Gpz900r in de soep?
- Onderwerp starter Horstman
- Startdatum
- Onderwerp starter
- #152
Hoera, de winter is weer voorbij en er kan weer gereden worden. Tijd voor een update van dit lange verhaal.
De GPZ uit de schuur, carburateurs afgetapt om de pisgele, oude benzine af te voeren en zodoende de gasfabrieken weer van vers elixer te voorzien. Na een korte druk op de startknop slaat de krachtbron ronkend en zelfverzekerd aan.
Na alle ervaringen van het vorige seizoen rijd ik nog niet geheel gerust mijn woonplaats uit voor een seizoensverkennend rondje. Tot zover lijkt alles in orde, maar als ik het nabijgelegen Joure binnenrol begint mijn stalen ros toch weer in te houden en na exact 13 kilometer is het over en uit. Na het ritueel van even wachten (in combinatie met de standaard verwensingen), tankdop open en dicht krijg ik met enige moeite het apparaat toch weer gestart en hobbel naar de dichtstbijzijnde pomp om de tank vol te gooien met verse benzine.
In verband met mijn humeur neem ik de rijksweg terug om zo snel mogelijk thuis te zijn en tot mijn verbazing gaat racen, in tegenstelling tot normaal rijden, zonder problemen.
De volgende dag, wederom overmoedig moeder de vrouw weer achterop gezet, het plan ten uitvoer gebracht om weer eens een flink rondje te gaan rijden.
Dat was een onvergetelijk ritje want we stonden stil bij respectievelijk Westhem, ergens in de NOP en bij Bantega. Na 103 kilometer en enkele uren verder weer thuis, nu overtuigd dat er een VFR800FI zou moeten komen en de GPZ bij het grofvuil....
Mijn recente ervaringen evaluerend, kwam ik tot de conclusie dat mijn probleem wel eens in een andere hoek gezocht zou moeten worden. Alle rubbercomponenten waren in het verleden al uit de tankdop gepeuterd en de beluchting was nu zo weerstandsloos dat ik er bijna door kan ademen, dus de tankbeluchting kon geen item meer zijn.....
Op een doordeweekse avond mijn filosofie eens gecontroleerd onder de tank en mijn ingeving bleek zeer dicht bij de werkelijkheid te liggen.
Het uit voorzorg gemonteerde extra benzinefiltertje (zie eerder in dit lange verhaal) bleek door toeval precies tegen het thermostaathuis aan te liggen waardoor er bij rustiek toerwerk en weinig rijwind een dusdanige temperatuur kon ontstaan waardoor de benzine in het filtertje deels verdampt en er een vorm van vapourlock ontstaat
. Gezien het filtertje na doorzagen nog helemaal schoon van binnen was heb ik de slang weer in zijn oorspronkelijke loop gelegd en het extra filtertje achterwege gelaten.
De zoveelste testrit afgelopen vrijdag leverde hierna een probleemloze 110 kilometer op en afgelopen zondagmiddag heb ik het mislukte ritje met moeder de vrouw goedgemaakt met een lengte van 160 kilometer zonder enig malheur......
Dit zijn afstanden die tot voor kort onder het hoofdstuk Science Fiction thuishoorden! Buiten dat leek het of de motor over het hele bereik beter aan het gas hing, dit door een onverstoorde brandstoftoevoer.
Daaraan durf ik (voor de zoveelste keer) de conclusie te verbinden dat ik nu echt het lek boven water heb.
Zo lijkt het dat door een eigen initiatief extra filtertje te monteren om ellende in de toekomst te voorkomen dit juist de oorzaak is geweest van een jaar lang stotteren en afslaan na enige tientallen kilometers rijden. Tegen die tijd was het geheel warm genoeg om het dampslot in werking te stellen....
Het plan voor een VFR gaat even in de koelkast, tenzij iemand een - nu als de brandweer rijdende - zeer mooie GPZ wil overnemen....
In ieder geval wens ik een ieder een fijne, probleemloze en vooral schadevrije motorzomer toe, en mocht er weer iets voorvallen wat het vermelden waard is, dan meld ik mij zeker weer.
