Vietnam

Status
Niet open voor verdere reacties.
Ga je dan weer langs je favoriete kraam ;)

full
 
Iedereen bedankt voor de goede wensen. Het is zeer motiverend om te weten dat je artikelen ook daadwerkelijk gelezen worden. Alleen als ik mijn planning zie is het woord "vakantie" niet helemaal op zijn plaats. Maar ach, een leuke drukte.

@Jaap43. Absoluut! Thu ken ik al ruim 15 jaar en behoort tot de top van Nederland voor wat betreft haar loempia's. En ik heb er heel wat getest tijdens mijn werkzame periode.
 
Eet smakelijk straks bij de mf Saigon meet! Jammer dat het niet in onze planning paste 😕
 
Bedankt. We zijn net in ons hotel gearriveerd. Even uitblazen. Inderdaad heel jammer dat jullie er niet bij kunnen zijn. Ok, dan in NL.
 
Laatst bewerkt:
Aangezien Fred schijnt stilgevallen te zijn.... we hebben hem en Minh voor de eerste keer ontmoet in Saigon op de dag voor ze naar Nederland vlogen.

Hele leuke avond gehad met lekker - door Minh aangeraden - hapjes.
Helaas geen motorplannen gemaakt en ook niet tot een oplossing gekomen waarbij wij zouden intrekken in hun huis voor de volgende maand.
Anders had ik gelijk alle lezers van deze posts uitgenodigd voor een flink feestje!! O-)
 
Niet alleen stilgevallen, maar ook in slaap gevallen: ik had dit weekend een enorme jetlag. Iets dat je (en ook ik) zelden hebt als je naar het westen vliegt.

Jazeker, een zeer geslaagd etentje. Komt binnenkort nog wel een apart stukje over. Hopelijk vind ik tussen alle afspraken door nog even wat tijd.

In huis trekken. Tja, ik dacht dat het dagelijks forensen tussen HCM/Mekong en Nha Trang je wat tegen zou gaan staan. Blijkbaar heb ik mij vergist. Ok, ik hou het voor de volgende keer in gedachten.
 
Fred, in mijn kleine verzameling mondharpjes heb ik ook 2 dan moi's

Het schijnt een Hmong (bep. bevolkingsgroep?) instrumentje te zijn.

Kom je daar 'in het wild' deze instrumentjes wel eens tegen?
 
Vietnam Airlines, de testkees

Op 2 december plaatste ik een stukje uit de nieuwsbrief van Vietnam Airlines (FredVN in "Vietnam"). Ik ben nog de ervaringen met het inchecken en boarden schuldig. Volgens hun nieuwsbrief hadden ze dit hele proces verbeterd en gestroomlijnd.

Inchecken.
Het eerder sluiten van de balie zou één van de "verbeteringen" zijn. Om begrijpelijke redenen hebben we dat onderdeel maar niet uitgetest. Wat nog steeds voorkomt is dat, als je aan de balie staat in te checken, de mensen achter je niet achter de (ok, ok, denkbeeldige) lijn wachten maar met hun karretjes je enkels proberen eraf te rijden. Tja, wat wil je, ze zijn het in de winkels ook gewend om voor te dringen.

Boarden
De nieuwe procedure zou zijn dat het boarden in groepen zou gaan, de achterste rijen eerst. Nou, niets van gemerkt. Het was dezelfde ongeorganiseerde bende als altijd, inclusief het volstrekt ongeïnteresseerde cabinepersoneel, dat zoals gewoonlijk op afstand en met een chagrijnige tronie het getob stond aan te zien, zonder ook maar een vinger uit te steken. Ze zouden eens bij een internationale maatschappij in de leer moeten gaan.

Minh hielp als goede Vietnamees mee om de puinhoop nog wat te verhogen. Ze zag ongeveer midden in het toestel (wij zaten helemaal achterin) een oude klasgenoot en stond daar gezellig een poosje mee te praten, onderwijl half het gangpad blokkerend.

Zolang Vietnam Airlines zich niet aan de regels houdt moet dit toch ook kunnen.....? O-)
 
@Sammie. Sorry, een late reactie maar we waren een aantal dagen weg. Ik ken ze zelf niet en heb dus wat gegoogled voor een voorbeeld. Ik weet nu zeker dat ik ze nog nooit heb gezien. Dus Minh gevraagd. Die kent de naam maar heeft ze ook nog nooit in het echt gezien. Je hebt dus blijkbaar iets zeldzaams.

