Vietnam Deel 2

Fred,

Als je tijd en zin hebt, Op woensdag 19 december is op NPO2 om 19.30 uur een uitzending geweest van de "aardapeleters". Deze was nu geheel geweid aan de vietnamese loempia, en wel in zijn verschillende vormen.

Dit zal via "uitzending gemist" terug te zien aijn.
 
Waar is dit nu weer voor?

Dit is één van de vele doodlopende weggetjes in de wijde omgeving. Soms eindigen ze bij een boerderij, vaak in het niets bij een weiland of een sloot.

Het bijzondere hier was dat langs de gehele weg op regelmatige afstanden een berg zand lag. Ik heb echt geen enkele toepassing daarvoor kunnen zien of vinden. Binnenkort nog maar een keer langs rijden.

Bekijk bijlage 1339627
Kom je ook tig keer op de Filipijnen tegen, een prachtig stuk nieuwe weg, waar we in België jaloers op kunnen zijn ... en plots, in the middle of nowhere ... niks meer ...

Die bergjes zand? Ik vermoed dat die daar afgekapt zijn om naast de kanten van de weg de diepe rand op te vullen, zodat je als je van de weg sukkelt niet plots te diep valt met schade en/of verwondingen tot gevolg.

Ik zeg maar wat omdat ik zie dat die weg wat hoger ligt. Blijft de vraag, wie en wanneer dat uitgevoerd wordt :P
 
@jaap43
Bedankt. Leuke uitzending. De verse loempia’s, die je zelf rolt in rijstpapier, is iets, dat je hier vaak te eten krijgt. We zetten het ook vaak onze gasten voor, ook die uit Nederland. Zelfwerkzaamheid.

De rijstpapierfabriekjes staan ook in mijn e-book.
 
F63E9C48-0A7C-4D54-A9C5-68585680B826.jpeg
 
Hoi Fred,

Ongeveer 10 jaar geleden kocht ik voor een prikkie een Minsk in een guest house in Ho chi min en ree daar mee naar Hanoi. Daar verkocht ik deze semi enduro aan een volgende backpacker. Zo rijden die motoren als een lijndienst van noord naar zuid enz. een fantastische ervaring. Ik heb dit natuurlijk niet zelf ondekt, maar hoorde dit op de motorbeurs. Ik zou het volgent jaar weer willen doen, maar dan een zwaardere enduro huren. Ik weet niet of het nog steedst geld dat je niet meer dan 200 cc mag rijden?

Veel plezier.

Gr.
René
 
Ik ben weer terug in Vietnam met nog steeds een gigantische jetlag. Was de afgelopen jaren lang zo erg niet.
Ik heb op dit moment nog weinig te posten, dus het kan een paar dagen duren. O-)

@rene1
Sorry, ik heb deze mail gemist. Maar ik verwacht niet dat je nu al onderweg bent. :+
De grens is officieel 175 cc. voor een A1 rijbewijs. Zoek nog even terug wat ik heb geschreven over het internationaal rijbewijs en wat er op de Vietnamese overheidssite daarover staat.
 
Vietnam: Facebook schendt cyberwet door laster niet te wissen

De Vietnamese overheid stelt dat Facebook een nieuwe cybersecuritywet in het land schendt, omdat gebruikers kritiek op de overheid kunnen plaatsen.
Dat meldt het staatspersbureau van het land volgens Reuters.


Het is in Vietnam niet toegestaan om mensen op te roepen in actie te komen tegen de regering. Volgens het ministerie van Informatie en Communicatie gebeurt dit echter wel op Facebook.

Op het sociale netwerk zou laster over organisaties en personen staan. Ook zou geregeld kritiek op de overheid worden gedeeld. "Dit materiaal schendt op ernstige wijze de cybersecuritywet van Vietnam", aldus een woordvoerder van het ministerie.

Een woordvoerder van Facebook zegt dat het bedrijf een manier heeft om illegaal materiaal te melden en dat alles dat wordt ingediend ook wordt onderzocht. Er werd niks specifieks over Vietnamese meldingen verteld.

