Route barée

[bommes]

Bagage:
Ik wilde wat meer bagage mogelijkheden dan de roltas en topkoffer, dus heb ik bij xlmoto 2 zadeltassen gekocht, met wat knutselwerk hangen ze nu netjes aan de Suzuki. Thuis nog een rondje gereden om te testen:

Alles zat netjes vast en ik merkte met rijden eigenlijk niets van de bagage.

Navigatie:
Ik wil deze trip ook meteen mijn telefoon met Osmand+ als navigatie testen.
Ik heb met MRA alle routes als gpx naar mijn telefoon gekopieerd en deze allemaal als overlay op de kaart geprojecteerd.
Per dag stel ik de juiste track in om mee te navigeren.
Om zeker te zijn heb ik ook nog mijn TomTom Rider 400 op het dashboard zitten. Ook daar alle tracks in gezet, voordeel is dat deze via mijn telefoon de verkeersinformatie weer geeft. 8)

De voorbereiding
Ik heb gebruik gemaakt van myroute app om vooraf de routes te kunnen maken.
Voor mijn inspiratie heb ik de "Balcony roads" van de Dangerous roads site gebruikt en deze een heel stuk achter elkaar geplakt.

World's greatest driving roads

dangerousroads.org offers more than 12.000 roads online. Discover the most spectacular, scenic and dangerous roads around the world. Drive the most exciting and

www.dangerousroads.org

Ik heb hiervan een eigen googlemap gemaakt met alleen de passen er in die in Europa zijn.

Route Bareé

En weer een motortrip, nou ja weer.. de vorige was precies één jaar geleden.
Tijd om de bandjes weer eens te laten rollen dus.
Dit jaar zitten die bandjes om een Suzuki V-strom, die ik vorig jaar einde van het seizoen heb gekocht.
Voor vertrek is het ding nog bij Spierings in Heesch langs geweest voor een grote beurt en een nieuwe voorband. Dat was ook wel nodig want foppen in Leende had complete rommel afgeleverd
Maar goed dit is geen shopreview maar een reisverslag.

Dag 1:
Overzichtje:
Kilometers gereden: 811 km
Vertrek: 8:00
Aankomst: 16:15
Overnachting: Camping l'Oiselon, Pont-d'Ain, Frankrijk

En Route
Veel snelweg, dat wordt een houten kont..

Eerste stop op 10 minuten van huis, niet voor het ontbijt maar om even te checken of alles nog vast zat. En om zowel mijn shirt als trui in mijn broek te doen.
Door de bagage en het hoge scherm slaat de wind precies achter mij onder mijn jas. Super irritant, een koude rug..
Evengoed, weer in het zadel de A2 op, volgende stop eerste tankstation na Luik.

Slechts een korte stop, tank vol en even plassen. De parkeerplaats staat vol met motoren, ik denk zeker een stuk of 20.
Allemaal van die oude mannen allroads.. oh wacht..

Weer in het zadel kijken hoe ver we nu weer komen.
Dat blijkt net na Metz te zijn, weer even naar de plee, wat drinken, benen strekken en weer door.

Volgende stop, ik weet niet echt meer waar dat was.

Uiteindelijk volgen er nog een aantal, de lange zit doet mijn lijf geen goed. Mijn schouders doen pijn en mijn kont voelt als een schuurdeur.

De Suzuki draait de kilometers zonder morren. Met 140 op de klok loopt het verbruik op naar 1 op 15. Het laatste stuk rijd ik wat rustiger, ik ben er gaar van. Het verbruik zakt dan naar 1 op 17. Niet echt de moeite van het rustig aan doen zeg maar.

Om een uur of 4 draai ik de camping op.
Tijd voor een pintje en het opzetten van de tent.

Dit is de eerste keer dat ik mijn nieuwe tentje uit zijn tasje haal. Een Coleman dingetje.

Met een goede 10 minuten is het kamp opgebouwd.
Niet nadat ik trouwens bijna achter over val toen ik van mijn motor stapte.
De grond was te zacht voor de zijstandaard dus het ding en paar keer moeten verzetten. Uiteindelijk maar even op het pad gezet, op de middenbok. Je zou zeggen dan is het afstappen goed gegaan want anders krijg je het ding niet op de bok.
Dat dus wel.
Echter als ik achteruit weg wil stappen blijft mijn motorbroek achter de linker voetensteun haken.. En hop daar ga ik, gelukkig was ik niet zo stom om de motor vast te houden anders had ik die ook nog op mijn buik gehad waarschijnlijk.
Het gras was gelukkig zacht dus de landing deed niet echt pijn.
En er was slechts 1 Duitser die het zag en die, zo bleek later, had ze niet allemaal op een rijtje. Wat een zever kwam daar uit zeg.

De rest van de avond vul ik met een goed hete Douche. Drink ik nog een pintje, eet een koude pizza en ga om half 9 in bed liggen om wat te lezen.
Om 5 uur wordt ik weer wakker.. Denk dat ik er moe van was.
Ik draai me nog een paar keer om en uiteindelijk gaat de wekker om 6 uur.
Tijd voor dag 2..

 

[Mister Vogezen]

Top Bommes , ik lees mee.
Mijn dagen krijgen weer wat zin nu ik dit lees
.

 

[James Bond]

Gaaf. Ik lees mee. Is die camping bij Macon ?. Welke Navi?.
Goede tent, heb ik ook. Voorzichtig en veel plezier!!!

 

[bommes]

Gaaf. Ik lees mee. Is die camping bij Macon ?. Welke Navi?.
Goede tent, heb ik ook. Voorzichtig en veel plezier!!!

Voor de cijfer fetisjist heb ik wat informatie toegevoegd aan de eerste post..

 

[bommes]

Dag 2
Overzichtje:
Kilometers gereden: 416 km
Vertrek: 7:00
Aankomst: 16:20 uur, Die, Frankrijk
Overnachting: Camping Justin, Die, Frankrijk
Route GPX: My route app, dag 2

Om 6 uur de wekker, kwartiertje later er uit. De vakantie routine begint, stap uit het bed, slaapzak in de zak, enz enz.
Gisteren na aankomst had ik mijn koelelementen bij de receptie afgegeven, en die is om 7 uur geopend.
Dus die pik ik op en laad alles op, om 7 uur klim ik op de motor.

Ik had gisteren toen ik opzoek ging naar avondeten een bakker gezien die wel erg veel lekkers in de vitrine had liggen.

Dus een stokbroodje voor onderweg en een eclair + espresso voor nu, 2de ronde was nog een espresso en een croissant.

