Wat was van alle motoren die je ooit bezat de motor waar je het meest aan gehecht was (of bent)? Vertel wat je hebt beleefd.

M'n eerste echte motor, de F650 funduro. Ding had veel op de teller staan (heb hem van 89.xxx naar 105.xxx gereden) en nooit problemen mee gehad. Heerlijke fiets, on -en offroad veel avonturen mee beleeft. Twee keer onderuit gegaan (1e keer mezelf geblesseerd, 2e keer de motor (verbogen stuur en naar alle waarschijnlijkheid een verbogen vorkpoot).
Bekijk bijlage 1380042

Ding vrat keerringen... dit in combinatie met het feit dat ik ruim een jaar eerder mijn volledig vermogen rijbewijs gehaald had en ik veel snelweg reed, met pijn in het hart ingeruild op een DL650.

Als ik de ruimte had voor twee motoren dan kwam er een F650 terug, met daarnaast nog een Intruder 1400 ofzo.

Grappig, hoe de één zijn favoriet de ander zijn verdriet kan zijn. Ik had zo'n F650 (cs). Wat een bagger zeg. Was meer stuk dan heel. Dat was wel mijn minst favoriete motor, hoewel, als ie reed reed ie wel lekker.
Tot zwaaien:]
 
Een opgezwollen accu? Is dat net zoiets als een onsteking van je mengsel? Of een blauw highbeamwaarschuwingslampje? Om nog maar niet van een bandbreuk of zadeldekscheuring te spreken...
nee, en het was zo'n onderhoudsvrije accu.
is gewoon onder garantie vervangen, maar bleek bij de afleverbeurt onvoldoende gecontroleerd te zijn.
bij aanschaf van de motor was er niks loos.
maar toen het buiten kouder werd (ik reed altijd door in de koude maanden) kwamen de kuren van de accu boven water.
druppellader erbij gepakt, maar deze kon de accu niet op z'n oude peil krijgen.
toen het ding vervolgens onder het zadel vandaan kon worden getild, bleek een zijkant wat bol te staan.
best raar om te zien overigens, en al die tijd werkte hij ook nog wel, alleen de startmotor kon ie niet meer hebben...
 
nee, en het was zo'n onderhoudsvrije accu.
is gewoon onder garantie vervangen, maar bleek bij de afleverbeurt onvoldoende gecontroleerd te zijn.
bij aanschaf van de motor was er niks loos.
maar toen het buiten kouder werd (ik reed altijd door in de koude maanden) kwamen de kuren van de accu boven water.
druppellader erbij gepakt, maar deze kon de accu niet op z'n oude peil krijgen.
toen het ding vervolgens onder het zadel vandaan kon worden getild, bleek een zijkant wat bol te staan.
best raar om te zien overigens, en al die tijd werkte hij ook nog wel, alleen de startmotor kon ie niet meer hebben...

Heb ik ook wel eens gehad, de accu stond zo bol dat je het rubber riempje voor de bevestiging van de accu er nog precies in zag staan. Accu was ook loeiheet toen. Eerst voorzichtig de polen los en toen maar even laten afkoelen.
 
Mijn CBR400RR nc29.
Verkocht toen ik een R1 kocht want wie heeft er nou 2 motoren nodig(tenminste dat dacht ik toen). |(
Altijd spijt van gehad.
Echt een leuk smijtfietsje welke ook nog eens knetterhard ging.
Mezelf even citeren. 10 dagen geleden plaatste ik hier een bericht dat ik altijd spijt heb gehad dat ik mijn cbr400rr verkocht heb circa 20 jaar geleden. Afgelopen donderdag kwam ik op mp een advertentie tegen van een verkoper die haar 2 cbr400rr motoren verkocht. Wetende dat mijn neefje op zoek is naar zijn eerste motorfiets en ik een zoon heb die over een paar jaartjes ook mag motorrijden heb ik contact opgenomen met de verkoper en 2 dagen later gisteren was de koop gesloten . En nu staan er dus 2 400cc'tjes in de garage gestald.
De zwarte is voor mijn neefje, die moet een beurtje hebben en dan kan hij al rijden. De witte staat nu in racetrim maar is volledig compleet om terug te bouwen. Dus Word dit een project voor mijn zoon en mezelf om hem terug te brengen in originele staat.
IMG-20190330-WA0001.jpeg
 
