David_ZZR
MF veteraan
Proloog
Al vanaf de winter kriebelde het. Ik wilde weer lekker rijden in Zuid Frankrijk. De Gorges du Verdon heb ik ooit alleen als kind gezien vanaf de achterbank van een snikhete Opel Kadett. Airco was een luxe die niet in dit soort auto’s zat. In de zomer is het er stikdruk en de echt drukke gebieden daar probeer ik toch zo veel mogelijk weg te blijven. In april 2023 had ik met de Versys een trip gemaakt en de Gorges d’Ardèche aangedaan. Ik trof daar zowaar een Pont d’Arc aan zonder ook maar 1 toerist of kano in het water ervoor. Dat wilde ik nou ook wel eens zien bij de Gorges du Verdon. Het was een redelijke zoektocht om campings te vinden die open zouden zijn en daarnaast aan mijn criteria voldeden maar uiteindelijk had ik toch een mooie route in elkaar gepuzzeld om zo een mooi rondje te kunnen rijden. Ik plakte er nog wat alternatieve etappes met alpentoppen aan, voor het geval deze open zouden zijn, en ik dacht dat ik klaar was voor de trip.
De Versys was er in ieder geval klaar voor. Deze was voorzien van verse olie en een setje nieuwe iridium bougies. Precies zoals Kawasaki het voorschrijft bij de 12.000 kilometer. Of die bougies nou echt nodig waren, ik twijfel eraan, maar ach, het was gebeurt.
Hoe dichter de vakantieweek naderde des te slechter werden de weersvoorspellingen in Frankrijk. Op enkele dagen dat ik echt naar het zuiden zou rijden werd er in gebieden die ik zou passeren meer dan 20mm neerslag voorspeld. Ik maakte nog wat alternatieven om zo droog mogelijk naar het zuiden te geraken maar uiteindelijk hakte ik woensdag de 24e ‘s avonds de knoop door. Dit ging ‘m niet worden. Het weer zag er te slecht uit. Oftewel er moest een alternatief verzonnen worden en snel….
De voorspellingen voor Duitsland zagen er wel goed uit, in ieder geval tot de donderdag. Dat was nog meer dan een week weg dus die gok durfde ik wel te nemen. Ik puzzelde snel een alternatief in elkaar en tijdens het maken van deze route kwam ik er al snel achter dat veel Duitse campings wel gewoon het gehele jaar door geopend zijn, dit in tegenstelling tot de Franse. Naar aanleiding van wat reviews op Google koos ik er een paar uit welke ik aan elkaar knoopte. De kampeerspullen werden van zolder gehaald, wat extra noodmaaltijden werden ingekocht en ik was zo goed als klaar voor vertrek.
Zaterdag 27 april 2024 (Koningsdag)
Gereden kilometers 418 (totaal 418)
Natuurlijk regende het deze ochtend maar het zou droog worden. Ik besloot dus even te wachten met het ophalen van mijn motor, welke 1 kilometer verderop bij mijn ouders in de garage staat, tot het weer droog was. Iets later dan wat ik eigenlijk gepland had vertrok ik. Het eerste gedeelte van de route zou snelweg zijn tot net iets voor Maastricht. Af en toe begon het in Limburg toch weer wat te spetteren maar dut beetje gespetter mocht verder geen naam hebben.
Bij de Amerikaanse begraafplaats stopte ik even om mijn benen te strekken, ik had er toch al weer een goede 150 kilometer op zitten Ik at een broodje en dronk een pakje chocomelk welke ik meegenomen had van thuis. De lucht zag er hier nog wat bewolkt uit maar er viel niets meer uit.
Via de Voerstreek reed ik naar Eupen en de Hoge venen om van daaruit naar Monschou te rijden. Het werd steeds zonniger en de Versys stuurde weer super. Voor mij was het toch al wel 10 jaar geleden dat ik echt de Eifel in was gegaan. Ik had altijd een haat liefde verhouding met dit gebied. Ieder dorp is zo goed als hetzelfde en er waren altijd veel controles. Ik ben zelf een stuk rustiger gaan rijden dus van die controles heb ik eigenlijk geen last meer. Ook is mijn motor gewoon geheel origineel dus ook dat geeft geen problemen meer.
