet-technisch-onderlegd persoon toch kan begrijpen én onderhouden en als je een beetje je best doet zelfs repareren in geval van defecten. Waardoor je meteen ook een band opbouwt met zo’n motor, een band die je met een motorfiets die je vandaag nieuw bij de dealer kunt kopen veel minder makkelijk opbouwt. Moderne motoren zijn perfect, zodat je geen defecten verwacht. Als er dan toch een defect optreedt, is dit een moeilijk te aanvaarden teleurstelling. Verder is een defect aan een moderne fiets vaak moeilijker op te lossen zonder specifieke apparatuur, dus ben je op de stealer aangewezen. Wat niet noodzakelijk bijdraagt aan een blijmoedig humeur.
Daarenboven loop ik niet meteen warm voor de huidige maatschappij, met veel te veel mensen, en blind én dom consumentisme, iedereen opgefokt (Probeer eens te tütteren naar iemand die pakweg jouw voorrang van rechts negeert: in het beste geval krijg je de middenvinger of een brake-check, maar een roeptoetert aan je raam hoeft ook niet te verbazen) en heb ik een soort van onbestemd heimwee naar een tijd waarin ikzelf niet eens geboren was. Ik schat de jaren 1950 –’80 toch een stuk hoger in dan het tijdsgewricht waarin we vandaag verkeren, en ervoer de jaren’80 tot vandaag als een hellend vlak waarin het toch vooral berg af ging. Ook al ging het er op elk vlak op vooruit.
Een geknipte activiteit die aan beide sentimenten– liefde voor oude, stinkende motorfietsen én een lichte afkeer voor de de meeste mensen – tegemoet komt, is een lange, eenzame tocht met een stinkende, oude motorfiets. Buiten het toeristisch seizoen en zover als mogelijk van de massa-toeristische hotspots. Een plan dat reeds lang latent in mijn brein gistte, doch waarvan de uitvoering even op zich liet wachten. In België – oh dierbaar België, met de hoogste fucking belastingdruk op arbeid in de hele wereld – bestaan er tal van compleet van de pot gerukte systemen om mensen er vooral van te weerhouden om te werken. In-de -tijd-onbeperkte werkloosheidsuitkeringen, brugpensioen vanaf je 50, tijdskrediet, arbeidsduurvermindering, zorgkrediet, thematische verloven allerhande en ouderschapsverlof. In al deze stelsels krijg je uiteraard een uitkering van onze gulle overheid – le peuple, c’est nous – lees: geld om op je luie reet te zitten terwijl de schlemielen die wel werken hiervoor opdraaien. Dus na in de afgelopen 15 jaar een slordige 500.000€ aan de belastingen/RSZ te hebben afgedragen, sla ik mijn slag en neem de volle 930€ terug in de vorm van een hele maand ouderschapsverlof. Een maand ouderschapsverlof die ik ga doorbrengen met een motorfiets en een tent. De motorfiets van m’n keuze wordt een Kawasaki Z1B met bouwjaar 1975:
Aangezien ik geen ervaring heb met meerdaagse motortochten, noch met ongepland kamperen, gaat dit tegelijkertijd een leercurve worden. Na op MF vele reistopics met veel plezier te hebben gelezen en onderwijl de nodige tips te hebben opgepikt, werd het me duidelijk dat je mag inlezen en plannen en voorbereiden wat je wil, uiteindelijk moet je het gewoon gaan doen. Dus even een inventaris maken van de kampeerspullen die ik nog heb uit een ver verleden, kopen wat mist, en bedenken hoe ik al die zooi op m’n motorfiets krijg. Daarna een ruwe inschatting maken van hoe ver ik realistisch gezien denk te geraken op een maand tijd – 300km per dag word dikwijls als ideaal aangeraden (hoewel ik tijdens deze reis meermaals 500km per dag op de klok bijzette, en zelfs op één dag 961km haalde) – en enkele punten op de kaart van Europa aanduiden die ik hoopte aan te tikken. Zover de voorbereiding.