Zorgen over nieuwe wet in Vietnam
De nieuwe cybersecuritywet van Vietnam ging op 1 januari van kracht en wordt door privacyinstanties bekritiseerd. Techbedrijven worden verplicht een kantoor in het land te openen en gegevens van burgers lokaal op te slaan.


Meerdere techgiganten hebben zorgen gedeeld over de wet, omdat het hierdoor makkelijk wordt voor de overheid om privédata van Vietnamese gebruikers in te zien.


Bron: Vietnam: Facebook schendt cyberwet door laster niet te wissen | NU - Het laatste nieuws het eerst op NU.nl


Ik heb hierover vragen bij Minh gedropt.
 
Ha fred, welkom terug!
Je bent me net 30 minuten voor.... met het nu artikel. ;-)

Ik hoop voor je dat bij de regering daar niemand zit die nederlands spreekt... anders wordt je morgen het land weer uitgezet! hahahaha
(Ben je wel gelijk weer van je jetlag af!).

Het is wel weer een mooie wet....
 
Ik prefereer toch een iets minder geforceerd verwerken van mijn jetlag. O-)

En dat zal ook wel lukken. Minh heeft wat gegoogeld en zolang ik mijn huidige werkwijze handhaaf (niet schrijven over bepaalde specifieke zaken) heb ik weinig te vrezen.
 
Workshop modelfotografie

Zoals ik al eerder heb geschreven ben ik een grote beginner op het gebied van modelfotografie. Een reden temeer om daar iets aan te doen. Samen met mijn broer, die meteen als chauffeur kon fungeren, had ik mij ingeschreven voor een workshop Modelfotografie bij Frank Doorhof. Zie De agenda voor de workshops

In het kort: heel veel geleerd. Ook het boek “Handboek modelfotografie” meteen gekocht en veel zaken kan ik nu ook veel beter plaatsen.

Ofwel: van harte aanbevolen!

Daarna ook maar meteen de foto-uitrusting uitgebreid om e.e.a. ook in de praktijk uit te kunnen voeren. In NL geoefend met mijn dochter en kleinzoon. Nu hier in Vietnam nog een paar modellen zien te vinden met wie ik o.a. onderstaand moodboard in het resort kan gaan shooten.

Moodboard 1.jpg
 
Studenten

Het is weer even wennen: het is weekend dus wordt ik voor mijn doen redelijk vroeg gewekt door luid pratende studenten van Minh. Zaterdag de eerste groep zijn bijna allemaal jongens en dat zullen we weten / horen.

Met voorsprong de leukste groep zijn de jongste kinderen van ca. 10-11 jaar. Slim, actief, onbevangen en enthousiast. Zodra ze me zien klinkt het vierstemmig met schelle stemmetjes:
HELLO FRED!
Hello, ladies and genteman (3 meisjes, waaronder die van het F…-you-T-shirt, en 1 jongen).
HOW ARE YOU?
Ik kies dan altijd iets van: mwah, hmmm, not so good, bad, etc. Want dan komt er onmiddellijk antwoord:
WHY?
En dan verzin ik altijd iets waar ze op kunnen reageren: het regent, het is warm, jullie maken herrie, jullie halen me uit mijn middagdutje, mijn fiets heeft een lekke band, etc.
Dan wordt het even moeilijk, want vaak kennen ze die Engelse woorden nog niet. Dus aan Minh een vertaling gevraagd. Hun antwoord is altijd flitsend en to-the-point, maar moet meestal eerst weer door Minh-translate. Het zijn vaak leuke en originele gesprekken.
Als ze op deze manier doorgaan komen ze er wel.

Een groot deel van de andere studenten kijkt glazig als je ze een vraag stelt of een opmerking maakt. Juist, de zwijgende meerderheid. En helaas, die smartphone waar de meesten dan strak en wanhopig naar staren op zoek naar hulp geeft ook geen antwoord.
Wat er van hen later moet worden?
Ehhh…
 
Rondje fietsen

Gisteren voor het eerst na de vakantie een rondje gefietst. Even kijken of er veel gewijzigd is.