Na Monschou reed ik het Duitstalige gedeelte van België weer even in. Een mooi bos maar overal in de berm stonden borden. Ik reed te vlot, en de letters waren te klein, om dit te lezen. Toen ik voor een kleine sanitaire stop in de berm even stopte zag ik dat het een waarschuwingsbord was voor oorlogsvuur. Oftewel het leger was er aan het oefenen… niet te ver het bos inlopen dus.
De lucht was inmiddels zo goed als opengetrokken en de zon scheen flink. Wow, ik kreeg echt het vakantiegevoel te pakken!
Via enkele heerlijke wegen vervolgde ik mijn weg naar Cochem om dit plaatsje via de B259 binnen te rijden. Ik dacht dat er een foutje in de route zat dus ik moest deze terugrijden, om er vervolgens weer achter te komen dat ik toch echt in het plaatsje zelf moest zijn en een smal weggetje omhoog moest nemen. Gezien de bochten in deze weg was het 3 x rijden van deze weg echt geen straf.
Ik verliet het dorp weer en vervolgde mijn weg langs de Moezel. Ik zag hier een aantal schitterende kampeerplekken liggen, althans dat dacht ik. Het waren echter velden langs de Moezel speciaal voor het SRV volk. Van die lui die graag Van Putten hadden willen zijn maar nu in hun vrije tijd maar met zo’n triplex bak aan het rondhoeren waren.
Na een stukje heel mooi langs de Moezel gestuurd te hebben begon ook dit te vervelen. Mijn route ging hierna ook in Zuidelijke richting dus dat kwam goed uit. Via de Hunsruck reed in naar het plaatsje Kirn waar ik net buiten het plaatsje campingplatz Papiermühle uitgekozen had. In Kirn zelf was een heel groot feest aan de gang bij de lokale brouwerij. Dit was voor mij net té ver lopen vanaf de camping en dat was eigenlijk alleen maar goed. Op de camping dronk ik eerst een koud biertje, van de lokale brouwerij, zette mijn tent op en bestelde daarna nog 2 biertjes voor tijdens het eten. Aangezien er op de camping alleen, erg goedkope, drank te krijgen was moest ik vandaag gelijk mijn eerste noodrantsoen opentrekken. Pasta met champignons van de Xenos. Heel eerlijk smaakte het niet eens slecht. Het stikte op de camping van de muggen echter deze staken niet. Toch zette ik mijn capuchon maar op om zo veel mogelijk bij die beestjes vandaan te blijven. Ik heb namelijk een bloedhekel aan muggen.
In de campingbar dronk ik met de overigens erg vriendelijke beheerder en wat vaste bewoners van de camping nog een biertje en daarna was het tijd om te gaan slapen. Op deze camping werden mijn vooroordelen over Duitse campingbeheerders dus niet bevestigd.
Zondag 28 april 2024
Gereden kilometers 308 (totaal 726)
Ik werd al erg vroeg wakker van het licht in mijn tent. Het is dat die Fresh &Black tenten van Decathlon zo ontzettend lelijk zijn anders zou ik die wel een nemen… Ondanks dat het regende pakte ik mijn spulletjes in de tent alvast in en ging daarna douchen. Bij de receptie zag ik onder het afdak een andere gast zitten met een brander en een koffiepotje wat mij dus op het idee bracht om ook daar maar te gaan zitten ontbijten en de bui uit te zitten. Toen het zo goed als droog was pakte ik snel mijn zeiknatte tent in en kon eindelijk de camping weer verlaten. De weg was nog wat nat maar vanuit de lucht viel al niets meer.
Vanuit de Hunsruck reed ik via Kaiserslautern het Pfalzerwald in. Wow wat was dit een mooie weg! Heerlijk bochtig en overzichtelijk door een heel mooi stukje natuur. Daarnaast een heel stuk rustiger als in het gebied rondom de Moezel.
Van het een op het andere moment stopte het Pfalzerwald en rij je ineens weer tussen de wijnranken. In deze grenshoek is het redelijk druk qua bebouwing en verkeer. Ik koos er dus voor om een stukje snelweg te pakken aangezien hier toch geen leuke wegen liepen, dan kun je er maar het beste zo snel mogelijk aan voorbij gaan.