De espresso zakt zo de broek in en ik race terug naar de camping, daar kan ik tenminste fatsoenlijk naar de wc.
Okay te veel info maar ook dat hoort er bij als je onderweg bent

Ik selecteer de juiste track in mijn tomtom

En rijd het dorp uit.
Het eerste stuk is wat ,meer doorgaand, brede rechte provinciale wegen.
Het is nog vroeg, zondag en dus is de weg leeg. Ff het ding warm rijden

De weg/route volgt de rivier de Rhoné en ik spot een dam ding (er volgen er nog vele vandaag).

Aangezien alle lijken van gisteren nog op mijn vizier zitten ben ik al de hele tijd met mijn luie oog aan het kijken of ik ergens een kraantje of fontein zie.
En ja hoor het volgende dorp tref ik zo een oude was plaats aan.
Dus kan ik mijn helm een goed wassen.

Nog wat dorpjes verder begint het er eindelijk op te lijken, de heuvels die ik in de verte had zien liggen en die ik al een tijdje op links aan het volgen was liggen ineens recht voor me en de eerste waarschuwing is daar:

Dit lijkt er meer op, nog geen haarspeld bochtjes maar lekker glooiend door de heuvels, het zonnetje schijnt.
Dit mag zo wel heel de dag duren.
Ik spot een toffe brug en maak nog maar weer eens een foto.

Eigenlijk schiet het zo niet echt op zeg maar. Ik blijf maar foto's maken en omdat dat niet echt goed gaat tijdens het rijden moet ik steeds stoppen.
Zo krijg ik die kilometers nooit weg gedraaid.

De route slingert lekker verder, de dalletjes worden smaller en de rotsen komen in beeld.
De zon verdwijnt helaas vaak achter de wolken maar het blijft tot nu toe nog droog.

Ondertussen lust ik wel weer een bakkie dus ik zoek me zelf een leuk plekje uit.

Zo goed als elk dorpje met 5 huizen heeft wel zo een wasplaats.
Mijn van huis mee genomen Brabant Water is bijna op, dus ik denk wat we op de zaak kunnen kunnen ze hier ook vast wel en ik vul mijn drinkfles en koffie potje onder het "eeuwig" stromende kraantje.
Het kopje koffie smaakt er niet minder van

Wat kilometertjes verder spot ik een toffe brug dus parkeer ik de Suzuki er even op voor wat foto's en om de benen even te strekken.
En ja de koffie moet er uit, tijd voor een plasje dus.

De heuvels volgen elkaar snel op en ik spot de eerste "Balcony" echter heb ik net een beetje brutaal een auto ingehaald dus ik stop nu maar niet om een foto te maken.
De route is ineens afgesloten en in plaats daarvan moet ik een compleet donkere tunnel in, zodoende kom ik niet eens "over" de balkons heen.
De tunnel is echt totaal donker en mijn Suzuki is nou niet echt een helder lichtje dus ik vind het maar zo zo in die tunnel.
Groot ligt aan en uit automatisme ga ik met mijn hoofd naar beneden.. vreemd wat je lijf "van zelf" doet..

Maar goed aan de andere kant is er wel een tof uitzicht:

Ondertussen is de tank zover leeg dat er nog maar 1 balkje brand op de benzine meter, het tanksymbooltje knippert.
Gisteren op de snelweg heb ik de 300km net gehaald op 1 tank, nu zit ik "pas" op de 250 dus ik moet vast nog wat verder kunnen.
Zal wel moeten want het wordt steeds smaller en de tomtom houd zich van de domme als het op tankstations weergeven aankomt

Wat bochten verder ligt er steeds meer grind op het midden van de steeds smaller wordende weg.
Ondertussen is de volgende waarschuwingsfase van de Suzuki ingetreden.
Het laatste balkje knippert nu ook, om en om met het tanksymbooltje.
Okay ze weten wel hoe ze iemand zenuwachtig moeten krijgen daar in Japan.
Ik rijd maar door, er zit immers niets anders op, maar ik begin (on)bewust wel wat vroeger op te schakelen en langzamer op te trekken.
En wanneer de weg begint te dalen trek ik de koppeling in en rol in in zijn "vrij" naar beneden.

Ik rijd weer ineens door van die balkons dus ik stop ff voor een paar foto's
En stuur mijn meisje weer een selfie, dat is al nummer 4 deze trip en dit is pas dag 2..

Ik klim weer op het ding.. maar nee hoor niks niet starten. ...
Een halve slag rond en dat was wel.. Gelukkig loopt het behoorlijk heuvel af daar dus koppeling in, een zetje en wat vaart maken.
Ondertussen naar zijn 3 tikken, koppeling op en het ding loopt.
Maar ik moet zo wel tanken.. dan laat ik het ding wel lopen denk ik even.
Echter de tankdop zit op slot, met mijn contactsleutel en die is wel belangrijk voor het "laten lopen" zeg maar.
Nu rol ik nog redelijk stijl naar beneden, dus koppeling in,
sleutel om, motor dus uit, sleutel uit contact, tankdop open,
sleutel terug in contact koppeling weer los en hoppa ...

Terug in het dal laat ik googlemaps me een tankstation vinden en ik kom uit bij een gesloten zaak..
Gelukkig zag ik al zo een megasupermarkt aangeven staan, die hebben bijna altijd een tankstation.
Deze dus ook.
Met lopende motor gooi ik de tank vol, en bedenk me dan dat ik wel iets van een starthulp ding kan kopen bij die supermarkt.
Ik parkeer de Suzuki, zet hem uit, helm af, pet op en loop naar de ingang.
Die recht voor neus door de bewaker wordt gesloten, einde winkeltijd voor deze zondag
Heb ik weer.. deze parkeer plaats loopt nou niet echt stijl af zeg maar.
Hopelijk zit er weer genoeg jus in de accu en wil het ding nu wel weer aan.
Niet dus.
Dat wordt duwen ben ik bang voor, 1000cc v-twin.. ouch
Ik tik het ding in zijn 3, en begin te lopen, te rennen (met 250kg in mijn handen) en laat de koppeling los.
Hij slaat aan en weer af.
Poging 2.. weer rennen, hangen op het zadel en koppeling los, ja hoor het beest leeft.
Wat een kick.. Ik hijg ondertussen als een oude vent die zijn rollator de helling bij de ikea heeft opgeduwd.
Maar het beestje loopt weer.
Ik zet hem op de standaard, en trek alles wat stroom verbruikt los.
Telefoon lader er uit, stekkers van de beide koplampen er uit en dat was het wel, meer kan ik zo niet bij.
Ik stel de navi weer in op de juiste track en vervolg mijn weg.
Ondertussen bedenk ik me hoe ik dit kan fixen, misschien laad het ding niet meer bij. Dat wordt opzoek naar een motorgarage morgen.
Maar nu rijden en gewoon niet meer uitzetten, tenzij op een helling.

