Hier een verslagje van mijn eerste grote rit op de Corsaro.
Op zaterdag om 6 uur zijn we richting Oost Duitsland vertrokken om de MotoGP live bij te wonen.
Omdat we ook nog wat in deze omgeving wilden touren hebben we de eerste 500KM over de snelweg gereden.
Omdat ik voorop reed was het mogelijk om de eerste 200km een kruissnelheid van 150 aan te houden waarbij ik helemaal relax op de motor zat.
Helaas kwam naar de eerste pitstop de commentaar dat het wel heel erg langzaam ging.
Dus 2e etappe maar wat sneller en 180 als kruissnelheid aangehouden. Dit ging al iets minder relax. Mijn benen werden door de wind uit elkaar gedrukt en het leekt een beetje op Colin Edwards op zijn te kleine yamaha.
Bij de volgende tankbeurten was ik toch wel blij dat mijn ledematen enigzins op hun oorspronkelijke positie terugkwamen en dat de door de luchtdruk aangebrachte deformatie maar van tijdelijke aard was.
Wat betreft benzine verbruik realiseerde ik steeds waarden tussen de 1 op 12 als maximum verbruik en 1 op 15 als minimum verbruik.
Vind ik niet echt slecht.
Toen we eindelijk de snelweg konden verlaten kwam ik tot de conclusie dat een Corsaro niet echt een comfortabele toermotor is, maar daar heb ik hem dan ook niet voor gekocht. De volgende keer dat er een grote afstand op de snelweg moet worden overbrugd gaat de Corsaro mooi achter in het busje.
Wat me eigenlijk ook opviel is dat de corsaro ook bij hoge bochtsnelheden ongelofelijk stabiel. Alleen bij het snel omgooien op hoge snelheid kwam er eventjes beweging in de voorkant maar dat was na een keer schudden weer voorbij en volgde hij als een trein op rails weer zijn weg.
Binnen door heb ik me toch enigzins moeten matigen omdat de mij volgende motoren al heel snel uit het zicht verdwenen. wat een snel en soepel sturende motor. Het nemen van haarspeldbochten was werkelijk een genot. Nog nooit eerder en op geen andere motor ben ik zo soepel door de krapste bochten gereden.
Dit vraagt echt om meer.
Dus een reisje Dolemieten staat momenteel hoog boven aan mijn verlanglijstje
Uiteindelijk zijn we in een hotel in Tjechie terecht gekomen, omdat de meeste hotels in de buurt van de Sachsenring vol waren en de overige schandalige prijzen vroegen.
Na een zeer goede nachtrust zijn we smorgen richting Sachsenring gegaan en toen al was de temperatuur tegen de dertig graden aan. De toen volgende wandeling van de parkeerplaats naar onze plaatsen was een ware marteling. Met volle rugzak en lederhosen aan heeft het wel een litertje of 2 aan vocht gekost. Ook ons plekje was uiteraard in de volle zon. S' middags liep de temperatuur al gauw op tot een graad of 38 en dat is in de schaduw gemeten, en daar stonden we niet.
Nadat Rossi dan ook uitgeschakeld was hebben we ons boeltje samengeraapt en zijn we richting huis vertrokken. 669 erg warme kilometers waarbij mijn maten de tempo graag boven de 200 hielden.
Dit hield wel in dat we elk uur moesten stoppen om minstens een liter vocht in te nemen.
Bij thuiskomst ff de brommer gewassen en schouderklopjes gegeven omdat hij het hele weekend geen slag verkeerd heeft gegeven.
Al met al een geweldig weekend gehad. en dankzij het afzien af en toe, erg memorabel.