Stiekem wil ik mijn snorbommer hier delen maar dat is natuurlijk geen motor :+
Die heb ik inmiddels 13 jaar en is echt heilig :$

Maar leuk om verhalen hier te lezen :)
Heb inmiddels een soort van een motor, een cbf500.
Niet wat ik in eerste instantie wilde maar altijd fijn opgelest en toen kwam hij te koop.
Lijkt mij een ideale beginnersmotor, maar mezelf kennende zal hij niet snel weg gaan :')
 
Mijn huidige motor, een panigale 959 corse omdat die precies werd afgeleverd zoals ik hem wilde hebben. (Nog) geen spannende dingen mee beleefd, maar de planning is wel om het ding nooit meer weg te doen.
 
Mijn oude Fazer...helaas totalloss omdat een vrouw in een gehandicapten wagentje tegen een dikke vent aan reed die vervolgens over mijn geparkeerde motor heen donderde. Veel dingen krom, alle kuipen kapot. De verzekering keerde een hoop uit dus ik ruilde hem in.
Nooit meer zo'n goede motor gehad als die Fazer. Probleemloos ding.
 
Goh dat is een moeilijke vraag, wat is de motor waar je het meest aan gehecht bent geweest? Net alsof je een keuze moet maken of je een voorkeur hebt tussen je kinderen…

CB400F : omdat dat mijn eerste motorfiets is geweest waar ik eerst een aanbetaling op heb moeten doen en gedurende enkele maanden telkens gespaard geld naar de motorzaak heb gebracht. Daarna gedurende een half jaar samen met een technisch deskundige de hele motor geheel gereviseerd. De CB400F betekende vrijheid gedurende mijn studententijd en lang daarna. ’s Ochtends over de Veluwe, in de middag een ijsje eten bij Zandvoort. Samen met lief tochten maken, ondanks het niet zo ruim bemeten zadel. Nog ruim elf jaar op rondgereden totdat het roestmonster niet te houden was. Met pijn in ’t hart aan een sloopbedrijf verkocht die ‘m nog zou demonteren in onderdelen.



CB750F2 : Omdat dat een hele fijne betrouwbare tourbuffel was. Wat een machtig mooi motorblok. Altijd gaan en geen slag verkeerd. Dit zou dé machine worden waarmee we Europa zouden ontdekken. Helaas door onverklaarbare gezondheidsproblemen is het ruim elf jaar bij alleen dagtochtjes en veel woon-werk gebleven. Ontstellend fijn op gereden. Woon-werk in koude dagen werd helaas telkens een probleem omdat de koppakking minimaal tweemaal per winter vervangen moest worden. Kromp bij vrieskoude en zette daarna niet snel genoeg meer uit. Resultaat : meerdere keren de hele broek onder de olie. Ook deze met spijt van de hand gedaan, denk er vaak met genoegen aan terug



CBF600 : Gewoon omdat deze me echt nooit in de steek gelaten heeft. Volledig met kuip, hoge ruit, kofferset, scottoiler. Een heel betrouwbaar werkpaardje en nooit last van humeur of zoiets. Ook op deze fijne Honda ruim tien jaar woon-werk gereden. Grappig detail is dat ik hem na al die jaren aan de eerste eigenaar heb terug verkocht in zo goed als dezelfde staat als dat ik hem gekocht heb.



