Topic over de magneetontsteking

Even een update. De freule leeft niet meer en ik rijd nog steeds dankzij de bobine van een lelijke eend. Het voordeel van een bobine is dat zodra de puntjes openen, dan heb je een vonk, terwijl de magneet toch enige snelheid moet hebben voor een vonk.

Maar eigenlijk wil ik de motor origineel houden om twee redenen: origineel is gewoon het mooist en twee: hij heeft een 60 watt dynamo en een bobine meet primair iets van 1.7 Ohm en trekt dus flink wat stroom. Dat zou met een 300 watt dynamo geen enkel probleem zijn, maar met 60 watt wel als je verlichting voert.

Deze zomer heb ik er wat vaker mee gereden en het starten is geen probleem, loopt ook mooi en van de week heb ik hem weer in de woonkamer gezet en voordat ik dat ging ondernemen wilde ik nog een stukkie rijden. Maar hij gaf geen teken van leven.

Dus de boel doormeten en alles klopte. Dus de bougies er uit, maar geen vonk. Af en toe een heel mager vonkje. Puntjes schoongevijld, weerstand meten an de gesloten puntjes 0 Ohm, de bobine kreeg spanning en massa via de puntjes en alles leek te kloppen, maar geen vonk.

Tot opa een heldere ingeving kreeg en de massaborstel van de magneet er even uit schroefde. Die was vet en smerig, dus de oliekeering van de magneet mag met pensioen, komt goed. Borstel schoongemaakt (gekuist) en een scheut remmenreiniger in het gaatje van de borstel gespoten. Borstel er weer in gedraaid en een prima vonk.

Bougies er weer in, contact aan, één trap en lopen als een nieuwe.

Momenteel ben ik op zoek naar een echt goede magneet en ik ben bezig met een competitiemagneet. Ik krijg telefoontjes en emails met allerlei goede raad, maar er belde ook iemand die al meer dan 40 jaar met klassieke engelse motoren bezig is en die zegt dat er in Nederland niemand is die een magneet echt goed kan reviseren.

Het geld is geen probleem, maar ik wil wel iets dat echt goed werkt en ook blijft werken en anders blijft hij met de bobine lopen.
De magneet die ik koop moet secundair tenminste 6 kOhm meten en voelbaar een sterk magnetisme hebben. Hij moet met de hand gedraaid een vonk kunnen trekken van zeker een halve centimeter en dat moet hij ook doen als hij tot 60 graden is verwarmd in de oven.

En dat mag best wel wat kosten, boeit me minder.
 
Afgelopen zondag ben ik naar de onderdelenbeurs geweest in Wormer en daar heb ik een gereviseerde magneet gekocht die ook bij langzaam draaien een goede vonk geeft, dus die gaat er straks tegenaan.

En ik kocht voor tien euro een losse behuizing welke een flink magnetisme heeft. Daar heb ik vandaag het door Jan de Laat gereviseerde anker in gebouwd en ook die geeft nu een goede vonk. De secundaire wikkeling meet 3.4 kOhm en dat is volgens Tjebbe van Theodole te weinig voor een goede vonk, maar met een sterke magneet is het kennelijk voldoende.

Dus heb ik nu twee goed werkende magneten op voorraad en helaas kan ik niet met veel genoegen terugkijken op de remagnetisatie, die op een demagnetisatie is uitgelopen bij Tjebbe en op zich heb ik helemaal geen probleem met het maken van een fout, maar je moet niet net doen alsof je die fout niet hebt gemaakt of kan maken. Ik vind Tjebbe een heel gezellige kerel, maar mij ziet hij niet meer.

Tjebbe had overigens wel ankers liggen en hij liet me zien dat de secundaire wikkeling daarvan in de 6 kOhm op de multimeter liet zien. Nou moet je wel uitkijken met dat meten want het contact van de secundaire wikkeling met de slipring kan ook matig zijn en dat telt mee in de meting.

