Het was een spontaan idee, geboren op 18 april bij de pannekoekenboer te Buren. Dat Petra en Karin lekker samen zouden gaan rijden, zodat Karin er weer een beetje in kan komen. In dit topic werd daar ruchtbaarheid aan gegeven en broeder Bart nodigde ons spontaan uit om langs te komen. Al was het alleen al om de bloemenpracht in levende lijve in aanschouwing te kunnen nemen. Broeder Bart poste een aantal prachtige projecten om ons over de streep te trekken. Broeder Rob haakte dus ook aan en ik wil zeker niet achter blijven. Dus zo waren we met zijn 4-en. Rob ging achter BaseCamp zitten en kluste een mooie binnendoor route in elkaar terwijl ik mij in de Betuwe liet nat regenen tijdens de verder ook best mooie Betuwe route van het RT treffen. Thuis gekomen lag de GPX in de digitale IN box, over gepompt naar de beide navigaties. Een primeur voor Karin, rijden met navigatie er bij.
Niet te vroeg afgesproken, ons blijft geen ochtend mensen… Een warme ontvangst te Loosdrecht, gelukkig stonden de fietsen buiten want ik was zo suf te denken dat ik het adres niet hoefde op te zoeken want Rob had het startpunt van onze route vanaf zijn huis gemaakt. Eenmaal in de juiste straat bedacht ik dat het met de nauwkeurigheid van de navigatie wel lekker is als je een huisnummer weet om te voorkomen dat je bij 3 huizen ten onrechte aanbelt.
Na een lekker bakkie troost, Karin wat moed in gepraat te hebben gingen we op pad. Petra voor op, Karin daar achter en uiteindelijk bedacht ik dat het slim was dat Rob achter Karin zou rijden. Kon hij haar na afloop mooi wat tips geven. In de garage had Rob wat versleten kniestukken laten zien van toen hij nog een racer had en zo schuin kan ik met mijn RT niet (dankzij Touratech valbeugels voor en Wunderlich valbeugels achter). En met mijn 3 en half jaar motorrijervaring (een dikke 60.000 km, dat dan weer wel…) ben ik denk ik ook niet de persoon om Karin tips te geven.
Machtig mooie stukjes gereden. Onderweg een klein 100 tal mooie foto momentjes gezien. Maar goed, tijd om overal te stoppen is er natuurlijk niet. Hoog tijd dat ik die GoPro eens in werking stel op mijn helm.
Er zat ook een heuse overtocht in het programma! Zo ging ik dus voor de 4e keer in iets meer dan 30 uur per veerpont (het is geloof ik met een T en niet met een D, dat heeft dan weer iets met gewicht te maken…) met de RT naar de oveRkanT.
Een collega kwam nog ff over, goedendag zwaaien.
Zeil(b)ootje kwam ook nog even langs. Mooie Hollandsche lucht en mooie (?) nieuwerwetse molen op de achtergrond.
Onderweg naar de parel van Noord Holland (Limmen voor degenen die geen antwoord wisten op die Trivial Persuit vraag), moest ons wachten voor een spoorweg overgang. Los van het feit dat dit wachten als er een trein passeert gezonder is, is het stiekem tussen de slagbomen door wurmen en ff snel voor de aanstormende trein oversteken een dure aangelegenheid, getuige de hagelnieuwe digitale flitskast aan den overzijde. Niet de eerste en ook niet de laatste flitskast die ik heb gezien en waarom ik soms niet door het laatste stukje oranje dorst te rijden (sorry Rob). Ons wilde het ritje graag zonder digitale foto’s van de Rijksoverheid houden..
Het bordje op het hek intrigeerde mij enigszins. "Gevaarlijke stier". Mijn jeugd heb ik voor een deel doorgebracht in het pittoreske Zijderveld alwaar mijn vader en moeder een hobby boerderij runde (een hip fenomeen eind jaren 70, tot eind jaren 80), met schapen, koeien, geiten, kippen en ganzen (die legde net ff wat handigere eieren, 1 was genoeg voor een omelet voor het hele gezin). Kennelijk verschilt hoe je een beest noemt toch erg per regio. In dit mooie Noord Hollandse land waarschuwt een boer ons goedbedoeld voor de gevaarlijke stier…
Maar bij ons heten deze beesten “schapen” en de, zeker niet altijd ongevaarlijke, mannelijke variant daarvan noemden wij in Zijderveld een “ram”..
Bij Bart een warm ontvangst. Lekker in de Jardin gezeten, voorzien van fris (water voor Rob) en een heerlijke kwarktaart, vers gemaakt door Annemiek. De dames kijken geïntrigeerd naar de hoofdrolspelers uit een sensationele aflevering van de rijdende rechter, beuken bomen (nee beuken HAAG, nee, beuken bomen, nee HAAG, etc).
Het was goed toeven in de Jardin van Sjalet Oot.
Terug ook wonderbaarlijk mooie stukkies gehad. Ook getuige mogen zijn van een hageltje nieuwe weg die, plieperdeplierperdepliep, niet op de kaart stond (geen Lingo). Over Ijburg gereden en vol verbazing
deze nieuwe Amsterdamse wereld mogen aanschouwen. Nog niet zo heul lang geleden was het hier gewoon nog water. Het aanleggen er van heeft de nodige voeten in de aarde gehad. Bewoners van Amsterdam voelde nattigheid en vreesde nare effecten voor natuur en milieu. Dat bleek wel in te wisselen door de aanleg van een natuurgebied bij Durgerdam (waar je trouwens leuk met de motorfiets door heen kunt, hebben we vandaag mogen ondervinden). 60% van de geënquêteerden stemden dan ook tegen de aanleg van dit nieuwe land bij Amsterdam. Helaas was het totaal aantal stemmers niet voldoende dus werd er, tegen de wil van de meerderheid in, toch land uit het water opgespoten. Maar goed, dat is tegenwoordig ook geen wereldnieuws meer. Toch leuk om er doorheen gereden te hebben. Uiteindelijk denkt men dit negatieve imago dat wellicht nog over de wijk heen hangt weg te kunnen poetsen middels de aanleg van een strand. En dat dan ook "
Blijstrand" noemen. Wordt het een extra fijn plekkie van denk ik dan maar. (En nee, ik verzin dit allemaal echt niet zelf)
Eenmaal terug op ons plekkie (J&K Pancake Place) kort overleg of er nog gezellig in de horeca gelegenheden van ons kleine gehucht werd nagetafeld. Rob en Petra hadden grootschalig vlees ingeslagen (iets met een eiwitten dieet), dus daar werd voor deze keer van af gezien. Nu wil het geval dat er in de garage een Weber staat te wachten tot de zomer in volle hevigheid los barst, dus bij een latere gelegenheid kan ik met plezier meewerken aan dat dieet van Rob. Nog een drankje en een gezellige babbel. Het was ene top dag.
Grappig hoe het in het echt dan ook kan klikken met mensen die je alleen van stukkies tekst op een forum kent…