Helling gevonden, met een lekker zonnetje.
Maar goed ook want ik begon honger te krijgen.
Ik smeer een stok met wat boursin en drink een juutje.
En kijk een beetje rond

Echt genieten is het niet, want ik baal van de Suzuki, waarom wil het ding nou niet starten/laden.
Ik wriemel nog wat aan wat draden omdat ik de handvatverarming los wil trekken maar daar kom ik niet goed bij.
Het zal wel.
Ik spring er weer op, geef het ding een zet de helling af, tik hem in zijn 3 en denk ik zal eens proberen "normaal te starten".
En ja hoor, het startmotortje gaat weer rond en de twin komt tot leven.
Met iets betere zin toer ik weer lekker verder.

Ik kan zelfs weer lachen, en maak dus maar weer een selfie..

De weggetjes zijn behoorlijk smal weer ineens, daar houd ik wel van.

De Suzuki laat het zich wel vallen.
Ga ik aan het gas hangen dan zijn dit wel wat serieuzere stappen dan bij de Fazer, en de Vespa.. ja die lijkt helemaal op een bromfiets in vergelijking met dit.
Nadeel heeft het ook vind ik. Doordat de stappen zo groot zijn rijd je heel vlug echt hard en daar houd ik niet zo van.
Ik wil ook wel wat zien en ik ben niet zo een echte hardrijder.. Misschien ben ik wel gewoon een mietje en vind ik het allemaal snel te snel gaan.
De korte bochtjes, hobbel weggetjes, halve grindpaden dat vind ik leuk.
Van die lange doordraaiers waar de snelheden makkelijk boven de 100 gaan heb ik niet zo graag.
Dan mis ik de Vespa, die gaat gewoon niet harder dus blijft het allemaal binnen mijn comfortzone.

Wederom balcony's. Leuk stukje weg hier. Het was afgesloten, althans wat hekken op de weg,Route Barée er bij dat soort hints.

Maar ja mijn navi zegt dat ik die kant op moet dus ik doe alsof ik gek ben en rijd door.
Na een paar honderd meter wat modder op de weg, wat grote keien en een graafmachine er bij.
Ah de reden tot sluiting, maar goed daar kan ik gewoon langs.
Aan de auto sporen in de modder te zien niet alleen ik trouwens.

Ik rijd een bos in waar wel erg veel Maria en Jezus beeldjes staan, het is toch nog geen Hemelvaart..??

Ik stop voor een zegening en maar maar weer eens een selfie.
Dat moet ik vaker doen bedenk ik me, en ik moet ze ook eens wat vaker naar mijn vriendin sturen.
Die heeft toch vakantie, zit in Macedonië en heeft een data bundeltje.

Ik slinger wat rustiger, niet omdat ik niet harder wil maar ik heb een plan.
Ik ga met een hand foto;s maken.
Dus ik rijd stapvoets en druk gewoon wat op de knop om foto's te nemen.

Daar win ik niet echt een foto wedstrijd mee zeg maar.
Helaas is er ook behoorlijk wat bewolking bij gekomen en is het flink kouder ineens.

Ineens rijd ik weer over balcony's en door tunnels.
Het is hier wel echt super mooi zeg.
Jammer van de kou maar dat mag de pret niet drukken dus....

Ik maak maar weer een selfie.
Misschien moet ik eens zo een selfie stick kopen, dat zou wel iets voor mij zijn.
Voor nu parkeer ik mijn motor (laat hem draaien omdat het vlak is hier)
En loop een stukje voor een beter overzicht.

Deja vu naar vorig jaar, maar tot nu toe blijft het droog. In tegenstelling tot vorig jaar toen was ik al wel al 3 keer nat geregend op dag 2.

Ik stop nog ff om mijn benen te strekken.
Hier is het wederom behoorlijk stijl dus dat durf ik wel aan.

Na nog wat geslinger en gemopper op campers draai ik het dorp waar mijn bestemming van vandaag is in: Die, in de Dromé.
Ik zoek de municipal camping op en maak maar weer eens een selfie.
Die ik wel naar mijn vriendin stuur natuurlijk. Veilig aan gekomen voor vandaag.

Hier boven het dorp helemaal boven op de heuvel/berg staat een kruis, dat van Justin. Daar kun je naar toe rijden.
Dus ik zet mijn tentje op en klim weer op de motor. Een avond ritje zeg maar.
Maar dat voeg ik later toe.
Ondertussen is het tijd om te gaan slapen.
Mijn lijft doet pijn en ik ben er moe van.
Het lijstje met cijfers, plaatsen en afstanden voeg ik morgen wel weer toe.
Maar nu loop ik tenminste niet weer een dag achter

 

[Rubs88]

Weer een gaaf verslag.
Misschien ligt het aan mijn verbinding maar ongeveer de helft van de foto's laad niet :-(

 

[Mike Schenk]

Bij mij is ook de helft van de foto's niet zichtbaar. Gek genoeg waren ze dat gisteren nog wel,

 

[bommes]

Bij mij is ook de helft van de foto's niet zichtbaar. Gek genoeg waren ze dat gisteren nog wel,

Oei.. ik zag ze ook niet allemaal maar dacht dat het aan mijn internet hier lag.

De routes zijn zo lang dat ik in de avond geen puf meer heb om een verslagje te schrijven.
Dat komt dus wel als ik weer thuis ben.
Dan fix ik ook meteen de foto's.

 

[Mike Schenk]

Ik denk dat het een hickup van M-F was, want nu zie ik ze weer wel allemaal.

 

[ernst33]

Mooi verhaal tot nu toe. Ik krijg ook weer zin om op pad te gaan. Eind volgende week kom ik achter je aan naar RDGA.
Vandaag krijg de brommer een nieuw achterbandje en verse olie zodat hij helemaal klaar is.

 

[nampus]

Bij mij is ook de helft van de foto's niet zichtbaar. Gek genoeg waren ze dat gisteren nog wel,

Bij mij zijn ze nog steeds niet zichtbaar helaas

 

[Mike Schenk]

Bij mij ook niet meer. Raadselachtig.

 

[Viaantje]

Bij mij is ook de helft van de foto's niet zichtbaar. Gek genoeg waren ze dat gisteren nog wel,

Vanacht was een deel al niet zichtbaar meer, bovenste deel wel.

 

[Mike Schenk]

Maakt niet uit, het gaat om het verhaal en daar is @bommes goed in!