Wegen
Omdat het al weken regent zijn de wegen bar slecht. Dit is een verbindingsweg tussen twee grotere wegen.

Weg 1.jpg


Weg 2.jpg


Brug
Die hangt er nog hetzelfde bij als vóór mijn vakantie, dus geen foto’s gemaakt.

Kerk
Schiet al aardig op. Ik zal de komende dagen via een andere en betere weg langs rijden om wat foto’s te maken.

Kerk 1.jpg
 
Award-winning photos exhibit stark social contrast in Vietnam

Photo 1.jpg

'I only dream of a family on a winter night': a child sits on a sidewalk where a couple and their children stroll in Da Lat City, Vietnam’s Central Highlands. Photo: Tran Ngoc Anh


A photography contest on social inequality in Vietnam gave its top prizes on Saturday to pictures that best capture the stark sobering realities on the issue. Over 300 pictures from 89 photographers from across the country were sent to the two-month competition jointly held by poverty-fighting Oxfam in Vietnam, Vietnam Street Photography and a firm called ECUE.

The works highlight inequality caused by gender, access to healthcare, age, and disabilities.

Local photographer Maika Elan, one of the judges, said the winning photos set people thinking about social inequalities.

One of them shows a couple walking with their children past a homeless child sitting on a sidewalk in the tourist city of Da Lat in Vietnam’s Central Highlands, while another depicts a man and a baby looking at a new building from a spot of rubble with a puddle in northern Vietnam.

Photo 2.jpg

Relatives of patients sleep along a corridor at a hospital in Da Nang City, central Vietnam. Photo: Pham Vo Hoang Giang


Photo 3.jpg
“Two worlds in a city”: a man and child are seen amid rubble in Hai Phong City, northern Vietnam. Photo: Nguyen Quoc Huy Hai



The issue of insufficient space for patients at hospitals nationwide was brought into focus by a photo of patients’ relatives sleeping along an infirmary's corridor in the central metropolis of Da Nang.


In another picture, a years-old slum in Ho Chi Minh City’s Binh Thanh District stands in sharp contrast with the metropolis’ tallest landmark and high-rise apartment buildings that dominate the cityscape.

Photo 4.jpg

A slum is pictured against the backdrop of high-rises in Ho Chi Minh City, Vietnam. Photo: Nguyen Van Hop


Judges also decided to honor a photo depicting a girl crying apparently for help while she is being carried by men in a cultural practice in northern Vietnam’s mountainous province of Lao Cai.

In the custom, known by the ethnic locals as ‘wife-pulling,’ a young man or teenager with others' assistance brings a woman or girl with whom he has a romantic relationship to his home, where she lives for several days before deciding whether to marry him.


Photo 5.jpg

A girl shouts in a ‘wife-pulling’ practice in Lao Cai Province, northern Vietnam. Photo: Nguyen Tien Thanh


The woman or girl may feign surprise and shout for help although she may already know the man’s plan beforehand and anticipate his action. The couple does this mostly because their families disapprove of their marriage, the man is poor or the woman is uncertain about the wedlock or wants greater respect from the man’s family.


The man is expected to make no physical injuries to her but some men have taken advantage of the tradition to forcibly take home the girls they like, thus frightening them. Such morphed versions recently came into public view and received criticisms from many people.


Bron: Award-winning photos exhibit stark social contrast in Vietnam - Tuoi Tre News
 
Hoe verder?

Afgelopen zondag waren er drie studenten van de groep, die over een paar maanden eindexamen moeten doen. En die moeten gaan beslissen, wat ze als vervolgopleiding willen / zullen / moeten gaan doen. En dat is een levensgroot probleem. Want voor veel opleidingen geldt dat er voor die studierichting in Nha Trang en omgeving domweg geen banen zijn.