Ik zal pogen in dit topic een verslagje van elke reisdag neer te pennen, met enkele extra posts over m’n motorfiets, navigatie én m’n kampeerspullen. Als beginner was ik erg dankbaar voor enkele zeer waardevolle tips van mede-MF’ers, die tijdens m’n reis echt wel het verschil maakten, en deze tips wil ik ook in dit topic graag onderstrepen voor andere MF’ers die ook met het idee spelen om een eerste motorreis te maken. Voor nu kan ik besluiten met dé tip der tips: gewoon doen!!!
Als late opstapper - ik had m'n eerste motor pas op m'n 34e - heb ik nogal wat motorloze jaren goed te maken. Want ondanks m'n late opstappen – of misschien wel dankzij – besefte ik meteen de waarde van het motorrijden: het is een geestelijke retraite, een ontsnapping aan de dagelijkse sleur en een bezigheid waarbij je zodanig geconcentreerd bent dat je mentale vermogen geen capaciteit over heeft voor stress of zorgen van alledag.
Om deze beleving nog intenser te maken, doe je dit mijns inzien best op een analoge motorfiets. Voornaamste bron van stress en ergernis tijdens het werk zijn vastlopende pc's, rinkelende telefoons, 1001 wachtwoorden, up-te-daten apps, tablets waarvan de batterijcapaciteit afneemt na elke update, nieuwe versies van bestaande programma’s (Beste Bill Gates, MS Office staat sinds ca 2000 op punt. Je hoeft aan excel, word en powerpoint niets meer te veranderen. Deze programma’s zijn klaar, af, volmaakt. Je hoeft het geen “apps” te noemen. Je hoeft niet elk jaar alle functies van plaats te veranderen of een nieuwe naam te geven. Je hoeft de lay-out niet elk jaar aan te passen. Laat alles GODVERDOMME gewoon zoals het was. Met vriendelijke groeten en dank bij voorbaat, Tijger Tony.), en meer van die digitale nonsens. Vandaar dat ik op mijn motor geen schreeuwerig LCD/TFT schermpje, geen GPS, geen geconnecteerde telefoon, radio, helmcommunicatie, go-pro of andersoortige electronica duld. Gewoon een setje analoge klokken, met daaraan een analoge motorfiets. Je snapt dus dat vooral oldtimers mijn hart wegdragen. Omdat het ook nog een beetje vooruit mag gaan én heel blijven, rij ik vooral jaren ‘70 fietsen. De jaren ’70 betekenden immers het hoogtepunt de analoge motorfiets: met de komst, vanaf de jaren 80, van waterkoeling, injectie, ECU’s, sensoren allerhande, kuipwerk, vierkante koplampen en een miljoen-miljard pk’s werden motorfietsen objectief gezien steeds beter, tegelijk werden ze er niet noodzakelijk mooier op en mijn inziens wel steeds saaier (toch komt die GPz900R er heus wel een keertje). Verder heeft de gemiddelde jaren ’70 fiets ook techniek aan boord die je als niet-technisch-onderlegd persoon toch kan begrijpen én onderhouden en als je een beetje je best doet zelfs repareren in geval van defecten. Waardoor je meteen ook een band opbouwt met zo’n motor, een band die je met een motorfiets die je vandaag nieuw bij de dealer kunt kopen veel minder makkelijk opbouwt. Moderne motoren zijn perfect, zodat je geen defecten verwacht. Als er dan toch een defect optreedt, is dit een moeilijk te aanvaarden teleurstelling. Verder is een defect aan een moderne fiets vaak moeilijker op te lossen zonder specifieke apparatuur, dus ben je op de stealer aangewezen. Wat niet noodzakelijk bijdraagt aan een blijmoedig humeur.
