Wat was van alle motoren die je ooit bezat de motor waar je het meest aan gehecht was (of bent)? Vertel wat je hebt beleefd.

[-de oude man-]

Wat was van alle motoren die je ooit bezat de motor waar je het meest aan gehecht was (of bent)? Vertel wat je hebt beleefd.

 

[Clank]

Twijfelgevalletje.. Mijn GS500 was mijn eerste motor en daarmee heb ik behoorlijk wat avonturen beleefd (waaronder noordkaap), maar daarbij was de koek gewoon op en ik moest door naar wat anders.

Mn ZZR600 was gewoon 100% in alles mijn motor. Superfijn ding, heel veel tijd aan het poetsen en goed houden van de motor besteed, alleen voortijdig aan zijn einde gekomen tegen een Citroen.

Als ik een van de 2 terug zou kunnen krijgen zoals ik hem had, de ZZR600 dan maar.

 

[SadBunny]

Mijn GSX750F in Sydney. Heb een rottijd gehad in Australië (maar goed, 't is dan ook een rot (spatie) land), en hing daar nog veel meer dan hier aan het genot van een eigen motor, zodat ik eindelijk ook een beetje vrijer van de omgeving kon genieten. Dus die betekende verreweg het meest voor me.

 

[Coert65]

Ik heb veel motoren gehad, maar mijn Z650 die ik had toen ik 19 was ben ik nooit vergeten. Elke keer als ik een oude Z zag moest ik eraan terug denken, die bleef maar hangen. Nu, meer dan 30 jaar later heb ik er weer niet 1 maar 3. En iedere keer als ik erop stap komt alles weer terug, herinneringen van vroeger.

 

[BKLYF]

Mijn XF650, eerste motor, veel dingen meegemaakt, veel dingen aan aangepast, die 650cc 1 pitter met open uitlaat was asociaal luid, maar o zo leuk. (alleen niet voor de omgeving).
Zou ik de lotto winnen koop ik me er nog één en bouw ik 'm om tot een supermoto.

Maarrrr... nog steeds een twijfelgeval, want ik hou ook heel veel van mijn VFR
Zou ik de lotto winnen bouw ik deze ook lekker om met 8 spaaks achterwiel, LED koplamp, betere vering etc...

 

[Anoniempje882]

Mijn huidige Bandit 1250sa
Het is namelijk de eerste motor die geen geld heeft gekost

 

[Kuupertje]

Heb een haat-liefde verhouding met mijn Tuono. Zou 'm toch wel erg missen mocht ik 'm plat rijden oid.

 

[Frazer]

Mijn XT660Z Ténéré. Toen ik deze motor kocht heb ik het plezier in het motorrijden weer echt gevonden, terwijl ik daarvoor eigenlijk alleen nog maar woon-werk reed en vrijwel nooit meer voor het plezier. Met deze motor ben ik ook echt langere reizen gaan maken en heb ik de mooiste plekken gezien. Als je weken achter elkaar alleen op stap bent en de hele dag op of bij de motor leeft, dan ga je er stiekem toch best aan hechten. Ik heb hem nog, en zoals het er nu voorstaat doe ik hem nooit meer weg. Ik hecht me niet zo aan spullen, maar mocht ik hem door wat voor reden dan ook kwijtraken dan zou ik dat wel echt heel erg vinden.

 

[jaap43]

Na mijn diensttijd (1967) van het gespaarde geld een Matchless G3l gekocht voor 300 gld. Die had het ceelnummer van de Dienst Domeinen nog op de tank. Als eerste cilinder laten honen en een nieuwe draadgewonde zuiger erbij. Gedaan door Ben Maltha in Rotterdam. Hij heeft 3 jaar lang dienst gedaan zonder grote kosten. Weggedaan door een baan waar ik ook in de winter gelijk inzetbaar moest zijn en daarnaast verliefd, verloofd en getrouwd. Als ik de ruimte zou hebben zou ik er weer één gekocht hebben toen ze nog goedkoop waren.

Een heel andere fiets was de Honda CX500 van 1981. gekocht in 1995 met 62.000 km op de teller. Ingeruild in 2001 met 140.000 km op de teller. Liep altijd en voor zijn cc's nog erg hard. Één maal een reparatie gehad, de oliekeerring van de nokkenas aan de voorkant lekte olie. Bijzonderheid was dat na een dag of vier stilstaan hij altijd alleen op de rechter cilinder startte. Hij stond bij mij tussen schuur en huis op zijn zij standaard. Remedie was de linker vlotterkamer aftappen voor het starten.

Als laatste mijn huidige motor, een BMW R65 van oktober 1985, dus enkelzijdige achterwielophanging. 2006 gekocht met 42.000 km op de teller en heeft nu bijna 150.000 km op de teller staan zonder één enkele reparatie. Alleen gaat hij nu olie zweten langs de rubbers waar de stoterstangen het carter in gaan. Of ik daar iets aan doe weet ik nog niet. Verder heb ik nog erg weinig olieverbruik (1 l op ca. 6000 km), dus voor een BMW erg weinig Hier blijf ik op rijden totdat hij of ik het niet meer kan of mag

 

[JBi]

Lastige vraag, heb er redelijk wat gehad in korte tijd. Maar als ik zou moeten kiezen dan de Honda NTV650. Gewoon een heel fijn ding in gebruik, comfortabel, betrouwbaar en best leuk om op te rijden. Deed er ook alles mee, woonwerk, touren (inclusief zandpaadjes enzo). Elke dag werd er wel op gereden, en ook steeds harder, tot ik tegen de lamp liep en een paar maand zonder rijbewijs zat..