Op dit moment kiezen ze alle drie voor HBO-toerisme: een drie-jarige opleiding in Nha Trang.
Eén omdat hij dat persé wil. En met zijn vlotte babbel lijkt hij me ook wel geschikt.
De tweede wil eigenlijk lerares worden, maar de familie heeft domweg geen VND 100-150M (is ~ €3800-5600) beschikbaar om een baan te kopen.
En de derde weet het eigenlijk niet en kiest deze bij gebrek aan beter.

Voor wie hier in de omgeving wil blijven lijkt toerisme trouwens op dit moment de beste keuze, gezien de gigantische groei van het aantal toeristen en en de onstuitbare bouw van torenhoge hotels. Alleen, of dat over drie jaar nog zo is…

In Vietnam Deel 2 e.v. ben ik al eens uitgebreid op de problematiek ingegaan:
“Uitsluitend een diploma van high-school is absoluut onvoldoende om een goede baan te vinden. Überhaupt is het vinden van een baan dan al moeilijk. Banen als leraar of bij de politie zijn domweg niet mogelijk. En ook hier moet voor veel banen worden betaald. Waardoor voor velen met een high-schooldiploma geldt, wat ook geldt voor die zonder diploma: de fabriek in of de markt op. Dat klinkt hard, maar is ook helaas de bikkelharde praktijk hier.”
En die situatie lijkt alleen maar te verslechteren.

Daarnaast worden veel kinderen bij hun keuze sterk beïnvloedt door de ideeen van ouders, familie en vrienden / vriendinnen, hoe irrieel, onhaalbaar of nutteloos deze vaak ook zijn. Er wordt dan een vervolgopleiding gekozen zonder er bij na te denken of je daar al dan niet een baan mee kunt vinden. Niemand vertelt ze dat, ze zien domweg het gehele plaatje niet. Ze kennen de realiteit niet. En zelfs als ze die een beetje kennen weten ze niet hoe ze het beter kunnen doen.

Een oplossing is er alleen voor studenten die weten wat ze willen leren en doen, die veerkrachtig zijn en iemand hebben die hen de arbeidsmarkt uitlegt. Ook hun families moeten bepaalde ondersteuning bieden op het gebied van financiën en mentaliteit.

Niettemin, het is en blijft een neerslachtig verhaal…
 
Wangedrag

Rutte: Ik zou raddraaiers oud en nieuw liefst zelf in elkaar slaan
Premier Mark Rutte zou raddraaiers die met oud en nieuw hulpverleners aanvallen ‘het liefst allemaal persoonlijk in elkaar slaan’.

De aanpak van het kabinet van wangedrag rond de jaarwisseling heeft in ieder geval onvoldoende gewerkt, gaf hij vanmiddag toe tijdens zijn eerste persconferentie na het Kamerreces.

Rutte vindt het ‘frustrerend’ dat de samenleving er niet in slaagt om mensen te weerhouden van zulk wangedrag en zijn ‘handen jeuken’ om voor eigen rechter te spelen. Maar dat kan natuurlijk niet, beseft hij. Het is volgens hem uitermate lastig om een aanpak te vinden die werkt.

[…]

Bron: Cookies op AD.nl | AD.nl


In Vietnam spelen vergelijkbare problemen. Hier is één oplossing.


Vietnamese hospital staff adds martial arts to its personal treatment plan

Wan 1.jpg

Doctors practice martial art at Hung Vuong Hospital in Phu Tho, northern Vietnam. Photo: Tuoi Tre


A general hospital in northern Vietnam has been equipping its employees to defend themselves against belligerent patients by offering martial arts classes to its entire workforce.

As the Vietnamese medical community struggles to recover from a series of verbal and physical assaults on doctors and medical staff at several hospitals throughout the country, Hung Vuong General Hospital in Phu Tho Province has spent the last several years taking a more proactive approach to dealing with unruly patients – offering martial arts classes to its managers and employees.

Every single individual of its workforce, including doctors, nurses, physicians, technicians, and even hospital director Pham Van Hoc, are now apprentices of the local Binh Dinh Gia martial art style.