Ik heb onlangs heel wat reacties gekregen op een te koop gevraagd advertentie en de algemene mening is dat er geen mensen meer zijn in dit land die een magneet echt goed kunnen reviseren. Kramer schijnt het goed te doen, maar meeste de mensen die het konden leven niet meer. Er werden mij magneten aangeboden en de goedkoopste was 450 euro. Ik gaf zondag voor een volgens mij perfecte K2F 200 euro.

Een vriendje van mij die gitaren bouwt en zelf de elementen wikkelt, extreem handige gozer, wil een anker voor me opnieuw wikkelen en dat ga ik mogelijk regelen, al is het alleen maar om uit te vogelen of dat goed gaat lukken.

Volgend jaar ga ik vaker rijden met de Norton, als mijn gezondheid het toelaat want ik ga richting grote finale.
 
Ik zou maar even wachten met de grote finale. Wil volgend jaar wel weer prachtige foto's zien van je Norton natuurlijk, je komt op mij over als iemand die zich niet snel uit het veld laat slaan. Ook niet door leeftijd of de daarbij horende ongemakjes. :):t
 
Ik wil ook nog graag een jaar of tien motor rijden, maar ik ben mijn hele leven al bezig met problemen op te lossen en dat wil ik blijven doen. Zo heb ik er een probleem bij met de Norton als hij weer met de magneet gaat lopen.

Ik heb een schakelaartje waarmee ik de spanning op de bobine zet en daarmee komt ook de spanning op een lampje dat midden op het stuur zit. Dat lampje krijgt massa via een drukschakelaar welke op de perskant zit van de oliepomp. Als ik vergeet de oliekraan open te zetten blijft dat lampje branden als de motor is gestart.

Met magneetontsteking doet de bobine niet meer mee dus het schakelaartje is overbodig geworden. Ik denk dat op de volgende manier te gaan oplossen: het schakelaartje wordt vervangen door een dubbele wisselschakelaar. Als ik hem de ene kant op zet komt er spanning op het olielampje en als ik hem de andere kant op zet wordt het contact waarmee je de motor uitzet (zit een aansluiting op het kapje van de magneet) door die schakelaar met massa verbonden en kan de motor niet worden gestart omdat de contactpuntjes elektrisch gezien niet meer openen.
 
Ik heb vroeger dat probleem verholpen met een simpele reminder kabel (je weet wel, zo een fel groene) op mijn BSA A10RGS replica. Daar zat ook een oliekraantje op, omdat anders het carter vol liep met olie als ie een tijdje gestaan had. Dat kabeltje had ik, net zoals bij een schijfremslot gewoon op het stuur, clip-on beter gezegd gezet zodat ik hem nooit vergat open te zetten. Maar mijn RGS had een K2FC, een competitie magneet.
 
Het is een probleem dat sumping en er zijn ook kogelklepjes, maar ik vertrouw dat niet. De Norton heeft een schroef in het distributiedeksel en daar staat de volle oliedruk op. Daar heb ik de drukschakelaar op gebeund van een Jaguar en dat lampje zit zo opvallend op het stuur dat je het niet kunt missen.

Mocht je de kraan vergeten, dan is de motor niet meteen beschadigd als je hem start, maar je moet niet gaan rijden natuurlijk. Kraantje open en het gevaar is weer geweken.
 
Laatst bewerkt:
Nou had ik van de week die magneet gemonteerd, vonkt prima als je hem met de hand draait, maar met geen mogelijkheid wilde hij starten via de kickstarter.
Met een grote linksdraaiende boormachine direct op de krukas startte hij wel en liep hardstikke mooi, maar ook na dat mooie lopen niet willen starten met de kick.

Dus vanmiddag weer de oude defecte magneet gemonteerd welke de oude eend bobine aanstuurt en met een trap liep hij als een nieuwe.