Na Karlsruhe reed in de noordkant van het Zwarte Woud in. Redelijk brede wegen die goed opschoten maar wel door schitterende natuur. Ik begon inmiddels honger te krijgen maar eigenlijk alles wat ik passeerde was gesloten. Bij het binnenrijden van het plaatsje Bad Herrenalb stopte ik bij het eerste restaurantje wat ik zag. Het bleek een Griekse grillroom te zijn en ik bestelde een kipspies welke erg goed smaakte.
In het dorpje zelf bleken nog heel veel meer restaurantjes te zitten, eigenlijk ook met leukere terrasjes… maar ach… ik had honger dus pakte het eerste wat ik tegenkwam. Ik vervolgde mijn weg en bij de Schwarzenbach-Talsperre stopte ik even voor een fotootje.
De weg ging vervolgens een leuk stuk omhoog en ik zag allemaal al wit spul in de berm liggen. Inderdaad, sneeuw! Bij de Mehliskopf stopte ik even omdat ik het zo eind april op deze hoogte toch wel apart vond dat er nog zo veel sneeuw lag.
Ook een volgende piste die volgde was nog geheel wit net zoals de berm van de weg ernaartoe.
De B500 lag er goed bij, in de verte zag ik de grote wolken boven de Vogezen hangen welke mij bevestigden dat ik een goede keuze had gemaakt om naar Duitsland te gaan.
In Wolfach reed ik naar Trendcampingplatz welke ik uitgekozen had voor een overnachting. Ik werd heel vriendelijk welkom geheten en kon een plekje uitzoeken op een van de veldjes voor tenten. Ik zette mijn tent op en ging ondertussen even douchen aangezien de tent toch nog moest drogen. Het sanitair van deze camping was super! Perfect schoon en verwarmd. Daarnaast waren er hier ook geen muntjes nodig om te douchen. Zo mooi als dit had ik nog nooit meegemaakt.
Weer bij mijn tentje maakte ik een cup a soupje en maakte ik mijn bed op en ruimde alles een beetje op om vervolgens in het restaurant bij de camping een lokaal biertje te nuttigen met een Cordon Bleu. Eenmaal terug bij mijn tent zette ik nog een kopje thee, las wat in mijn boek en daarna was het tijd om te gaan slapen. Ook deze camping was weer top!
Al vanaf de winter kriebelde het. Ik wilde weer lekker rijden in Zuid Frankrijk. De Gorges du Verdon heb ik ooit alleen als kind gezien vanaf de achterbank van een snikhete Opel Kadett. Airco was een luxe die niet in dit soort auto’s zat. In de zomer is het er stikdruk en de echt drukke gebieden daar probeer ik toch zo veel mogelijk weg te blijven. In april 2023 had ik met de Versys een trip gemaakt en de Gorges d’Ardèche aangedaan. Ik trof daar zowaar een Pont d’Arc aan zonder ook maar 1 toerist of kano in het water ervoor. Dat wilde ik nou ook wel eens zien bij de Gorges du Verdon. Het was een redelijke zoektocht om campings te vinden die open zouden zijn en daarnaast aan mijn criteria voldeden maar uiteindelijk had ik toch een mooie route in elkaar gepuzzeld om zo een mooi rondje te kunnen rijden. Ik plakte er nog wat alternatieve etappes met alpentoppen aan, voor het geval deze open zouden zijn, en ik dacht dat ik klaar was voor de trip.
De Versys was er in ieder geval klaar voor. Deze was voorzien van verse olie en een setje nieuwe iridium bougies. Precies zoals Kawasaki het voorschrijft bij de 12.000 kilometer. Of die bougies nou echt nodig waren, ik twijfel eraan, maar ach, het was gebeurt.
Hoe dichter de vakantieweek naderde des te slechter werden de weersvoorspellingen in Frankrijk. Op enkele dagen dat ik echt naar het zuiden zou rijden werd er in gebieden die ik zou passeren meer dan 20mm neerslag voorspeld. Ik maakte nog wat alternatieven om zo droog mogelijk naar het zuiden te geraken maar uiteindelijk hakte ik woensdag de 24e ‘s avonds de knoop door. Dit ging ‘m niet worden. Het weer zag er te slecht uit. Oftewel er moest een alternatief verzonnen worden en snel….