Tracer700 : Na meer dan 30 jaar Honda gereden te hebben nu voor het eerst een Yamaha. En wat een verrassing! Elke dag gaan de mondhoeken achter het vizier omhoog. De ervaring met de oer betrouwbare viercilinders was lang en goed. Trillingvrije turbines die bijna onmerkbaar in toeren kunnen klimmen. Nu heel erg veel plezier van de nieuwe tweecilinder. Een hele nieuwe beleving, alsof je op een grasmaaier zit! Ongekend veel koppel voor 700 cc wat het motorrijden meer tot een beleving maakt. Gek genoeg maakte ik zeer onlangs een proefrit op wat al vanaf het begin dé droommotor voor mij is, de FJR1300, en dat maakte voor mij dat deze niet meer als ultiem spaardoel geldt. Begrijp me niet verkeerd, de FJR is en blijft een onwaarschijnlijk mooie fiets maar omdat hij zo perfect is lijkt het meer op autorijden dan wat ik nu ervaren heb op de kleine Tracer. Omdat er iets onder je gebeurt als je gas geeft beleef je veel meer het motorrijden en speel je veel meer met de gashendel dan ooit tevoren. Sinds jaren niet zoveel kilometers gemaakt! Woon-werk is zeker in de middag via een omweg, op de andere dagen worden aanleidingen gezocht om toch even de motor te pakken.

Wat is nu de fiets met de meeste hechtingswaarde?

Sentimenteel de CB400F, soms kom je een gerestaureerd exemplaar tegen en dan spookt het in ’t hoofd om ook zoiets “voor erbij” te zoeken. Qua plezier nu toch echt de Tracer omdat het motorrijden eigenlijk herontdekt is.
 
Sentimenteel de CB400F, soms kom je een gerestaureerd exemplaar tegen en dan spookt het in ’t hoofd om ook zoiets “voor erbij” te zoeken. Qua plezier nu toch echt de Tracer omdat het motorrijden eigenlijk herontdekt is.

Ik heb mijn oude liefde ook weer teruggekocht (tenminste een soortgelijke dan) en geen moment spijt van gehad, op mijn 400 rij ik nu met veel plezier oldtimerritten met de club. Als je de kans krijgt dan zeg ik doen :)
 
met deze Honda dominater 650 heb ik heel veel pret mee beleeft .
gekocht voor 1.000 euro en verkocht voor 1600 euro met 2 nieuwe banden en bus olie en nieuwe batrij + klein scherm .
ik mis hem fijne moter om mee te rijden zo wel op de baan als op on verharde wegen .
 

Bijlagen

  • dominator 650  1 honda mij 1.JPG
    dominator 650 1 honda mij 1.JPG
    55,9 KB · Weergaven: 12
  • 809324-f1fe005b35a0088429687d79bf0fa90a mijn Honda.jpg
    809324-f1fe005b35a0088429687d79bf0fa90a mijn Honda.jpg
    23,2 KB · Weergaven: 8
Ik heb redelijk veel motoren gehad (20+) en als ik dan terug kijk heb ik er van 1 spijt dat ik hem verkocht heb, dat is de Nico Bakker van hieronder, maar soms is het niet anders. Een vriend heeft deze in de jaren 80 laten bouwen bij Nico Bakker, volgens mij van onderdelen die hij nog in de schuur had liggen ofzo, die is nadat hij emigreerde in een garage bij een andere vriend terecht gekomen en daarna bij mij. Ik vind hem echt niet mooi, maar het was een heerlijke machine om op te rijden.

De motor waar ik het meest aan gehecht ben is de motor die ik zelf (met hulp) gebouwd heb. Het begon met een cx500 in onderdelen die al 15 jaar in een schuur stond te wachten om weer te mogen rijden. Het is toch anders als je zelf elk boutje zelf hebt gepoetst, over elk detail zelf hebt nagedacht en er dan iets uitkomt dat ook daadwerkelijk functioneert. Deze staat nu nog in de schuur, zal vast een keer verkocht gaan worden en zal ik ook wel weer spijt van krijgen denk ik.
 