The group is taught by martial arts master Nguyen The Vinh, an experienced practitioner who says the aim of his lessons are to strengthen the body, train reflexes, and teach basic hand-to-hand combats for self-defense purposes.

However, as the majority of practitioners are part-timers, with most of them way beyond the age suited for any rigorous training regiment, Vinh’s approach is to let them move at their own pace. “It takes time and patience!” he shared.

Occasionally, doctors are forced to leave practice sessions to attend to urgent patient needs, such as dealing with broken bones are emergency treatments.

Wan 2.jpg

Hung Vuong hospital staff share a nutritious dinner together following a grueling training session. Photo: Tuoi Tre


Resilience takes precedence
Hung Vuong General Hospital personnel have been practicing martial arts since 2012, well before Vietnam’s medical community first identified the growing trend in attacks on hospital staff.


“We once had a new nurse travel with us to Hanoi for a martial practice before we could admit her to our hospital workforce,” the hospital director said. Such ‘martial art training trips’ are no longer necessary now that Hung Vuong has its own class.

Due to the fact that the hospital is situated in a rural area with few entertainment facilities, the hospital employees originally turned to sport as a means of staff bonding. Badminton and football wound up not drawing too much enthusiasm from the group, but martial art was a hit. For the first six months of lessons, the class met seven days a week, twice a day, at 4:00 am and 5:30 pm. After the group reached acceptable levels of stamina and agility, the schedule was reduced to just Tuesday and Thursday evenings.

Concurrently, the dojo focuses on counter-attacks and self-defense in its training room, just opposite the patients’ wing where just about anyone can observe doctors turned ‘martial artists’ delivering blow after blow during training sessions. “Practicing martial arts not only boosts doctors’ confidence and capabilities, but also provides them with a way to defend themselves when adverse situations arise,” Hoc said.

Wan 3.jpg

Doctors practice martial art at Hung Vuong Hospital in Phu Tho, northern Vietnam. Photo: Tuoi Tre


Outstanding outcome
Only 60 members of the hospital staff showed up to the first few practices, many of whom were middle-aged doctors whose joints and bones had stiffened with time. But as others began to see the benefits the classes were having on their colleagues, they began to join. Now, the class has more than doubled in size, to 135 dedicated students.


Besides the traditional Binh Dinh Gia martial style, learners also take kickboxing and muay Thai courses. “Most of us could not even lift our arms after the first day of training,” physician Nguyen Van Quan revealed. “After following the schedule for awhile, are bodies were able to adjust.”

The health benefits of the martial arts classes have also spilled over into the daily work lives of each participant. Now, the massive associated that comes with employment at a reputable rural general hospital seems like a walk through the park.

A little martial art goes a long way
Since the practice began in 2012, the staff at Hung Vuong General Hospital has only faced one ‘near assault’. On the eve of the Lunar New Year, ambulance driver Nguyen Tai Ba left the infirmary for the emergency transport of a traffic accident victim.


About 3km from the hospital, Ba got stuck in traffic when a car refused to give him the right of way. He decided to speed up and cut off the car in order to get to the hospital in time to save the man’s life. No sooner had he arrived at the hospital when the car driver approached him aggressively.

Ba and another hospital staff member were able to subdue the man as he was raising his hands to attack, just in time for local police to calm the scene. The man later apologized for his reckless behavior, showing regret that the patient had perished along the way.


Bron: Vietnamese hospital staff adds martial arts to its personal treatment plan - Tuoi Tre News


De zussen Tam en Ngoc ( Vietnam Deel 2 ) hebben de afgelopen drie maanden hun Engelse lessen bij Minh verwaarloosd en hebben inmiddels de zwarte band in karate. Maar Engels spreken is dramatisch verslechterd, wat met name voor Tam, die in haar examenjaar zit, nog wel eens slecht kan uitpakken met oog op haar vervolgopleiding.

Tja, keuzes…
 
Een goede toekomst maak je samen!