 

[bommes]

Okay sinds afgelopen zaterdag ben ik weer thuis.
Aan het verslag maken was ik nog niet toe gekomen tot nu toe.

Wat er nou fout gaat met de foto's snap ik eigenlijk niets van.
Ze staan op mijn eigen domein, als ik in mijn (wordpress) admin gedeelte van de site kijk zie ik alle foto's gewoon netjes staan met url's er bij en die kloppen hier ook gewoon in mijn berichten.
Lijkt wel alsof er niet meer dan een X aantal tegelijk weer gegeven kunnen worden of zo?
Data limiet op mijn domein is niet aan de orde dus dat kan het niet zijn.

Vreemd, echt alternatief zou ik zo ook niet echt weten.
Grote voordeel van de wordpress plugin die ik gebruik is dat deze de foto's meteen resized naar wat ik wil (dit geval max 600 pixel breed).
Wat met forums wel erg makkelijk is.

Iemand een idee??
Of een alternatief??

Ondertussen ga ik maar verder met het schrijven, misschien krijg ik nog een helder idee.

 

[bommes]

Dag 2 avond rit

Na het opzetten van mijn tentje eet ik een zakje nootjes leeg en drink een klein koud biertje.

Ik trek mijn jas weer aan en klim op de motor.
Die paar kilometer een gravel pad omhoog moeten er wel bij kunnen.
Recht uit het dorp rijd je zo tussen een paar weilanden door het pad op, staat goed aangeven en is dus niet echt te missen.

Google maps kent het ook dus daar had ik gewoon op geklikt en op de navigeer naar pijl gedrukt.
De route is vrij makkelijk, 7 km grindpad slingerend de berg omhoog.

Eenmaal boven heb je het meest gave uitzicht op een dal met het dorp Die op de bodem van dat dal.

Je kunt hier echt gaaf rondkijken en de avond doorbrengen, volgens mij wel een toffe plek voor een bbq tijdens de zonsondergang.
Ik maak een selfie en stuur hem naar mijn vriendinnetje.

Kijk nog wat rond, maak wat meer foto’s en laat mij en motor weer van de berg afrollen, tijd voor een drankje en een hapje. Dat moet vast goed komen in het dorp hier.

Op het marktpleintje vind ik een gezellig terras en ik vraag de uitbater waar ik lekker een hapje kan eten vanavond. Niet van die Franse haute cuisine zeg ik er bij.
Hij wijst me naar een tentje op hetzelfde pleintje waar ze volgens hem erg goede hamburgers hebben.

Het hamburger tentje gaat pas om 7 uur open, maar hun terras staat gewoon buiten, de deur is open ze zijn aan het rommelen in de zaak.
Ik vraag of ik er gewoon alvast mag gaan zitten, dus als een echte hollander zit ik om kwart voor 7 al te popelen aan een tafeltje op hun terras.
Iets na 7en komt de eigenaresse mijn bestelling opemen, ik bestel die burger en vertel dat hun buurman heeft gezegd dat die heel goed is dus dat mijn verwachtingen hoog zijn. Ook vraag ik om een lekker biertje er bij.

Na een 10 minuten komt mijn bordje en kan ik eindelijk los

Ik eet lekker mijn hapje op, bestel nog een espresso en een ijsje als toetje reken af en ga terug naar de camping. Daar schrijf ik het verslag van dag 1 en 2 en upload die naar het forum.

Uiteindelijk is het een uurtje of 11 als ik ga slapen, lange vermoeiende dag.
En het in de tent schijven van een verslag op een (mini)laptop is gewoon weg ruk.
Ik kan niet echt anders dan op mijn bed zitten met het ding op schoot. Dat houd ik 5 minuten vol of mijn rug en nek gaan pijn doen door het voorover buigen/hangen.
Liggend op mijn rug kan ik niet typen op de laptop, op mijn zij ook niet.
Op mijn buik met een kussen onder mijn borst werkt nog het “beste” maar echt hele hoofdstukken ga ik zo echt niet meer schijven.

 

[Frazer]

Geweldig uitzicht daar boven!

 

[rene_bandit]

Leuk verslag.
Ik ben nieuwsgierig naar de plaatsen die je aangedaan hebt.

 

[bommes]

EDIT:
Foto's op het motorforum geupload.
Nu werkt het wel

 

[bommes]

Dag 3:
Overzichtje:
Kilometers gereden: 376 km
Vertrek: 8:15 , Die, Frankrijk
Aankomst: 17:00 uur, Moustier st Marie, Frankrijk
Overnachting: Camping Manaysse , Frankrijk
Gereden kilometers: 376 km
Route GPX: My route app, GPX dag 3

Ik ben weer op tijd wakker, pak mijn spullen in en zet het hele spel bij een picknick bank neer en eet een stuk stokbrood wat ik over heb van de dag er voor.

Nu ik toch zit maak ik ook maar ff een bakkie en zet mijn route in de navi.

De receptie is pas om 9 uur open en daar heb ik mijn koelelementen ingeleverd gisteren, ze zei er toen wel bij dat ze er al vroeger waren om de toiletten te poetsen. Dan kon ze me ook wel mijn koelblokken geven En ja hoor net over 8en komt ze op haar scootertje aan, opent de receptie en komt met mijn blauweblokken naar buiten.
Ik laad mijn ontbijtzooi in de topkoffer en rijd de camping af, ik moet nog ff tanken dus meteen uit het dorp kan ik al weer afstappen.
Tankstation met bakker in 1 dus een vers stokje en croissant sla ik niet over.

Oei boer met kiespijn ...

Ik rijd wat dorpjes door en langs een gesloten kroeg met wel een toepasselijke naam

Alles slaapt nog, of nou ja volgens mij doet het dat altijd in dit soort dorpjes.
Er hangt altijd een beetje een verlaten sfeer in dit soort dorpjes.
De weg is van het doorgaande type, het schiet lekker op maar echt uitdagend is het niet.

Een stukje verder draai ik de hoofdweg af.

En rijd de eerste pas van deze dag op.
Het is er rustig en ik slinger rustig de bandjes warm, niet zoals die race freaks die van links naar rechts over de weg slingeren. Maar van bochtje naar bochtje, zo krijgen we de warmte er wel in. Remmen, terug naar zijn 2, duwtje naar rechts, motor naar links, hoofd naar de linkerspiegel, gas er op, motor recht, gas er op.
En dat keer op keer.
Leuke pas hier, vooral omdat het gewoon lekker rustig is, het asfalt lekker stroef aanvoelt en het gewoon een mooie dag lijkt te worden.