De GPZ uit de schuur, carburateurs afgetapt om de pisgele, oude benzine af te voeren en zodoende de gasfabrieken weer van vers elixer te voorzien. Na een korte druk op de startknop slaat de krachtbron ronkend en zelfverzekerd aan.
Na alle ervaringen van het vorige seizoen rijd ik nog niet geheel gerust mijn woonplaats uit voor een seizoensverkennend rondje. Tot zover lijkt alles in orde, maar als ik het nabijgelegen Joure binnenrol begint mijn stalen ros toch weer in te houden en na exact 13 kilometer is het over en uit. Na het ritueel van even wachten (in combinatie met de standaard verwensingen), tankdop open en dicht krijg ik met enige moeite het apparaat toch weer gestart en hobbel naar de dichtstbijzijnde pomp om de tank vol te gooien met verse benzine.
In verband met mijn humeur neem ik de rijksweg terug om zo snel mogelijk thuis te zijn en tot mijn verbazing gaat racen, in tegenstelling tot normaal rijden, zonder problemen.
De volgende dag, wederom overmoedig moeder de vrouw weer achterop gezet, het plan ten uitvoer gebracht om weer eens een flink rondje te gaan rijden.
Dat was een onvergetelijk ritje want we stonden stil bij respectievelijk Westhem, ergens in de NOP en bij Bantega. Na 103 kilometer en enkele uren verder weer thuis, nu overtuigd dat er een VFR800FI zou moeten komen en de GPZ bij het grofvuil....
Mijn recente ervaringen evaluerend, kwam ik tot de conclusie dat mijn probleem wel eens in een andere hoek gezocht zou moeten worden. Alle rubbercomponenten waren in het verleden al uit de tankdop gepeuterd en de beluchting was nu zo weerstandsloos dat ik er bijna door kan ademen, dus de tankbeluchting kon geen item meer zijn.....
Op een doordeweekse avond mijn filosofie eens gecontroleerd onder de tank en mijn ingeving bleek zeer dicht bij de werkelijkheid te liggen.
Het uit voorzorg gemonteerde extra benzinefiltertje (zie eerder in dit lange verhaal) bleek door toeval precies tegen het thermostaathuis aan te liggen waardoor er bij rustiek toerwerk en weinig rijwind een dusdanige temperatuur kon ontstaan waardoor de benzine in het filtertje deels verdampt en er een vorm van vapourlock ontstaat
. Gezien het filtertje na doorzagen nog helemaal schoon van binnen was heb ik de slang weer in zijn oorspronkelijke loop gelegd en het extra filtertje achterwege gelaten. De zoveelste testrit afgelopen vrijdag leverde hierna een probleemloze 110 kilometer op en afgelopen zondagmiddag heb ik het mislukte ritje met moeder de vrouw goedgemaakt met een lengte van 160 kilometer zonder enig malheur......
Dit zijn afstanden die tot voor kort onder het hoofdstuk Science Fiction thuishoorden! Buiten dat leek het of de motor over het hele bereik beter aan het gas hing, dit door een onverstoorde brandstoftoevoer.
Daaraan durf ik (voor de zoveelste keer) de conclusie te verbinden dat ik nu echt het lek boven water heb.
Zo lijkt het dat door een eigen initiatief extra filtertje te monteren om ellende in de toekomst te voorkomen dit juist de oorzaak is geweest van een jaar lang stotteren en afslaan na enige tientallen kilometers rijden. Tegen die tijd was het geheel warm genoeg om het dampslot in werking te stellen....
Het plan voor een VFR gaat even in de koelkast, tenzij iemand een - nu als de brandweer rijdende - zeer mooie GPZ wil overnemen....
In ieder geval wens ik een ieder een fijne, probleemloze en vooral schadevrije motorzomer toe, en mocht er weer iets voorvallen wat het vermelden waard is, dan meld ik mij zeker weer.