De voorspellingen voor Duitsland zagen er wel goed uit, in ieder geval tot de donderdag. Dat was nog meer dan een week weg dus die gok durfde ik wel te nemen. Ik puzzelde snel een alternatief in elkaar en tijdens het maken van deze route kwam ik er al snel achter dat veel Duitse campings wel gewoon het gehele jaar door geopend zijn, dit in tegenstelling tot de Franse. Naar aanleiding van wat reviews op Google koos ik er een paar uit welke ik aan elkaar knoopte. De kampeerspullen werden van zolder gehaald, wat extra noodmaaltijden werden ingekocht en ik was zo goed als klaar voor vertrek.
Zaterdag 27 april 2024 (Koningsdag)
Gereden kilometers 418 (totaal 418)
Natuurlijk regende het deze ochtend maar het zou droog worden. Ik besloot dus even te wachten met het ophalen van mijn motor, welke 1 kilometer verderop bij mijn ouders in de garage staat, tot het weer droog was. Iets later dan wat ik eigenlijk gepland had vertrok ik. Het eerste gedeelte van de route zou snelweg zijn tot net iets voor Maastricht. Af en toe begon het in Limburg toch weer wat te spetteren maar dut beetje gespetter mocht verder geen naam hebben.
Bij de Amerikaanse begraafplaats stopte ik even om mijn benen te strekken, ik had er toch al weer een goede 150 kilometer op zitten Ik at een broodje en dronk een pakje chocomelk welke ik meegenomen had van thuis. De lucht zag er hier nog wat bewolkt uit maar er viel niets meer uit.
Via de Voerstreek reed ik naar Eupen en de Hoge venen om van daaruit naar Monschou te rijden. Het werd steeds zonniger en de Versys stuurde weer super. Voor mij was het toch al wel 10 jaar geleden dat ik echt de Eifel in was gegaan. Ik had altijd een haat liefde verhouding met dit gebied. Ieder dorp is zo goed als hetzelfde en er waren altijd veel controles. Ik ben zelf een stuk rustiger gaan rijden dus van die controles heb ik eigenlijk geen last meer. Ook is mijn motor gewoon geheel origineel dus ook dat geeft geen problemen meer.
Na Monschou reed ik het Duitstalige gedeelte van België weer even in. Een mooi bos maar overal in de berm stonden borden. Ik reed te vlot, en de letters waren te klein, om dit te lezen. Toen ik voor een kleine sanitaire stop in de berm even stopte zag ik dat het een waarschuwingsbord was voor oorlogsvuur. Oftewel het leger was er aan het oefenen… niet te ver het bos inlopen dus.
De lucht was inmiddels zo goed als opengetrokken en de zon scheen flink. Wow, ik kreeg echt het vakantiegevoel te pakken!
Via enkele heerlijke wegen vervolgde ik mijn weg naar Cochem om dit plaatsje via de B259 binnen te rijden. Ik dacht dat er een foutje in de route zat dus ik moest deze terugrijden, om er vervolgens weer achter te komen dat ik toch echt in het plaatsje zelf moest zijn en een smal weggetje omhoog moest nemen. Gezien de bochten in deze weg was het 3 x rijden van deze weg echt geen straf.
Ik verliet het dorp weer en vervolgde mijn weg langs de Moezel. Ik zag hier een aantal schitterende kampeerplekken liggen, althans dat dacht ik. Het waren echter velden langs de Moezel speciaal voor het SRV volk. Van die lui die graag Van Putten hadden willen zijn maar nu in hun vrije tijd maar met zo’n triplex bak aan het rondhoeren waren.
Na een stukje heel mooi langs de Moezel gestuurd te hebben begon ook dit te vervelen. Mijn route ging hierna ook in Zuidelijke richting dus dat kwam goed uit. Via de Hunsruck reed in naar het plaatsje Kirn waar ik net buiten het plaatsje campingplatz Papiermühle uitgekozen had. In Kirn zelf was een heel groot feest aan de gang bij de lokale brouwerij. Dit was voor mij net té ver lopen vanaf de camping en dat was eigenlijk alleen maar goed. Op de camping dronk ik eerst een koud biertje, van de lokale brouwerij, zette mijn tent op en bestelde daarna nog 2 biertjes voor tijdens het eten. Aangezien er op de camping alleen, erg goedkope, drank te krijgen was moest ik vandaag gelijk mijn eerste noodrantsoen opentrekken. Pasta met champignons van de Xenos. Heel eerlijk smaakte het niet eens slecht. Het stikte op de camping van de muggen echter deze staken niet. Toch zette ik mijn capuchon maar op om zo veel mogelijk bij die beestjes vandaan te blijven. Ik heb namelijk een bloedhekel aan muggen.