Stuk verder omhoog staat nogmaals het bord met de zelfde pas naam.
Col de Meneé

Boven op de pas hangen wat meer wolken is het wat kouder en boven al is het tijd om een selfie naar mijn dinnetje te sturen.

Aan de andere kant gaat het natuurlijk weer naar beneden, elk voordeel heb zijn nadeel zeg maar.
Nou ja nadeel, ik vind het er niet minder leuk om, een rechte weg aanleggen lijken ze niet te kunnen hier dus ik blijf maar slingeren.

Wat volgt is een flink stuk verbindings route, meer doorgaande weg, veel vrachtverkeer en helaas flink wat bewolking en dus ook daarmee weer die klote koude.
Ik druk door, haal wat vrachtwagens in en rijd via een korte pas een ander dal in.
Daar zie ik weer wat blauwe lucht en mijn route draait weer van de hoofdweg af.

Col de Grimone, ik rijd een paar honder meter de pas op en zoek een plekje om te stoppen.
Tijd voor een bakkie.

Er komen wat motoren voorbij, ik zwaai wat naar mijn mede rijders.
Ook hier hebben ze ze, wielrenners er komt een trio de berg op zetten. 10 meter van mij af stoppen ze om heel geleerd aan een fiets te prutsen.
Het zijn 2 mannen en 1 vrouw (een mooie ook nog maar ja die stomme wielrenfiets hé)
Maar ik begin dit verhaaltje niet om haar wielrenbroekje alhoewel dat wel afleid maar om het feit dat ze zich als echte wielrenners gedragen.
Ze stoppen namelijk niet zoals ik naast de weg maar zo goed als midden op de weg.
Er komt niet veel verkeer langs maar dat wat er langs komt moet zo goed als aan de andere kant door de berm om er langs te kunnen.
Ondertussen lijken de wielrenners volkomen blind voor dit geheel, zoals wel vaker. Zodra je zo een broekje aan doet en je op die fiets klimt lijkt alsof elke vorm van sociaal vermogen verdwenen is.

Ik lummel wat rond, drink mijn koffie, ruim mijn zooi op, zet mijn motor even midden op de weg gewoon omdat het kan en rijd weer door.

Het zonnetje is gaan schijnen en de het is een leuke omgeving om een beetje rond te kijken.

Na wat haarspeldbochtjes rijd ik door een tunneltje in de rotsen en in eens sta ik weer onder zo een overhangende rots.

Mooie plek hier, echt tof, je vraagt je af waarom ze toch zo een moeite doen om dit soort wegen aan te leggen.

Het blijkt ook een naam te hebben hier
Gorges des Gats

Ik rijd langs de motor rijders die me tijdens mijn koffie voorbij kwamen, ze zitten ergens te lunchen.
Ik ga nog ff verder, lunch komt later wel.
Tijd voor weer een pas, Col de Miscon

Er ligt een hoop grind naast de weg en wie wil er nou niet een foto van zijn motor naast een hoop grind.

De weg wordt smaller, ik rijd door van die dorpjes die uit 3 huizen bestaan. Meestal woont er niemand meer maar hier lijken er wel van die nieuwe commune achtige nederzettingen te ontstaan.
Veel "nieuwbouw" van hout, met groene daken, zonnepanelen water opvang dingen en meer van dat groenlinks geneuzel.
Nee ik bedoel het niet verkeerd maar het valt me op dat er zo een hipster sfeer hangt. Wel goed dat er nog iets overblijft van die oude kleine nederzettingen.

Ineens zie ik een rivier en ik waag het er op

Wat een avontuur, mijn eerste water doorsteek op de v-strom. Dat was wel ff spannend.
Gelukkig ging het goed want heel veel mensen wonen hier niet lijkt het.

Tijd voor mijn lunch, ik doe mijn helm af en jaag daarmee het halve dorp weg

Na een stokje met het laatste restje (ondertussen nogal scherp geworden) Boursin rijd ik weer de volgende pas op.
Col de Soubeyrand

Het is hier in deze hoek echt rustig, ik kom bijna geen verkeer tegen en kan lekker door rijden.
Het weer is goed, dit lijkt wel vakantie.

Natuurlijk ook weer ff een foto voor het meisje.
Ze hebben er een "route" van gemaakt hier, Gorges d'Aulan. Mooi stukje natuur maar verder niets, geen terrasje of zo iets.
En het is er warm.. ik begin er van te chambreren.

Als ik aan de andere kant uit de Gorges kom tref ik een tof dorpje aan, met een tankstation wat weer goed uit komt.
Zo in de praktijk is het ergens tussen de 250 a 300 km dat er getankt moet worden.

Voor me zijn 2 Duitsers aan het prutsen, het duurt en duurt niet normaal. Ik sta ondertussen in het volle zonnetje het zweet uit mijn ogen te vegen.

Soms is er ineens weer zo een verassing, het lijkt gewoon vlak en wat heuvelachtig maar niets is minder waar als je ergens de bocht om komt.

Het is hier ineens een stuk drukker, ik ben in de buurt van Nederlandse berg, Mont Ventoux.
Er ligt een of andere kloof in de buurt waar het tof rijden is. Dat vinden ook de campers, autos en vele wielrenners.
Waarvan sommige vinden dat ik te hard rijd, er word me gemaand rustig te doen.
Wat ik ook eigenlijk aan het doen was.. maar goed het zal wel, ik tik een paar verzetjes terug en laat de twin even brullen tussen de heuvels.
Dat zal ze leren.

Dit is weer zo een stuk waar ik foto's blijf maken, zo kom ik nooit op de camping vanavond.

Ik kom uit eindelijk ook deze kloof weer uit gereden en heb vrij zicht op "de berg"

Het stukje natuur hier blijft me verbazen, je rijd gewoon rond, mooie omgeving maar ineens blijk je op een "hoogvlakte" te rijden.

Ik merk dat ik wat vaker aan het stoppen ben, ik begin er vermoeid van te raken zeg maar.
Dus ik rijd naar een rustig plekje en ga ff een kwartiertje gestrekt in de berm liggen met wat te drinken er bij.

Het is niet super ver meer naar mijn eindpunt voor deze dag, maar helaas lijkt het er op alsof ik richting de wolken aan het rijden ben.