Laatst bewerkt:
Mooi dat je het gevonden hebt.
Weer een blije gpz op de weg
Weer een blije gpz op de weg
Bol d'or Albert
MF veteraan
Het lukt bijna nooit maar als je het filter er toch weer tussen wilt hebben zou je moeten proberen het filter nagenoeg verticaal plaatsen. Na monteren de kraan op pri zetten, (of ON als je geen vacuumkraan hebt) en kijken of ie volloopt. Loopt ie niet vol, knijp dan een paar keer in de slang erboven. Als ie eenmaal vol zit zonder lucht zal ie netjes door blijven stromen, ook als het echt warm wordt.
- Onderwerp starter
- #157
We gaan het eerst proberen zonder het extra filter. Ik had het ook uit voorzorg toegevoegd, wat ik achteraf beter niet had kunnen doen.....
Zoals gesteld rijdt de brommer nu als nooit tevoren, en hadden we zelfs het plan opgevat om weer eens een toertochtje met een club te gaan rijden. Vol goede moed denderen wij de ruimte voor inschrijving binnen om ons A4 met route in ontvangst te nemen, maar gedurende de periode dat wij geen tochten gereden hebben blijkt er een revolutie te hebben plaatsgevonden in de materie rond toertochten.
De ouderwetse A4 bestaat niet meer: de navigatie heeft volledig zijn intrede gedaan
.
WTF was er mis met het papiertje waarmee moeder de vrouw achterop zat, en mij tegen de elementen in allerlei commando's toeschreeuwde?
Al inventariserend vastgesteld wat voor een navigatie er besteld moet worden blijkt dat apparaat niet zonder meer op mijn motor te passen. Sterker nog: mijn motor is te oud om een navigatie op te monteren
.
De universele steunen passen niet en een GPZ900R specifieke steun bestaat er uiteraard niet. Nog meer verbaas ik mij over de prijs voor allerlei adaptertjes.
Uiteenlopend zie ik prijzen die tot 180 euro oplopen voor een brok gefreesd aluminium.
Tijd om mijn knutselhoekje in te duiken en zelf iets in elkaar te flansen wat niet voor echt onder doet, maar wat niet meer dan 5 eurie en een beetje handvaardigheid kost.
Een rond 25mm knopje van 53 cent, een draadbusje, een halve meter M8 draadeind, een geknipt rondje uit een oude spotifykaart en een beetje zwart uit een spuitbus plastidip is de hele boodschappenlijst.
Mijn lieve vrouw schonk mij gistermiddag een splinternieuwe Garmin 345 voor al het geleden leed. Hier ben ik haar uiteraard zeer dankbaar voor !
Ze klonk overigens niet erg positief bij de aanblik van een VFR....
.
Maar we kunnen in ieder geval nu wel weer deelnemen aan de eerstkomende toertocht. Aan de navigatie kan het in ieder geval niet meer liggen...
Zoals gesteld rijdt de brommer nu als nooit tevoren, en hadden we zelfs het plan opgevat om weer eens een toertochtje met een club te gaan rijden. Vol goede moed denderen wij de ruimte voor inschrijving binnen om ons A4 met route in ontvangst te nemen, maar gedurende de periode dat wij geen tochten gereden hebben blijkt er een revolutie te hebben plaatsgevonden in de materie rond toertochten.
De ouderwetse A4 bestaat niet meer: de navigatie heeft volledig zijn intrede gedaan
.WTF was er mis met het papiertje waarmee moeder de vrouw achterop zat, en mij tegen de elementen in allerlei commando's toeschreeuwde?
Al inventariserend vastgesteld wat voor een navigatie er besteld moet worden blijkt dat apparaat niet zonder meer op mijn motor te passen. Sterker nog: mijn motor is te oud om een navigatie op te monteren
.
De universele steunen passen niet en een GPZ900R specifieke steun bestaat er uiteraard niet. Nog meer verbaas ik mij over de prijs voor allerlei adaptertjes.
Uiteenlopend zie ik prijzen die tot 180 euro oplopen voor een brok gefreesd aluminium.