Mijn Honda Goldwing, een GL1000 uit 1975 Turquoise. Die had ik nooit weg moeten doen.
 
Mijn Kawa ZR7-S. Was mijn eerste motor, nieuw gekocht in 2001 nadat ik net mijn rijbewijs had gehaald op mijn 34e. Laat het licht gezien dus.

Met die motor 3 mooie motorreizen gemaakt. Twee keer met vrienden naar festivals (Roskilde en Werchter plus een extra week toeren) en de 3e keer ben ik in mijn eentje naar Portugal gereden. Vooral dat laatste beviel me zo goed dat ik sinds die tijd elk jaar minimaal één keer er voor minimaal 3 weken met mijn motor op uit trek.

Achteraf gezien had ik hem eigenlijk moeten houden in plaats van inruilen op mijn volgende motor.

1394876
 
Zonder twijfel mijn Ducati 748SP racer. Als mannetje van 16 jaar op de tribune heb ik Hans Fischer ermee zien racen in de ONK Supersport 600. Hans is in 1996 bij een tragisch ongeval overleden op Zandvoort.




door je verhaal met de naam Hans Fischer komen bij mij ook weer memories boven
ik heb zijn ducati 900 monster toen gekocht via een auto/motor handelaar in barneveld, deze was getuned en met grijze marchini wielen erin compleet met regenslicks erop daar heb ik veel schik mee gehad ik heb de wielen toen ducati geel gespoten ,deze heb ik kort daarna ingeruild bij startwin in loenen voor een demo moto guzzi california in kleur creme/zwart in het jaar1997.(time flies)
 
Hoewel ik heel gelukkig ben met mijn eigen motor, is het eigenlijk de motor van mijn man die mijn hart heeft gestolen. De XR1200. Omdat die zíjn hart heeft gestolen.
Omdat het echt " zijn" motor is, bruut maar ook tembaar, stoer, breed. HD, maar geen bling- maar een echte werkmachine.
In 2014 door omstandigheden verkocht en in 2017 weer één teruggekocht.
Als we samen rijden , kan ik er zo van genieten hoe hij op dat ding speelt.
Ik vind het heerlijk om motor te rijden, geniet van elke meter, maar als we samen rijden, geniet ik vooral van zijn genieten.

(Plus - dat is wat minder- de hele nacht nog van de benzinedampen die in mijn neus blijven hangen.)
 
Moto Guzi v11, 2e serie. Alles, maar dan ook echt alles beleefd met dat ding. Wat een charisma, nooit meer geëvenaard wat mij betreft.
 
Achteraf gezien had ik hem eigenlijk moeten houden in plaats van inruilen op mijn volgende motor.
Dat is PRECIES de reden dat ik nu naast de Blackbird mijn Yamaha FZ750 1985 gewoon blijf behouden!!!
Na het nodige sleutelwerk is ie inmiddels best wel betrouwbaar geworden en deze FZ gaat nu als de BRANDWEER!
In de loop der jaren motor naar EIGEN wensen aangepast. Bagagerekken, HVverwarming, GPS en 12Vaansluiting
Deze motor er gewoon naast houden kost niet veel. (Overgangsregeling MRB en Oldtimerverzekering) Bij verkoop krijg je toch geen drol !

Volgende week op de FZ weer een lang weekend naar de Ardennen............. En ach, als er toch een krasje bij komt, dan is dat ook niet vreselijk!
 
Mijn eerste, een rd350f en dan voornamelijk de eerst crash🙈
En de vakantie naar Frankrijk met vriendin achterop 😁 ook haar laatste keer.
Maar na 30 jaar nog steeds mijn vrouw, helaas geen 2tact meer in de garage.
 