De wolken worden donkerder en ik gok het er niet op dus ik stop ff om mijn regenpak aan te doen.
Eerst alleen mijn jas, maar 5 minuten verder begint het echt te regenen dus stop ik nog een keertje om mijn regenbroek er ook bij aan te doen.
Het begint te hozen, niet normaal.
Ik heb mijn "normale" motorschoenen aan, van die modieuze Dainese dingen. Verkocht als waterdicht maar dat waren ze op dag 2 al niet.
Laat staan nu een jaar of 5 later. Dus na 5 minuten in de regen gereden te hebben voel ik mijn voeten nat worden.
Okay balen maar het is zo.
Ik ben onder weg naar een camping waar ik vorig jaar ook ben geweest.
Toen regende het ook ontzettend het laatste stuk van die dag rit.
Nu precies een jaar later dus weer en ja hoor ik kom aan op de camping terwijl het katten en honden regent.
Niet normaal, alle vliegenlijken die op de Suzuki zaten zijn er wel af zeg maar.
Afgezien van natte handen en voeten heeft mijn pak het goed gehouden.
De regen is balen maar ik weet van vorig jaar op deze camping dat ik mijn tentje onder een afdakje kan zetten.
Ik grap wat met de eigenaar dat het vorig jaar ook zo een klote weer was, natuurlijk kan hij zich mij niet meer herinneren.
Maar hij stelt uit zich elf voor dat ik mijn tent in die "overkapping" mag opzetten.
Dus ik blijf niet te lang meer rond dralen en hobbel met de motor daar heen.
Sleep mijn zooi naar binnen en ga er ff bij zitten, ik heb honger en geen zin om naar het dorp te wandelen in dit klote weer.
Dus ik trek een aantal zakjes noodles open en kook wat water, dit gaat er goed in.

Pak er een biertje bij, eet zo een Fuet worstje op wat ik ook nog bij had.
Daar wordt ik weer mens van, deze dag rit was wel veel zeg maar, ik ben er moe van.
Het steeds naar binnen en buiten lopen begint me te irriteren dus ik sleep de Suzuki ook onder het afdakje.

De vacht is goed doorweekt.. Dat gaat wel ff duren voordat dat weer droog is.
Ik check de weersverwachtingen en het ziet er niet goed uit... balen.
Ik bel met mijn meisje, het is fijn om haar stem te horen. Ze is met haar moeder in Macedonië en heeft het erg leuk daar.
Hert slechte weer en de vermoeidheid zorgen er voor dat ik er ff van baal.
Ik zit wat rond te scrollen in diverse weer apps maar het ziet er overal slecht uit, ergens anders heen uitwijken is er dus niet bij.
Het zal wel, ik zet mijn tentje op, alleen de binnen tent dit keer. Voor het licht trek ik er het donkere grondzeiltje over heen wat ik heb mee genomen.

Gelukkig wordt het weer droog en ziet het er erg tof uit buiten.

Ik duik er vroeg in vandaag, het is gelukkig droog, mijn zooi staat droog en ik ben weer veilig aan gekomen.
Het was een toffe dag, super goede route, mooie dingen gezien en leuk kunnen sturen.
Hopen dat het morgen droog is.

 

[Frazer]

Klinkt als een mooie dag, lekker rijden, bakkie zetten, stokbroodje langs de weg. Hou ik van

 

[bommes]

De praktische kant..
Ik heb deze trip naast mijn Tomtom ook mijn gsm in een klem achter het ruitje zitten.

Hier de tom tom in beeld en de X-grip (dealextreme cloon) waar mijn telefoon in klemt.
Blijft ook gewwoon met 180km/u zitten, geen enkel probleem.

Daarop staat Osmand , de betaalde versie zodat je meer dan 7 of 8 kaarten kunt downloaden,
De vele jaren updates hebben dit programma goed gedaan. Het navigeerd nu ook gewoon goed, berekend snel een nieuwe route.
Maar je kunt ook gewoon je GPX als overlay op de kaart projecteren.
Voor vertrek heb ik dat voor alle routes gedaan, dus de gehele rit op de kaart.
Mijn plan was om dan per dag die route in de "navigatie" modus te zetten.
Je kunt namelijk niet alleen naar een adres navigeren in Osmand maar ook gewoon elke willekeurige GPX selecteren.
Dat werkt makkelijk en snel.

Echter, ja nu komt het.
Osmand geeft gesproken aanwijzingen, en mijn telefoon speelt ook (Spotify) muziek af via de headset in mijn helm.
Dit gaat eigenlijk erg netjes, de muziek wordt gemute/heel zachtjes gezet. De aanwijzing komt er over/door heen en na de aanwijzing gaat de muziek weer verder.
Maar het nadeel van Osmand is dat elke "scherpe" bocht wordt als links of rechtsaf aanwijzing weer gegeven.
Kort: in de bergen, de haarspeldbochten wordt je overladen met over xx meter links af, over xx meter rechts af, links aanhouden, rechts aanhouden.
Om gek van te worden.

Ondanks dat er diverse opties zijn voor de gesproken aanwijzingen kreeg ik deze niet minder of uitgeschakeld.
Wat resteerde was dus de navigatie stop te zetten en gewoon de kaart weer te geven met de GPX route.

Misschien dat ik iets niet goed heb gedaan dus maar dit verdient aandacht/werk want zo is het bloed irritant en gebruik ik het dus niet.

Het programma ziet er wel weer erg tof uit, duidelijke weergave, reageert sneller dan mijn tomtom als ik een rotonde over sjees.
Ik vind het een goede toevoeging zo, jammer van de gesproken aanwijzingen.

 

[Mister Vogezen]

Leuke , mooie plaatjes en praatjes.
Top !

 

[bommes]

Dag 4:
Overzichtje:
Vertrek: 8:30 uur ,Moustier st Marie, , Frankrijk
Aankomst: 18:15 uur, Barcalonnette, Frankrijk
Overnachting: Camping Le Tampico , Frankrijk
Gereden kilometers: 375 km
Route GPX: My route app, GPX dag 4

Alles zit er weer opgebonden, tijd om te gaan.
Het is gisteravond al droog geworden en dat is het gebleven. Vorig jaar toen ik hier was had ik eigenlijk een rondrit in de planning staan.
Door de Gorges du Verdon, echter toen regende het zo hard dat ik afgedropen ben (pun intended).
Maar nu is het dus droog en zitten er zelfs flink lichte plekken in de wolken. Dat kan nog wel eens goed komen met het weer vandaag.
Ik zet de route in de tomtom.

Drink nog een bakje koffie

Ik draai de weg op, met de hoop dat er nog wel ergens een tankstation in het dorp is.. maar dat is er dus niet.
Nou ja dan maar zo, er branden nog geen lampjes het zal wel.
Na wat lange doordraaiers zie ik ineens een vos weg schieten in de berm, 2 bochten verder staat er weer eentje maar deze schiet niet weg.