Tijd om mijn knutselhoekje in te duiken en zelf iets in elkaar te flansen wat niet voor echt onder doet, maar wat niet meer dan 5 eurie en een beetje handvaardigheid kost.
Een rond 25mm knopje van 53 cent, een draadbusje, een halve meter M8 draadeind, een geknipt rondje uit een oude spotifykaart en een beetje zwart uit een spuitbus plastidip is de hele boodschappenlijst.
Mijn lieve vrouw schonk mij gistermiddag een splinternieuwe Garmin 345 voor al het geleden leed. Hier ben ik haar uiteraard zeer dankbaar voor
! Ze klonk overigens niet erg positief bij de aanblik van een VFR....
.Maar we kunnen in ieder geval nu wel weer deelnemen aan de eerstkomende toertocht. Aan de navigatie kan het in ieder geval niet meer liggen...
- Onderwerp starter
- #159
Afgelopen jaar is er toch de verlangde VFR gekomen, waardoor er met GPZ zeer weinig gereden is. Vanmorgen heb ik in een nostalgische bui een poging ondernomen de Kawasaki weer eens op de starten. De standaard "na de winter-procedure" weer afgewerkt en een extra accu met startkabels aangekoppeld. Een ferme druk op de startknop werd gevolgd door een droevige KLAK uit het blok. Tevens meende ik uit mijn ooghoek een drupje benzine uit het slangetje aan de luchtfilterbak te zien ontsnappen. Wat er toen in mijn hoofd gebeurde was een mengelmoes aan emoties, gevoelens en frustratie (again...)
Het besluit om dit seizoen niet weer vele uren noeste arbeid in het roodzwarte monster te willen spenderen werd na een rustgevend bakje koffie redelijk gauw gemaakt. De smetteloze Kawa loopt dus nu weer niet en mag om deze reden mijn schuur verlaten om elders te gaan wonen. Wellicht dat iemand op dit forum nog een plekje voor hem heeft om hem in zijn verdere leven met liefde te omringen en hem (wederom) van zijn kwaaltjes te genezen. Het enige wat er geïnvesteerd moet worden is tijd. Hardwarematig is alles al vernieuwd / even alles teruglezen...
Groeten,
Wieger
Het besluit om dit seizoen niet weer vele uren noeste arbeid in het roodzwarte monster te willen spenderen werd na een rustgevend bakje koffie redelijk gauw gemaakt. De smetteloze Kawa loopt dus nu weer niet en mag om deze reden mijn schuur verlaten om elders te gaan wonen. Wellicht dat iemand op dit forum nog een plekje voor hem heeft om hem in zijn verdere leven met liefde te omringen en hem (wederom) van zijn kwaaltjes te genezen. Het enige wat er geïnvesteerd moet worden is tijd. Hardwarematig is alles al vernieuwd / even alles teruglezen...
Groeten,
Wieger
Laatst bewerkt:
Carter en cilinder(s) vol benzine?- Onderwerp starter
- #162
Status per maart 2018 en een zwaar besluit....
Na mijn laatste bericht in maart 2017 is de Kawa amper meer uit de schuur geweest. Halverwege 2017 heb ik gedurende een periode dat ik ziek thuis was, de carburateurs voor de zoveelste keer uit de motor gesleuteld en uit elkaar gehaald om uit te vinden wat nu weer de oorzaak van de overstroming zou kunnen zijn. Ik trof een klein zwart stukje rubber aan wat vastgeraakt was tussen de vlotternaald en de zitting. dit bleek bij nadere beschouwing waarschijnlijk afkomstig van de slang tussen de benzinekraan en de carbs, wat losgekomen is bij het opwurmen van het slangetje op de benzinekraan.
Omdat ik toen niet fit was en mijn hoofd niet naar rijden stond is de motor weer in de garage onder het kleedje beland en daar bleef het bij.
Maanden later kwam het apparaat weer eens naar buiten om kijken hoe het met "haar" ging.