Even de amperemeter tussen de bobine en de voedingdraad geplakt en als hij loopt en enigszins op toeren is loopt er 0.8 tot 0.9 Ampere en dat betekent iets van tussen de 5 en 6 watt, dus niets om opgewonden van te raken.

Ik ben er klaar mee, gewoon een motor die met een enkele kick geweldig loopt en geen gelul meer met magneten wikkelen, remagnetiseren en andere onzin.
Misschien zet ik er een elektronisch setje in, trekt ie een kwart Ampere.

En ik ga rijden met deze fijn sturende klassieker.
 
Je zit er maar mee te hannissen Han..;)
En iedereen mag een mening hebben, ook in de klassiekerwereld, maar èchte vaklui met verstand van magneten zijn er nog steeds..
De eerder genoemde Arris ("Japie") Kramer uit Maartensdijk (bij Utrecht) en hier bij mij in de regio zit Kamp Wikkeltechniek in Reutum (bij Oldenzaal) beide vaklui die garantie geven op hun werk.
Mijn AWO heeft ook een magneet en vonkt als een dolle na revisie door Kramer.
Een enkele keer sloeg de condensator door die op een magneet de bobinefunctie overneemt, maar dat komt door slecht spul uit China.
Nu een goeie $$ condensator gemonteerd zit geen problemen meer.
Electronisch kan ook; Velleman of Boyer-Bransden (=Pyrhana = Newtronic).
Succes met je brommer, blijven lachen!
 
Laatst bewerkt:
Velleman werkt niet met plus aan massa. Thorspark zou nog een mogelijkheid zijn, maar dat kost een kleine 200 pond en wat schiet ik er mee op? De contactpuntjes hoeven minder dan 1 Ampere te schakelen en het gebruikt 5 a 6 watt onder het rijden.

Contactpuntjes hebben het honderd jaar goed gedaan, het is een simpel systeem en ik rijd met de Norton niet in het donker, wel met een led lampje aan. De accu wordt dus niet leeg gezogen en het uiterlijk van de motor ziet er origineel uit, de magneetontsteking zit er nog op.

En ik heb een reserve bobine plus een contactpuntenschijfje van een K2F in het gereedschapbakje.

En we blijven lachen hoor. Het is geweldig als je zo'n motor met een enkele kick tot leven hoort komen, dat is een openbaring na een middag lamme poten trappen met zo'n k*tmagneet.

En ik krijg allerlei adviezen over vakmensen in Duitsland en Engeland, maar ik ben wel tevreden zo, heb vier magneten in een doos liggen waarvan twee vonken, maar niet goed genoeg. Degene die er een heeft gewikkeld -werd mij ook aangeraden- reageert niet op email en hij heeft het op zich prima gedaan, maar hij meet secundair 3.2 kOhm en dat moet zeker 6 kOhm zijn, dus te weinig draad of te dikke draad.

Ik zag trouwens bij Gerard Numeijer een wikkelmachine staan, met een draadje van 0.05 mm.
 
Ik kan het niet laten, gisteren de doos met magneten gepakt en de sterkste magneet in behuizing gecombineerd met het beste anker, welke secundair ruim 7 kOhm meet. En verdomd, ik heb een magneet in elkaar gebeund welke heel langzaam draaiend een vonk heeft.

Binnenkort even op die oude Norton schroeven en kijken of het werkt.
 
  • Leuk
Waarderingen: Z900
Hi Han, je laatste bericht met dit onderwerp is lang geleden maar still going strong?

Op mijn BSA A7 '54 heb ik ook nog steeds de standaard K2F met automatische vervroeger.
Tot nu toe vonkt hij prima maar ik zag vandaag iets anders: de openingsafstand van de puntjes is verschillend. Het verschil is ca 0.05mm maar dat wil ook zeggen dat de timing van de linker- en de rechtercilinder verschillend is. Kan het zijn dat de sleepring die het klompje van de puntjes opendrukt is versleten? Heeft iemand hier ervaring mee? Groet Rien
 
Laatst bewerkt:
Dat komt vaak voor, dat de nokkenring niet gelijk is en dan openen de puntjes niet met gelijke afstand en dus zijn de ontstekingtijdstippen niet gelijk.

