(een kleine waarschuwing ; korte verhalen schrijven lukt mij gewoonweg niet…)
Maandag 03 Augustus 2009 ; the day after…
Ik word die maandag ergens in de loop van de ochtend helemaal brak wakker, zwaar hoestend, koortsig, en uiteraard weer compleet in ademnood, en zodoende rost vrouwlief met een soort van gezellige overtuiging (…) mij haar vuist tussen de schouderbladen, zodat ik weer een beetje op gang kan komen.
Goeie genade zeg, wat voel ik mij ziek. Maar toch dat bed maar uit. Die koffers moeten nog uitgepakt worden, de RT staat nog gewoon voor oud vuil een beetje buiten te staan, en dus is er werk aan de winkel.
Want ik had het al eerder geschreven ; van vieze motoren krijg ik slapeloze nachten…
En toch was het allemaal te gretig…, echt het enige wat mij vandaag zeldzaam traag uit de vingers komt, is dat ik de RodeToerer na een paar uur durende poetsbeurt weer spik en span in zijn schuurtje druk, en verder ook helemaal nix.
Nix wil ook meer. Ik hoest mij de longen uit het lijf, stik zo wat daarna, en zelfs mijn stukje gras maaien is al teveel van het goede.
Ik haal nog net de foto’s van mijn camera, en ondanks dat ik nog 2 volle weken vakantie heb, is de gedachte om een reisverslag in elkaar te fröbelen al voldoende voer voor vermoeidheid.
En het wordt alleen maar erger.
Uiteindelijk besluit ik (onder lichte dwang) om toch maar naar de huisarts te gaan, maar als hij hoort waar ik allemaal last van heb, ben ik niet welkom. Het lijkt hem verstandiger dat hij bij mij komt.
Hij vermoedt de beruchte Mexicaanse Griep. En inderdaad een fiks aantal symptomen wijzen ook in die richting, maar omdat 1 of 2 dingetjes in de rij met symptomen niet met die van mij over-1 komen, schrapt hij die mogelijkheid resoluut.
(mocht U nu denken ;
'nou..., die Ron ziet er ook niet best uit...', troost U, dit ben ik niet !)
Wat ik wel heb zegt hij niet ; of hij weet het (ook) niet.
Ik moet maar gewoon uitzieken ; en krijg pillen tegen de hoest.
Echter..., later blijkt dat ik dat spul helemaal niet mag gebruiken als je last hebt van vastzittend slijm in de keel..., en nu mag U raden waarvan ik elke keer zo in ademnood kom..., juist ja...
En daar blijft het een beetje bij. Ik ben totaal uitgeput, en doe overdag niet veel meer dan buiten,
uit de zon zitten (tis mij allemaal te warm), en op den duur meld ik mij ook maar officieel ziek.
Ik heb tenslotte 'vakantie', en ik ben nog wel helder genoeg van geest om te bedenken dat je de vakantiedagen terugkrijgt als je jezelf netjes ziek meldt.
Toch ga ik na de termijn die stond voor vakantie, ‘gewoon’ weer aan het werk, en ongeveer 1 van de eerste dingen die ik hoor als ik daar weer binnenstap : ‘tjessus…, zou jij niet naar huis gaan en in je bed gaan liggen…’
Maar ik blijf maar…, doe wat ik kan, en verder nix.
En dat nix wordt ook helaas heel letterlijk.
Wij hebben de rest van 2009 nog maar sporadisch op de motor gezeten, en de najaarstoer die wij altijd wel graag willen doen, dus nog 1 keertje een toeristisch lang weekend weg (Harz / Zwarte Woud, zoiets) voordat de echte herfst aanbreekt ; ook dat gaat dit jaar niet door.
Ik kan mij er niet toe zetten. Alles is mij maanden lang veel te veel. Van het hoesten, en van die ademnood heb ik nog weken last, en beetje bij beetje kom ik heel traag op gang.
Maar (motor)seizoen 2009 was dus na de vakantie wel een beetje over en uit.
Helaas.
Tja ; en dan nu seizoen 2010.
De motoren zijn er in principe wel klaar voor, en de RoyaleTourer loopt weer als nieuw (nadat een monteur bij de dealer ruim anderhalf uur bezig is geweest om het ding echt op en top synchroon te krijgen ; het ding stond –na die beurt- ook inderdaad knetter verkeerd, echt totaal uit balans.)
En inmiddels kijk ik er ook wel weer een beetje naar uit, om strakkies in het voorjaar weer een paar dagen de boel te laten rollen.
En wat ik verder gehad heb…; U mag het zeggen…, ik weet het niet.
Helemaal 100% ben ik nog steeds niet, maar dat komt vanzelf wel weer.
Hoop ik.
En misschien gaan we aankomende zomer gewoon wel op herhaling richting die Dolomieten, en de kans is dan groot dat wij dan over de heen en terugweg wel gewoon 2 daagjes doen.
Kunnen we de route ook iets aansprekender maken ; via bijvoorbeeld het Zwarte Woud die kant op rijden, tis tenslotte ook mooi daar !
Over o.a. de
Schwarzwald Hochstrasse.
Zoiets.
Nou, we zien wel ; als U een volgend reisverslag aangeboden krijgt, weten we allebei waar we geweest zijn…
…misschien ook wel Noorwegen ; daar hebben het dit jaar ook over gehad, om daar naar toe te gaan…
En dan ziet het er ongeveer zo uit…
Noorwegen/RT filmpje (…mooi spul hè…?
)
Dit reisverslag heb ik in ieder geval weer met plezier gemaakt !
En dat is alvast een goed teken...
Linkje naar Privatvermieters in Süd-Tirol :
klik !
Linkje naar Haus Helga :
klik !
Linkje naar Alpenpassen, ingedeeld in regio’s (met kaartjes enz.enz.) :
klik !
Hoop passeninfo in de diverse landen (op het groene rondje drukken voor info) :
klik !
…en om het dan maar af te leren ; nog 1 keer dan de Passo Pordoi :
filmpje !