Hij blijft bij mij de buurt terwijl mijn motor gewoon loopt en herrie maakt, ze zijn hier dus wel redelijk tam geworden door de vele toeristen in de zomer.
Uiteindelijk loopt hij om mij heen de weg op, ik bedenk me dat dit wel eens fout kan aflopen als er een auto komt aan geraced dus ik roep eens goed hard naar hem.

Hij is niet echt onder de indruk maar druipt eindelijk toch af.
Ik rijd weer door om een paar honderd meter verder op te stoppen om weer wat foto's te maken.
Het is hier niet voor niets zo populair wat een mooie plek is dit zeg.

Mijn route vervolgt zich richting Les Salles sur Verdon om een stukje daarvoor aan de zuidzijde de Gorges du Verdon in te draaien.
Het is hier erg populair onder de motor rijders en in het eerste dorp waar ik doorheen rijd kom ik er al een aantal tegen.
Ik stuur wat door maar zoals zo vaak is het zo tof om me heen dat ik veel stop en afstap om foto's te maken.

Er scharrelt hier nog meer rond dan vosjes. Ook deze is volgens mij behoorlijk tam want op 20 meter van hem af ligt een enorme rottweiler gewoon een beetje te liggen en rond te kijken. Beide trekken ze zich niets van elkaar aan.

De Gorges du Verdon is schijnbaar een van de grootste kloven in Europa, het wordt ook wel de Grand canyon van Europa genoemd.
Na nog wat bochtjes kan ik duidelijk zien waarom.

Ik ben hier al eens eerder geweest maar toen op de weg aan de andere kant van de Gorges, dan komt het toch niet zo groots over als vanuit deze kant.

Wat een plek zeg, super mooie natuur maar ook echt tof om te sturen hier. Zeker zo vroeg op de ochtend buiten het drukke seizoen.
Ik kan flink door rijden maar voor 2 Zwitsers is dat nog lang niet snel genoeg.
Ik zie hun koplampjes een flink stuk achter mij in mijn spiegels opduiken.
Ze zijn zo snel bij me dat het lijkt alsof ik op een trapfietsje zit, ik ga netjes een beetje aan de kant rijden en laat het gas los.
Met een vriendelijke begroeting en een wide open throttle komen ze me voorbij.

Zo kom ik hier nooit uit die kloof, dus ik besluit om door te rijden en even geen foto's meer te maken.
Een half uurtje later draai ik ergens een andere weg op en ben ik de Gorges uit.
Het is hier niet minder tof

Ik had mijn regenbroek nog aan omdat mijn vachtje nog nat was maar dat begint wat warm te worden.
Dus die trek ik uit, vouw hem op en leg hem op mijn zadel op de natte vacht en ga daar maar boven op zitten.
Ik dacht dat zal wel lekker schuiven maar dat viel me alles mee. Goed gekeurd dus.
Ik sta bij een of ander kapelletje en maak nog wat foto's.
Die Zwitsers die ik weer een tijdje terug ingehaald had toen hun ergens gestopt waren komen weer voor bij gereden.
Ze houden zich even in maar eenmaal buiten het dorpje hoor ik hun uitlaten flink blaffen. Ze hebben er duidelijk zin in vandaag.

Via Castellane vervolg ik mijn route. Maar eerst tank ik hier even en koop een vers stokbroodje en een croissantje + wat blikjes drinken.
De route zal me nu richting Cannes brengen, ik volg de D4085 door de bergen. Op een gegeven moment opent het landschap zich en zie ik in de verte de zee liggen en een flink aantal steden in een vlakte.
Daar stop ik weer even voor een drankje en dat croissantje ik heb er trek van gekregen.

Uit eindelijk kom ik via Grasse op het zuidelijkste punt van mijn route.

Hele andere sfeer dan in de dorpjes in de bergen. Naast dat het veel drukker is is ook een stuk warmer hier.
Heerlijk na die regen van gisteren en de kou vanochtend.

Er zit denk ik een klein foutje in mijn route en ik wordt recht het centrum van Vence in geleid, omdat ik nog meer honger heb stop ik maar even om een stokje met Nutella te smeren.

Via nog wat kleine dorpjes draai ik weer de heuvels in.

Bijzonder stukje hier, vreemde omgeving. Erg open en kaal, het is dat ik beter weet maar het lijkt bijna of ik ver boven de 1800 meter zit.

Ondertussen denk ik dat ik wel al 50 van die uitroeptekens ben voorbij gereden in de afgelopen dagen.

De route draait steeds smaller wordende weggetjes in waarop ik totaal niemand tegen kom.
Ik passeer wat dorpjes, kerkjes en nog meer leuks waar het vooral rustig is en bijna verlaten lijkt.
Het is hier ook goed warm,maar vooral wat een top weggetjes hier, het is heerlijk sturen.
Wederom perfect asfalt en geen kip op de weg, perfecte bochtjes. Ik krijg er goede zin van.

Op sommige plekken is de veroorzaker van die kloven nog aanwezig en blauwer dan blauw.

Het blijkt de Col de Buis zijn waar ik net overheen ben gekomen.

Het is hier ook nog eens behoorlijk stijl. Op de Vespa is dit altijd rustig aan doen omdat die bijna niet op de motor afremt.
Dat kost dus remmetjes. Nu echter met de grote twin is het gewoon terug naar zijn 2 en ik moet zelfs gas bij gaan geven.

Ik kom uit bij Entrevaux wat een tof dorpje zo tegen de heuvel aan.
Ik stop ff om een blikje cola en een mars te kopen, welke ik ook meteen op drink en eet.
Vanuit hier gaat het richting de Gorges de Daluis, ik had van te voren al veel foto's hier van gezien.
Nog voordat ik iets van deze Gorges zie staan er ontzettend veel waarschuwingsbordjes dat de weg glad is, slipgevaar.
De weg is ook compleet bezaaid met van die teer strepen.
Dat zie je wel vaker in Frankrijk maar hier, hier zijn ze ineens echt glad.
Ik voel de Suzuki regelmatig een stap op zij doen.. okay niet tof. Rustig aan dus ik wil het ding hier niet neer leggen.

Uit eindelijk rijd ik de rode rotsen in en zelfs door.

Bijzonder mooie plek zeg, die rare strepen zijn gelukkig van de weg maar hier wil je helemaal niet hard rijden. Hier is zo veel te zien dat ik zeker nog eens terug wil .

Ik stop regelmatig en maak wederom veel foto's.
Ik ben ook niet echt alleen hier, veel meer mensen hier.