Goed dat ik dit lees. Hoef ik me wat minder bezwaard te voelen dat ik eens een TRX voor je neus heb weggekaapt. Die met 6 versnellingen. Heel bijzonder en ik heb hem nog steeds.
Ohja, dat is zo! Die is echt vet. Heb ik best even van gebaald, maar het is je gegund hoor.
 
de leukste mijn CBR 900 rr Fireblade, mijn eerste liefde was echter de Cagiva Elephant uit midden jaren 80, de eerste motor waar ik op heb gereden en waar het virus mij heeft gegrepen bij de motoropstapdagen bij het Diekmanstadion in Enschede
 
1397302


Niet mijn, maar dé allerleukste motor die er rond rijdt, is mijn gs500 uit 2002. :Y Boven is zoals 'ie er nu uitziet, onder zoals ik er mijn eerste ritje op gereden heb.

Ik wilde al een brommerrijbewijs sinds voor ik 't me kan herinneren. Mijn moeder vertelt weleens weemoedig dat ik vroeger, als hummeltje, de buurman vrolijk groette als 'ie met de motor thuis kwam. "Ha *naam buurman*, lekker gemotord?" zei ik dan. Ik kan me zelfs nog herinneren dat het vruugah op Hyves in m'n bucketlist stond: "motorrijden". Helaas waren mijn ouders daar allemaal niet zo blij mee en mij werd op mijn 16e dan ook verteld dat ik mijn autorijbewijs niet zou krijgen als ik mijn brommercertificaat zou halen. Dat leek me financieel een slechte deal, dus ik dacht "ach, die twee jaartjes". Helaas duurde m'n autorijbewijs nog best even. Toen ik die op m'n net 19e haalde, was ik ook net begonnen met studeren. Duur zat, dat gedoe, dus ach, we wachten nog even en dan gaan we later direct wel door naar de motor. Later werd later en later.

Tot ik een jongen begon te daten met motorrijbewijs, op m'n 21e. Eén ritje achterop en dat kleine vonkje wat al die jaren wat op op de achtergrond had gehangen, was nu echt ontvlamd. Ik moest en zou motor gaan rijden. Ik studeerde nog steeds, dus dat was echt elke cent opzij leggen. Tegen de tijd dat ik genoeg geld bij elkaar had om te beginnen met lessen, was ik 22,5. Met de hele A1/A2/A regeling was het dubben of ik (wéér) zou wachten tot m'n 24e of gewoon voor A2 zou gaan. Gelukkig werd die keuze me ontzettend makkelijk gemaakt zodra ik me ging verdiepen in wat voor motor ik dan zou willen rijden, want het duurde niet lang of ik had mijn absolute droommotor gevonden: de gs500. Precies 35kW, dus A2 of A maakte geen hol uit.

Ik ben een dik halfjaar na dat eerste ritje achterop zelf begonnen met lessen. Eerst een helm, laarzen, handschoenen en een jas gekocht (motorbeurs), daarna m'n eerste les. Geniaal. Direct ook een broek aangeschaft. Natuurlijk was ik stiekem al wel aan het zoeken naar een mooie gs500 om te kopen als ik m'n rijbewijs eenmaal had. Na die eerste les vond ik er eentje waar ik op 't eerste gezicht al meteen verliefd op werd, maar ik sprak mezelf streng toe. Na één les een motor kopen, wat een onverantwoorde onzin. Tot mijn (inmiddels) vriend me dezelfde advertentie stuurde: "Dit is 'm!"

Hop, wij met z'n tweeën naar de andere kant van 't land, want hij moest voor me proefrijden. Hij had ook het vetorecht want ik was allang bereid elke prijs ervoor neer te leggen, zo verliefd was ik. Gelukkig kwam de motor door vriend's strenge keuring en mocht 'ie mee naar huis. Hij zou 'm eerst bij hem thuis (dichterbij) laten staan, en dan naar mij rijden als ik m'n rijbewijs bijna behaald had.