Daarenboven loop ik niet meteen warm voor de huidige maatschappij, met veel te veel mensen, en blind én dom consumentisme, iedereen opgefokt (Probeer eens te tütteren naar iemand die pakweg jouw voorrang van rechts negeert: in het beste geval krijg je de middenvinger of een brake-check, maar een roeptoetert aan je raam hoeft ook niet te verbazen) en heb ik een soort van onbestemd heimwee naar een tijd waarin ikzelf niet eens geboren was. Ik schat de jaren 1950 –’80 toch een stuk hoger in dan het tijdsgewricht waarin we vandaag verkeren, en ervoer de jaren’80 tot vandaag als een hellend vlak waarin het toch vooral berg af ging. Ook al ging het er op elk vlak op vooruit.
Een geknipte activiteit die aan beide sentimenten– liefde voor oude, stinkende motorfietsen én een lichte afkeer voor de de meeste mensen – tegemoet komt, is een lange, eenzame tocht met een stinkende, oude motorfiets. Buiten het toeristisch seizoen en zover als mogelijk van de massa-toeristische hotspots. Een plan dat reeds lang latent in mijn brein gistte, doch waarvan de uitvoering even op zich liet wachten. In België – oh dierbaar België, met de hoogste fucking belastingdruk op arbeid in de hele wereld – bestaan er tal van compleet van de pot gerukte systemen om mensen er vooral van te weerhouden om te werken. In-de -tijd-onbeperkte werkloosheidsuitkeringen, brugpensioen vanaf je 50, tijdskrediet, arbeidsduurvermindering, zorgkrediet, thematische verloven allerhande en ouderschapsverlof. In al deze stelsels krijg je uiteraard een uitkering van onze gulle overheid – le peuple, c’est nous – lees: geld om op je luie reet te zitten terwijl de schlemielen die wel werken hiervoor opdraaien. Dus na in de afgelopen 15 jaar een slordige 500.000€ aan de belastingen/RSZ te hebben afgedragen, sla ik mijn slag en neem de volle 930€ terug in de vorm van een hele maand ouderschapsverlof. Een maand ouderschapsverlof die ik ga doorbrengen met een motorfiets en een tent. De motorfiets van m’n keuze wordt een Kawasaki Z1B met bouwjaar 1975:
Aangezien ik geen ervaring heb met meerdaagse motortochten, noch met ongepland kamperen, gaat dit tegelijkertijd een leercurve worden. Na op MF vele reistopics met veel plezier te hebben gelezen en onderwijl de nodige tips te hebben opgepikt, werd het me duidelijk dat je mag inlezen en plannen en voorbereiden wat je wil, uiteindelijk moet je het gewoon gaan doen. Dus even een inventaris maken van de kampeerspullen die ik nog heb uit een ver verleden, kopen wat mist, en bedenken hoe ik al die zooi op m’n motorfiets krijg. Daarna een ruwe inschatting maken van hoe ver ik realistisch gezien denk te geraken op een maand tijd – 300km per dag word dikwijls als ideaal aangeraden (hoewel ik tijdens deze reis meermaals 500km per dag op de klok bijzette, en zelfs op één dag 961km haalde) – en enkele punten op de kaart van Europa aanduiden die ik hoopte aan te tikken. Zover de voorbereiding.
Ik zal pogen in dit topic een verslagje van elke reisdag neer te pennen, met enkele extra posts over m’n motorfiets, navigatie én m’n kampeerspullen. Als beginner was ik erg dankbaar voor enkele zeer waardevolle tips van mede-MF’ers, die tijdens m’n reis echt wel het verschil maakten, en deze tips wil ik ook in dit topic graag onderstrepen voor andere MF’ers die ook met het idee spelen om een eerste motorreis te maken. Voor nu kan ik besluiten met dé tip der tips: gewoon doen!!!
Laatst bewerkt:
.
Volgmodus aan, benieuwd naar de rest!
![:]](/styles/motor-forum/smilies/crossy.gif "Crossy :]")