De rode rotsen maken plaats voor hogere grijze bergen om me heen met op de toppen weer veel sneeuw.
Het gaat richting Barcalonnette, daarvoor moet ik zeker een flink stuk hogere bergen over.
De temperatuur zakt ook behoorlijk, jammer maar ik heb mijn portie warmte weer gehad vandaag, heerlijk.
Zoals wel vaker is ook nu de benzine weer een flink eind op... maar zoals gewoonlijk weer niets om bij te vullen in de buurt.
Nou ja het zal wel, ik volg de doorgaande weg en ik zie Barcalonnette al aangegeven staan, dat komt wel goed.
Dwars op dat idee heeft mijn navi een andere optie, links af is het regime en ik wordt weer een of andere col op gestuurd.
Col des Champs

Een voorbode voor een nog hogere die niet veel later volgt, Col d'Allos
Voordat ik daar ben volgen er echter nog flink wat haarspeldbochtjes.
Ik stop even langs de kant van de weg en trek mijn trui weer terug aan onder mijn motorjas

De weg blijft maar stijgen, de koude in.. zoals zo vaak deze trip rijd ik hier helemaal alleen.

Wat een vette plek, het lijkt wel de maan hier.
Op het hoogste punt staat een stelletje motor rijders.
Nee niet op zijn Brabants "een stelletje", wat zo veel betekend als een aantal mensen maar ik bedoel nu een een vriend en vriendin.
Met 2 Harley's, tof dat die ook dit soort "mini" cols op komen rijden, door de sneeuw, in de kou.
Ze maken net als ik selfie's en hebben er duidelijk lol in.

Ik rijd de Col des Champs weer af, en meteen de Col d'Allos op.
Zo een verlaten wintersport dorpje aan de voet van de col.
Gesloten hotels, dichte luiken, verlaten skiliften, hele brede wegen.
Dat laatste wat is daar mee, waarom is dat hier zo in die wintersport dorpen??
Voordat ik naar boven rijd schraap ik alles wat ik aan kan doen bij elkaar, regenbroek en jas over mijn motorkleding heen.
Ik heb ook nog ergens in mijn tassen mijn winterhandschoenen bij me, dus ook die zoek ik op.
Niet mee te rijden van die dikke waterdichte handschoenen, wat een dingen zeg.
Maar goed ooit gekocht om te gaan forenzen, dat heb ik 2 maanden gedaan een paar winters terug, maar tegen de tijd dat het echt ko9ud werd en deze handschoenen nodig waren kreeg ik een auto van de zaak..

Mede door die grijze sfeer lijkt het hier ineens wel winter.
De lucht is grijs, het licht gedimd en echt super veel sneeuw.
Ik maak nog een aantal foto's en natuurlijk weer die selfie die naar mijn vriendin geappt wordt.

Ik daal col d'Allos weer af en rijd in een 30 minuten Barcalonnette in.
De tank was echt compleet leeg, dus tijdens de afdaling heb ik de Suzuki maar uit gezet.
Ding in zijn vrij contact uit en lekker geruisloos naar beneden rollen, dit is best wel leuk eigenlijk.
Wel zo rustig ook.
Beneden geeft de tomtom aan dat het nog 6 kilometer is naar een tankstation, dat moet nog wel lukken.
En ja hoor geen probleem, ik gooi de tank weer vol, koop een mars eet die op en klim weer op de motor voor het laatste stukje

Barcalonnette ben ik vaker geweest, dat was met de Vespa toen ik voor het eerst de Route des Grandes Alpes reed.
Dat was in Augustus, toen bruiste het daar aan alle kanten, campings waren allemaal open en overal waren mensen.
Oh en het was er warm.
Nu schijnt er wel een waterig zonnetje maar verder lijkt alles dicht en leeg. Alleen op het marktplein is het druk.
De camping die ik bedacht had (zelfde als toen met de Vespa) is gesloten. Een snelle google zoektocht geeft er eentje ten oosten van het dorp aan.
Daar rijd ik heen maar daar lijkt het ook gesloten. Dat is het niet maar er staan maar iets van 3 kampeerders.
Niet echt gezellig, dus ik klim weer op de motor, google naar een andere camping en rijd er heen.
Deze is ten westen van het dorp, daar is meer leven.
Ze hebben er ook van die mini blokhutjes, ik heb het koud en ben moe dus daar heb ik wel oren naar.
Helaas er is een groepje Franse motorrijders neer gestreken op deze camping en die hebben alle drie deze hutjes gehuurd.
Complete dus eigenlijk.
Nu ja dan maar de tent opzetten. Ik trek ook nog de laatste trui aan die ik bij me heb maar blijf het koud hebben.
Bah niet tof.

Ik werk ff door en in een 20 minuutjes is mijn kamp weer opgebouwd.
Terwijl ik bezig ben komen er 2 motoren aan rijden en die gaan recht naast mij staan.
Blijken ook 2 Nederlanders te zijn, nou ja ze komen uit Leeuwarden maar dat is close enough om als Nederlander mijn boekje in te gaan.
Ze rijden op sportmotoren, één van beide op een GSX 1100 met achter op een huge ass pakket niet normaal.
Het lijkt wel een remparachute voor een hercules. Ik moet er wel om lachen.
Het pakket wordt los gehaald (de volgende ochtend blijkt het vast te zitten met 20, ja 20 spinnen...) en er komt een tent uit waar je gewoon rechtop in kan staan.

Wat een ding, wat een gasten, echt top. Ze hebben veel regen op hun kop gehad vandaag, veel afgesloten passen maar de sfeer is er niet minder om.
Ze lullen een flink eind weg en klussen in een kwartiertje die circus tent van hun in elkaar.
Helaas hebben ze al gegeten dus tegen de tijd dat ik zo ver ben ga ik ff alleen het dorp in om een hapje te eten.
Voordat ik ga spring ik nog ff onder de douche, die is goed heet. Ik blijf er lekker lang onder staan om weer terug op te warmen.

Ik heb zin in Pizza dus google een Italiaan, vind er eentje en rijd er heen.
gesloten, ook de andere die ik in google en het dorp vind zijn gesloten.
Ik loop langs een tent die er goed uit ziet dus probeer het daar maar.
Bestel wat te eten en te drinken en het valt goed. Leuke tent, aardige bediening en het is er lekker warm.

Dat krijg ik zelf niet op de camping bij elkaar gekookt, het smaakt heerlijk.
Na het eten rijd ik terug naar de camping en duik meteen mijn bed in.
Ik surf nog wat op diverse forums en ga lekker slapen.
Het beloofd een koude nacht te worden.. bbrrrrr..

 

[James Bond]

Super gaaf. Nog last gehad van "het niet starten" zoals je in het begin had?. Oorzaak spanningsregelaar?. (Pffff, knap hoor, dat jij de motor aan kon duwen (Bij supermarkt St Jean en Royan volgens mij))