In de campingbar dronk ik met de overigens erg vriendelijke beheerder en wat vaste bewoners van de camping nog een biertje en daarna was het tijd om te gaan slapen. Op deze camping werden mijn vooroordelen over Duitse campingbeheerders dus niet bevestigd.
Zondag 28 april 2024
Gereden kilometers 308 (totaal 726)
Ik werd al erg vroeg wakker van het licht in mijn tent. Het is dat die Fresh &Black tenten van Decathlon zo ontzettend lelijk zijn anders zou ik die wel een nemen… Ondanks dat het regende pakte ik mijn spulletjes in de tent alvast in en ging daarna douchen. Bij de receptie zag ik onder het afdak een andere gast zitten met een brander en een koffiepotje wat mij dus op het idee bracht om ook daar maar te gaan zitten ontbijten en de bui uit te zitten. Toen het zo goed als droog was pakte ik snel mijn zeiknatte tent in en kon eindelijk de camping weer verlaten. De weg was nog wat nat maar vanuit de lucht viel al niets meer.
Vanuit de Hunsruck reed ik via Kaiserslautern het Pfalzerwald in. Wow wat was dit een mooie weg! Heerlijk bochtig en overzichtelijk door een heel mooi stukje natuur. Daarnaast een heel stuk rustiger als in het gebied rondom de Moezel.
Van het een op het andere moment stopte het Pfalzerwald en rij je ineens weer tussen de wijnranken. In deze grenshoek is het redelijk druk qua bebouwing en verkeer. Ik koos er dus voor om een stukje snelweg te pakken aangezien hier toch geen leuke wegen liepen, dan kun je er maar het beste zo snel mogelijk aan voorbij gaan.
Na Karlsruhe reed in de noordkant van het Zwarte Woud in. Redelijk brede wegen die goed opschoten maar wel door schitterende natuur. Ik begon inmiddels honger te krijgen maar eigenlijk alles wat ik passeerde was gesloten. Bij het binnenrijden van het plaatsje Bad Herrenalb stopte ik bij het eerste restaurantje wat ik zag. Het bleek een Griekse grillroom te zijn en ik bestelde een kipspies welke erg goed smaakte.
In het dorpje zelf bleken nog heel veel meer restaurantjes te zitten, eigenlijk ook met leukere terrasjes… maar ach… ik had honger dus pakte het eerste wat ik tegenkwam. Ik vervolgde mijn weg en bij de Schwarzenbach-Talsperre stopte ik even voor een fotootje.
De weg ging vervolgens een leuk stuk omhoog en ik zag allemaal al wit spul in de berm liggen. Inderdaad, sneeuw! Bij de Mehliskopf stopte ik even omdat ik het zo eind april op deze hoogte toch wel apart vond dat er nog zo veel sneeuw lag.
Ook een volgende piste die volgde was nog geheel wit net zoals de berm van de weg ernaartoe.
De B500 lag er goed bij, in de verte zag ik de grote wolken boven de Vogezen hangen welke mij bevestigden dat ik een goede keuze had gemaakt om naar Duitsland te gaan.
In Wolfach reed ik naar Trendcampingplatz welke ik uitgekozen had voor een overnachting. Ik werd heel vriendelijk welkom geheten en kon een plekje uitzoeken op een van de veldjes voor tenten. Ik zette mijn tent op en ging ondertussen even douchen aangezien de tent toch nog moest drogen. Het sanitair van deze camping was super! Perfect schoon en verwarmd. Daarnaast waren er hier ook geen muntjes nodig om te douchen. Zo mooi als dit had ik nog nooit meegemaakt.
Weer bij mijn tentje maakte ik een cup a soupje en maakte ik mijn bed op en ruimde alles een beetje op om vervolgens in het restaurant bij de camping een lokaal biertje te nuttigen met een Cordon Bleu. Eenmaal terug bij mijn tent zette ik nog een kopje thee, las wat in mijn boek en daarna was het tijd om te gaan slapen. Ook deze camping was weer top!
![:]](/styles/motor-forum/smilies/crossy.gif "Crossy :]")