Dus, verder met lessen. Tweede of derde les, en ik reed recht in een lantaarnpaal met 50km/h. Oeps. Lesmotor in de kreukels, ik gelukkig alleen een zere heup (dank aan heupprotectors). De les werd afgebroken, maar de week erop kon ik weer. Inmiddels was ik wel wat zenuwachtiger geworden, specifiek voor de halve draai (die halve zool had het kijkpunt zo geplaatst dat die lantaarnpaal in het verlengde ervan had gestaan). Niet lang erna ging die halve draai wéér fout. Hij vond dat het prima kon in dit straatje en ik luisterde niet naar mezelf: kijkfout op de stoeprand en daar vloog ik weer door de lucht.

Toen ben ik gewisseld van rijschool en ergens gaan lessen waar ze een eigen terrein hadden voor AVB. Stoppen is nooit een overweging geweest. De eerste les daar heb ik jankend alleen maar steeds kortere halve draaitjes gemaakt en daarna was het een vrij uneventful gebeuren tot ik m'n rijbewijs had. *O*

Vlak voor het behalen van m'n rijbewijs reed mijn vriend de motor naar mijn huis, zoals afgesproken. Tijdens de koop had ik opgemerkt dat het een beetje een lelijk eendje was; zichtbare pekelschade op 't motorblok, maar echt een zwaan vanbinnen, want hij reed goed en zag er verder perfect uit. Vriend kwam aanrijden met de motor en als verrassing had hij een rubber eendentoeter gekocht (zo eentje voor op kinderfietsen, een knijpding dat piept) en op 't stuur gemonteerd. Zodoende werd mijn motor "Eendje" gedoopt. :P

Ik ben (of was) de meest niet praktische persoon ooit. Ik kon nog geen fietsband plakken en geen lamp verwisselen. Met een studentenbudget had ik me echter vast voorgenomen het onderhoud aan deze motor zelf te gaan doen. Mijn eerste "klusje" weet ik nog goed: ik wilde de handgreep eraf halen. Doodeng vond ik dat, met een dopsleutel aan mijn motor zitten. Twee boutjes en 't was gebeurd. _O-

Sindsdien heb ik (bijna) alles zelf gedaan. Alleen 't uitboren van de compleet vastgeroeste oude uitlaatbouten en 't omleggen van nieuwe banden heb ik uitbesteed aan een monteur. Ik ben ermee gecrasht, heb 'm daarna weer opgelapt en heb 'm inmiddels al bijna 4,5 jaar in bezit. Ongeveer een jaar geleden heb ik mijn A onbeperkt gehaald middels 't getrapte examen, maar er is nooit een haar op m'n hoofd geweest die heeft overwogen van motor te wisselen.

Eendje is mijn droommotor en er zal op den duur vast nog wel wat naast komen te staan, maar Eendje gaat in ieder geval nooit meer weg. *D
 
Op m'n zestiende had ik een motor waar een vriendje bij hoorde, een zwarte Honda CB 550 K3.
In 1986 motorrijbewijs gehaald.
Eerste motor was een Yamaha XS 400 SE. Ik kon er niks mee- startte nooit, koppelingskabel brak onderweg. Verkocht en in 1987 helemaal zelf een bruine Honda CB 550 K3 uit 1977 gekocht. Wat een fijne motor! Helemaal origineel, met vier uitlaatjes; de meesten hadden in die tijd de 4 in 1 dingen. Hele wereld mee rondgereisd, tot in Rome mee gereden, moet er nu niet meer aan denken!
Helaas door geldgebrek moeten verkopen: had geld nodig voor ticket naar de VS, ging daar werken. Ik had 'm nooit moeten verkopen! Hij is nu (meer dan) het dubbele waard in euro's van wat ik er toen in guldens voor betaald heb:
ƒ 1750
Honda CB550.jpg
 
De fijnste motor die ik heb gehad was mijn Honda Dominator 650. Die motor kon alles en was super handelbaar.
 
Terug
Bovenaan Onderaan