Nog eentje, dan is het goed voor vandaag, morgen meer foto's, en wat vrolijkere verhalen.
Iets wat ik prachtig vond: de ligbus.
Het is zo’n beetje half zitten half liggen, de achterman heeft zijn voeten in een holletje onder jouw ruggesteun.
Mogen ze van mij zo in een vliegtuig stoppen, okay wel eerst even +25% schaalvergroting, want het is op mensen van ca. 160cm gemaakt, mijn vrouw passte precies erin.
Veel beter dan in zo’n hobbelbus zitten, je mag er alleen niet over nadenken wat er in dat voetenholletje (met dekens) allemaal woont.
Voor de echt krenterige reizende of degenen met weinig tijd: de nachtbus spaart een overnachting in, je komt ‘s Ochtends aan en hebt de hele dag de tijd en je zweet ook de bus niet uit.
Backpackerarea (Khu Tay balo) (wie geen zin op ironie heeft, dit overslaan)
Als je de Lonely Planet huizen vermeidt, en die ernaast/één straatje verder pakt best te doen. Goedkoop, simpel te vinden.in iedere grotere stad aanwezig, je krijgt alles met Engels voor elkaar.
Voordeel: alles op een plek, de min-of-meer georganiseerde backpack
mafia industrie heeft alles geregelt: verder reizen via het Sinhcafe, die je met veel keus aan buslijnen (eigenlijk allemaal hetzelfde, Brothers en Co.) naar veel verschillende doelen karren (eigenlijk ook allemaal hetzelfde, namelijk het volgende Sinhcafe / Partner.)
Voor de bijzonder luie backpacker als hop-on-hop-off ticket van HCMC naar Hanoi verkrijgbaar, dan hebben ze je de hele tijd te pakken.
Eigenlijk kun je dan ook meteen met Neckermann reizen, daar is alleen het niveau beter.
Nadeel: het barst van de backpackers, ik voor mijn deel kan geen „Awesome“ meer horen.
Het gevolg van het niet mogen/kunnen/durven van individueel transport is dat in principe bijna alle backpackers de A1 omhoog gekarrt worden met als einige gedoogde afstekers paar daagjes Mekongdelta, tripje Dalat, paar daagjes Halong Bay. Voor de echte avonturiers: tripje Sapa „met Bergvolk“.
Alles wat niet op deze route ligt wordt behoorlijk genegeert, en op de route zijn ze er optimaal op getraind de backpackers te sjaaken.
Op het moment dat het je lukt je verder dan loopafstand van de stopplaatsen van deze bussen te verwijderen ben je opeens in een ander land. Mensen veel vriendelijker, opeens heel andere prijzen, heerlijk eten, je wordt niet meer aangebrult, geen pogingen meer je een poot uit te draaien, prachtig landschap.
Wel nul kommunikatiemogelijkheden, tenzij je Vietnamees spreekt.
Onze oplossing: overal een motor huren, en wegkarren, de zijwegen in, de dorpen op. Prachtig. (A1 is levensgevaarlijk)
Ook verboden (rijbewijs niet geldig) maar dat scheen niemand te storen.
We hebben gemiddeld een kilometer of 100-150 per dag op zo’n Hondaatje gereden, van meer kreeg ik een houten kont