Ik heb het inmiddels wel gezien met die magneten en heb een Thorspark setje gemonteerd, Dat zit gewoon in de plaats van de contactpunten en die nokkenring, werkt met een klein rotortje met twee magneetjes en een opnemertje en de dubbele bobine zit onder de seat.

Hij start daar prima mee en het gebruikt maar 2 tot 3 watt. Maar toen kwam het volgende probleem. Koud startte hij prima, maar warm verdomde hij het en ik merkte dat de carburateur warm werd, maar dat deed hij 58 jaar geleden ook en toen was dat geen probleem, maar de benzine was toen niet wat het nu is.

Dus heb ik een dikke isolerende pakking gemaakt, de gaten in de carburateurflens groter gemaakt, drie krimpkousjes om de tapeinden gedaan en onder de beide moeren een fiber pakkingring zodat er geen metaal op metaal contact meer is.

En nu na al die jaren met gesodemieter, start hij prima en loopt ook heel mooi vanwege de gelijke ontstekingstijdstippen en het rijdt heerlijk.

Echt een aanrader, Thorspark van Sussex motors, kostte mij 200 euro, maar ik ben zeer tevreden en het werkt met plus en min aan massa.
 
Kijk ook even of de rotor/anker niet teveel speling heeft op de lagering, want dat beïnvloedt ook de (on)gelijkheid van de opening van de contactpuntjes.

Nu is 0.05 ook weer niet wereldschokkend hoor, heb het veel erger meegemaakt.
 
Dacht ik ook aan. Ook ga ik proberen te meten of de basisplaat van de puntjes wel exact op het midden van de ankeras zit.
Ik heb nog een oude reserve K2F. Ik zou het voorhuisje compleet kunnen overzetten (o nee, daar zit nog een héél oud lager in) of alleen de sleepring. Hoe zit de sleepring in het voorhuisje geborgd of geklemd?
 
Hij zit geklemd en als ik het me goed herinner haal je het centrale boutje van de contactpunthouder er uit, dat houdertje zit conisch in het ankerasje, die verwijder je en dan haal je het achterste deel van de behuizing waar de sleepring in zit er af.

Je stookt het aluminium warm, dat zet meer uit dan de stalen ring en die valt er zo uit.

magneto09121403.jpg


dsc08013.jpg
 
Laatst bewerkt:
Dank. In de oude reserve K2F zit ook nog een schroefje met een excentrisch puntje eraan dat uitkomt in een uitsparing aan de achterkant van de sleepring. Dit zal wel bedoeld zijn voor fijn afstelling van de timing maar de sleepring zit inderdaad vast.
 
Hij zit geklemd en als ik het me goed herinner haal je het centrale boutje van de contactpunthouder er uit, dat houdertje zit conisch in het ankerasje, die verwijder je en dan haal je het achterste deel van de behuizing waar de sleepring in zit er af.

Je stookt het aluminium warm, dat zet meer uit dan de stalen ring en die valt er zo uit.
Han, op welke plek berg jij je plaatjes op.
Ik krijg een kruisje na de 2 plaatjes, hoort daar een derde plaatje te staan.

Ook aan het begin van je reeks vertellingen over magneten kom ik soms een kruisje tegen op de plek waar een plaatje/foto moet komen te staan.
 
Laatst bewerkt:
Han, op welke plek berg jij je plaatjes op.
Ik krijg een kruisje na de 2 plaatjes, hoort daar een derde plaatje te staan.

Ik aan het begin van je reeks vertellingen over magneten kom ik soms een kruisje tegen op de plek waar een plaatje/foto moet komen te staan.
Die foto's stonden op het www en zijn waarschijnlijk verwijderd, maar er is genoeg te vinden.
 
Terug
Bovenaan Onderaan