Mijn idee is dat we dat wel moeten kunnen, het met naam en toenaam een dealer noemen. Om te garanderen dat iemand wederwoord kan voeren vind ik dan wel dat je zo een dealer even kan inlichten dat er over hem gesproken / geschreven wordt, zodat ie er kennis van kan nemen en eventueel, indien gewenst, kan en mag reageren.
Ik heb zo mijn eigen taktieken:
-ik stel mijn vragen schriftelijk, via e-mail, en bewaar mijn vragen met de reply' s
-ik koop met garantie
-als er iets is probeer ik vriendelijk te blijven en appeleer liever aan gevoelens van fatsoen, eerlijkheid, sympathie en sportiviteit dan agressief te worden, te dreigen met juridische stappen enz. Dat pas in het allerlaatste geval. Ik denk daar wel altijd aan, en hou er rekening mee vanaf het eerste begin dat "het" voor de rechter kan eindigen. Ik e-mail al vanaf de eerste mail zo alsof ik weet dat het straks door een rechter in een zaak wordt gelezen en zal worden be-oordeeld.
-geef de ander de mogelijkheid zonder gezichts- of eerverlies op zijn (negatieve) beslissing terug te kunnen komen. Heel belangrijk !!
-een verkoper probeer je makkelijk uit. In tegenstelling van wat een ander hier schreef stel ik mij nog dommer op dan ik al ben (ja, is niet makkelijk maar toch nog net mogelijk). Verleid ik hem dan tot een leugen, betrap ik hem er op, dan weet ik ZEKER dat ie ook bij moeilijke vragen (die ik dus echt niet weet) niet te vertrouwen is.
-Bij grotere bedrijven is het goed om op een gegeven moment je tot de directie te wenden en niet meer met de verkoper te praten. Ook hier weer eerst de kans geven om zonder gezichtsverlies de situatie te herstellen (bv. uit zogenaamde coulance) Pas daarna SCHRIJVEN dat je juridische stappen overweegt. Om vervolgens nog eerst eens te gaan praten.
- ik hoef het onderste niet uit de kan, ben wel realist. Begrijp ook dat ze wat willen verdienen. Mag. Maar dan moet het ook goed zijn. Ik kreeg ooit een nieuwe band, de andere was nog goed. Ik wilde toch een nieuwe. Ja, maar die heeft 5 mm! Ik wil toch een nieuwe, wat moet ik bijbetalen? Nu, als dat in een verkoopgesprek is, wordt dat vaak een redelijk goedkoop bandje. Ik had hem voor 50 euro er op zitten.
-Een proefrit zegt mij dan ook heel weinig. Wat weet een niet BMW rijder nou bv van hoe een BMW aanvoelt. En soms is die kennis die zoveel van motoren weet toch niet zo goed als jij wel denkt. Of hij is over enthouisiast dat jij ook gaat rijden. Of ie is over enthousiast over het (zijn) merk. Proefrit leuk, maar zegt mij niet veel. Mooi weer, lekker rustig op de weg, of met stress op een vreemde motor in de binnenstad bij slecht weer en tegen het spitsuur aan? Geeft een heel andere ervaring van proefrit.
En nog een laatste opmerking, een rechter neemt het vaak op voor de "zwakkere". Of dat nou een huurder van een huis is, bij een ontslag of bij problemen met een incasso (bedrijf) of in het consumentenrecht. Maar daar kunnen al gauw 2 jaren over heen gaan.