@MBM. Ik vrees dat je gelijk hebt....
 
Hmm, wel, ken je het woord 'Hmong' wel?
Misschien is het iets van een ondersneeuwde subcultuur..
Hoe het klinkt;

 
Visum

Ik wilde weer een 5-jaars visum hebben. En volgens Minh gaat dat gemakkelijker in NL dan in HCM. Het aanvragen van een 5-jaars visum duurt normaal gesproken een week of 6. Dus had Minh al ergens in oktober een formulier naar de ambassade in Den Haag gestuurd. Niets op gehoord. Dus vroeg ik voor mijn vertrek aan mijn dochter of ze de ambassade wilde bellen om naar de stand van zaken te vragen. Na zeer veel pogingen gedurende een week nam er eindelijk iemand de hoorn op. En vertelde doodleuk dat er geen kopie van het paspoort bij zat en ze het daarom terzijde hadden gelegd. Stoom uit de oren. |(

In onze planning hadden we de eerste dag van onze vakantie al gereserveerd voor een bezoek aan de ambassade. Vol bange voorgevoelens (en ook nog wel een aantal andere :+) pakten we de trein naar Den Haag.

's Ochtends alvast wat zaken van de TeKopen-lijst gekocht: hebben is hebben. Na de lunch naar de ambassade. We waren ca. 10 minuten te vroeg. Bleek heel goed uit te pakken: de deur was al open (gebeurt niet zo vaak) en er waren pas 3 mensen aanwezig. We waren dus snel aan de beurt. Ik liet Minh het gesprek voeren met een wat oudere en vriendelijke dame. Na een paar minuten wendde Minh zich even opzij en gaf een korte samenvatting: "ik moet een kopie van het paspoort maken, €50 betalen en dan kunnen we het in de eerste week van januari ophalen". Mijn mond viel open: slechts 3 weken incl. de feestdagen i.p.v. de gebruikelijk 6 weken? Ik heb mijn mond weer gesloten en alleen nog een keer geopend om de dame te bedanken en gedag te zeggen. Ik was inderdaad sprakeloos.

Toen we weggingen zat de wachtruimte stampvol. Vroeg komen loont.
 
MF-etentje

Jan Koko heeft het zeer gezellige etentje al genoemd in Jan Koko in "Vietnam"

Maar dat had bijna grote en vervelende gevolgen.

Tijdens de taxirit van het vliegveld naar het hotel vertelde de chauffeur dat er die avond een voetbalfinale zou zijn tussen Vietnam en Maleisië. De algemene verwachting was dat Viertnam zou winnen. Consequentie: een volledig verstopte binnenstad (en mogelijk ook ver daarbuiten) door feestende Vietnamezen.

Ik kan mij daar heel goed een voorstelling van maken. Tijdens mijn halfjaar verblijf in HCM zijn we met Tet met de familie naar het vuurwerk in het centrum wezen kijken. Terug was een complete chaos: overal op de stoep en de straat voetgangers met eveneens op stoep en straat motorrijders die erlangs willen. Wat niet lukt omdat de voetgangers ook zo ongeveer schouder aan schouder lopen. Eén gigantische puinhoop!

De chauffeur, die ons naar het restaurant in het centrum reed, deed daar nog een paar schepjes bovenop. Hij vertelde o.a. dat als Vietnam zou winnen hij naar huis zou gaan. Anders zou zijn taxi volledig worden gesloopt. Onderweg wees hij ook op hekken op straathoeken, waarmee de politie in één keer een groot stuk straat kon afzetten zodat een ander deel kon doorgaan. Hij had zijn autoradio aanstaan. Bij het uitstappen was het 1-0 voor Maleisië.

In het restaurant hoorden we met enige regelmaat gejuich. Met angst en beven vroegen we de ober om informatie. Maar dat was blijkbaar de enige Vietnamees, die het totaal niet interesseerde, want die wist van niets. Gelukkig was er uiteindelijk iemand die het wel wist: einduitslag 4-3 voor Maleisië.

We slaakten alle vier een diepe zucht van opluchting: saved by the bell.
 
Status
Niet open voor verdere reacties.
Terug
Bovenaan Onderaan