Met deze zin werd de opmerkelijk nietszeggende nieuwsbrief ( http://www.looking-forward.nl/wp-content/uploads/2011/07/Nieuwsbrief-20-PDF-.pdf ) van december van LF afgesloten. En dat nog wel nadat juichend het tien-jarig bestaan werd gememoreerd. Uitermate teleurstellend. Ik heb dus zelfs maar niet eens nagedacht over een reactie…

Opvallend is wel, dat er niet meer wordt verteld, hoeveel leerlingen doorstuderen (zal ongetwijfeld nog steeds de structurele 60-80% zijn, die na de highschool moeiteloos het 10-20-voudige kunnen ophoesten voor HBO of de universiteit). Blijkbaar wordt iets van mijn commentaar toch wel gelezen. Niet dat dat verder van enige invloed is geweest, de selectie is nog steeds even stompzinnig en discutabel als dat die altijd is geweest. Vandaar waarschijnlijk dat die in de nieuwsbrief als “kleine impressie” (ca. ¾ van de tekst!!) weer even onder de aandacht wordt gebracht. O-)

Maar om nog even op de kop van deze post terug te komen, daar sta ik volledig achter.

Alleen wordt daar niet naar gehandeld. Minh probeert tenminste die toekomst -daar waar mogelijk- voor haar studenten nog een beetje te sturen, zoals uit Vietnam Deel 2 blijkt.

En dit schreef ik al eerder wat LF er (niet) aan doet:
“Samenvattend, wat LF aan het eind van klas 12 doet is ze het diepe in schoppen:

ZWEMMEN!!

Zonder ze te vertellen hoe diep het water is, hoe je armen en benen moet bewegen om vooruit te komen, zelfs niet hoe je kunt blijven drijven.
Hooguit krijgt een enkeling, die t.z.t. toch al zwemles wil nemen, alvast een paar zwembandjes mee (ik heb niet de indruk dat er gekeken wordt of ze ook echt worden aangetrokken), de rest moet maar zien hoe ze boven water blijven of anders verzuipen ze maar.”


Met de ingangen, die LF via de managers heeft bij de diverse scholen, zou een deel van het sponsorgeld op een veel eerlijker en nuttiger manier verdeeld kunnen worden. Bv. door meer voorlichting te bieden voor alle kinderen over de toekomst en de keuzemogelijkheden.

En ja, dit lijkt dan misschien ten koste te gaan van een paar “zielige arme kindertjes”, het ultieme sponsorwervingsargument. Maar dat sprookje heb ik al veel eerder met harde argumenten en berekeningen naar fabeltjesland verwezen.

Een goede toekomst maak je samen.
Klinkt goed.
Zorg er dan ook voor!
Niet door 60-80% van het geld aan de verkeerde kinderen te geven.
Maar door het ten gunste van alle kinderen te laten komen.

Mijn bovengenoemde post toont aan hoe hard dat nodig is.
 
Rondje fietsen (2)

Een ander rondje voor de wijzigingen tijdens mijn vakantie.

Nat
Soms moesten de voeten even op het stuur…

Vanwege de bar slechte wegen en de voortdurende kans op regen heb ik in deze periode alleen mijn kleine waterdichte camera bij me. De grote durf ik niet aan: ik ga liever niet onderuit met die om mijn nek.

Rondje 1.jpg



Bird-nest “fabriek”
Het zoveelste nieuwe gebouw in de omgeving om vogelnesten te verzamelen. Booming business hier. Vanaf de plak, waar de foto is genomen, zijn er al drie zichtbaar. Zouden er wel genoeg vogels rondvliegen om al deze warenhuizen van nesten te voorzien? O-)

De buren zullen wel weer knettergek worden van het doorlopende gesjirp door de luidsprekers…

Rondje 2.jpg



Begraafplaats.
Om deze begraafplaats staat inmiddels een hek. Zou dat zijn om te zorgen dat de gasten niet weglopen? :+

Rondje 3.jpg



Gelukkig hebben ze aan de zijkant de zaak opengelaten voor de spijtoptanten. O-)

Rondje 4.jpg
 
Terug
Bovenaan Onderaan