Conclusie: Accu verrot, na overstarten kwam er weer wat moeizaam leven in. Eerst een beetje op drie cilinders en later een beetje op vier, maar echt geweldig was het niet. Misschien hielp het ook niet mee dat de benzine al bijna 2 jaar oud was, maar toch....
Tevens bleef de motor een beetje in toeren hangen en zakte niet direkt terug naar stationair, wat lijkt op iets van valse lucht. De wetenschap dat alle slangen voor en na de carburateurs vervangen zijn, de boel ultrasoon gereinigd, rep setjes in de carbs en vlotterhoogtes correct afgesteld zijn en heel veel knutseluren verder, zou dit kunnen betekenen dat de schuiven niet soepel genoeg terugkomen of een der CV-membranen iets lekt.
Al met al groeit bij mij de vraag of het principe "Rust-Roest" misschien zelfs voor deze iconische machine niet uitgesloten is. Mijn kilometers maak ik nu op de VFR dus elke keer dat ik de boel weer op orde heb, gaat het behaalde voordeel door langdurige stilstand weer teniet
...
Ik ga daarom in de rubriek Te Koop maar eens polsen of er nog liefhebbers die deze machine een actiever leven kunnen of willen geven. Of dat als tourer of circuitracer zou kunnen gebeuren, ik ben benieuwd!!
Na mijn laatste bericht in maart 2017 is de Kawa amper meer uit de schuur geweest. Halverwege 2017 heb ik gedurende een periode dat ik ziek thuis was, de carburateurs voor de zoveelste keer uit de motor gesleuteld en uit elkaar gehaald om uit te vinden wat nu weer de oorzaak van de overstroming zou kunnen zijn. Ik trof een klein zwart stukje rubber aan wat vastgeraakt was tussen de vlotternaald en de zitting. dit bleek bij nadere beschouwing waarschijnlijk afkomstig van de slang tussen de benzinekraan en de carbs, wat losgekomen is bij het opwurmen van het slangetje op de benzinekraan.
Omdat ik toen niet fit was en mijn hoofd niet naar rijden stond is de motor weer in de garage onder het kleedje beland en daar bleef het bij.
Maanden later kwam het apparaat weer eens naar buiten om kijken hoe het met "haar" ging.
Conclusie: Accu verrot, na overstarten kwam er weer wat moeizaam leven in. Eerst een beetje op drie cilinders en later een beetje op vier, maar echt geweldig was het niet. Misschien hielp het ook niet mee dat de benzine al bijna 2 jaar oud was, maar toch....
Tevens bleef de motor een beetje in toeren hangen en zakte niet direkt terug naar stationair, wat lijkt op iets van valse lucht. De wetenschap dat alle slangen voor en na de carburateurs vervangen zijn, de boel ultrasoon gereinigd, rep setjes in de carbs en vlotterhoogtes correct afgesteld zijn en heel veel knutseluren verder, zou dit kunnen betekenen dat de schuiven niet soepel genoeg terugkomen of een der CV-membranen iets lekt.
Al met al groeit bij mij de vraag of het principe "Rust-Roest" misschien zelfs voor deze iconische machine niet uitgesloten is. Mijn kilometers maak ik nu op de VFR dus elke keer dat ik de boel weer op orde heb, gaat het behaalde voordeel door langdurige stilstand weer teniet
...Ik ga daarom in de rubriek Te Koop maar eens polsen of er nog liefhebbers die deze machine een actiever leven kunnen of willen geven. Of dat als tourer of circuitracer zou kunnen gebeuren, ik ben benieuwd!!
jopiezrx
Kawasaki zrx for a lifetime!
Goedemiddag gpz 900 rijders.
Vandaag een gpz 900 gekocht om weer helemaal op te knappen en weer in knappe staat terug te brengen.
Is er hier nog iemand die onderdelen heeft misschien?
Mvg johan
Vandaag een gpz 900 gekocht om weer helemaal op te knappen en weer in knappe staat terug te brengen.
Is er hier nog iemand die onderdelen heeft misschien?
Mvg johan