Hopelijk verstoot de Fazer 1000 de plaats van de NTV650, heb hem nog niet zo lang maar ben tot nu toe nog erg tevreden.

 

[bommes]

Mijn Vespa GTS 250, gekocht in 2012 met krap 4 duizend op de teller, nu ongeveer 34.000km.
Veel toffe trips mee gemaakt, meest hoge bergpassen mee op en over gereden.

Sinds de aanschaf is het ding mee achterop mijn camper geweest door heel wat landen.
Van Texel tot Sicilië, van de slinger weggetjes in de Eiffel tot aan de Etna het ding reed mij en mijn ex overal naar toe.
Of het nou regende, 5 graden vroor of 40 graden op een of andere 18% helling was met 2 man er op, het ding deed en doet het altijd.
Een van mijn laatste trips heb ik hem helaas om laten vallen, resultaat een grote deuk in een zijscherm.
In geld is de waarde dus nihil op dit moment maar voor mij is het ding onvervangbaar.

 

[Han S]

De Norton in mijn avatar, die ik kocht in 1966 en weer verkocht in 1970. Maar ik vond het meeste ervan terug in 2014, gedemonteerd en ik kocht hem voor de tweede keer en restaureerde hem.

Nu staat hij in de woonkamer en als het straks mooi weer wordt ga ik er mee rijden en in gedachten zit mijn lieve freule dan bij me achterop.

Hij gaat nooit meer weg, is niet te koop, ook niet voor een ton en straks als ik er niet meer ben blijft hij in dit huis bij mijn zoon.

 

[Zwetje]

De Norton in mijn avatar, die ik kocht in 1966 en weer verkocht in 1970. Maar ik vond het meeste ervan terug in 2014, gedemonteerd en ik kocht hem voor de tweede keer en restaureerde hem.

Nu staat hij in de woonkamer en als het straks mooi weer wordt ga ik er mee rijden en in gedachten zit mijn lieve freule dan bij me achterop.

Hij gaat nooit meer weg, is niet te koop, ook niet voor een ton en straks als ik er niet meer ben blijft hij in dit huis bij mijn zoon.

Ik vond dit eigenlijk best ontroerend om te lezen. Echt bijzonder dat zo'n oude motor zo veel waarde voor je kan hebben. Prachtig.

 

[Zwetje]

Voor mij is het mijn Speed Triple 955i uit 2001. De eerste motor van mijn beste vriend, en vervolgens na enkele jaren heb ik hem overgenomen als mijn eerste motor. Ik kan me niet voorstellen dat ik hem ooit nog weg doe. Ondertussen wel motoren erbij gehad, maar deze blijft zeker in de familie.

 

[RR.]

Ik ben niet zo gehecht aan motoren. Meestal koop ik na een paar jaar weer een nieuwe.
Mijn vrouw blijft wel heel lang.

 

[Chriskx]

Zonder twijfel mijn Ducati 748SP racer. Als mannetje van 16 jaar op de tribune heb ik Hans Fischer ermee zien racen in de ONK Supersport 600. Hans is in 1996 bij een tragisch ongeval overleden op Zandvoort. In 1999 heb ik de 748 gekocht en heb er zelf een aantal jaren mee geraced. Hij staat nu alweer een aantal jaar mooi te zijn op een podium bij de kachel in mn schuur.
Lekker een muziekje aan, biertje erbij en op een stoel zitten kijken en herinneringen ophalen mag ik graag doen. De 748 gaat nooit meer weg.

 

[Saalk]

Mijn FZX

 

[Tcat]

Blijft toch de Poes, aka Thundercat..
Reed het fijnst van allemaal.
En mijn allereerste Poes, afgeschreven na de 3e crash (in 6 maanden tijd).
Daar wel mijn eerste vakantie mee gereden, tour tochtjes, circuit dagen etc etc.

Na de 3e crash...
Toen was ze echt niet meer te redden..

 

[Surf Edward]

Motor in mijn avatar, begonnen met een 748, toen 998S, Hypermotard 1100S, 1098S en weer terug bij het iconische model nu een 996SPS.

 

[Han S]

Ik vond dit eigenlijk best ontroerend om te lezen. Echt bijzonder dat zo'n oude motor zo veel waarde voor je kan hebben. Prachtig.

Toen we jong waren hebben we er samen mooie reizen mee gemaakt en omdat het ons enige vervoermiddel was gingen we op zondag naar opa en oma met het kind tussen ons in. Deze prachtige Norton heeft me nooit in de steek gelaten en ik ben er drie keer mee naar het elefanten treffen geweest in het eerste weekend van januari.

In october 1970 verkocht ik hem omdat we een Fiat 500 hadden gekocht voor 100 gulden (kost nu iets meer en het was ook nog een Giardiniera) .

In 2014 kwam ik hem met moeite op het spoor, hij lag in dozen en kisten, incompleet en 42 jaar niks mee gedaan. En nu is hij weer origineel en in concours staat en blijft tot mijn laatste snik bij me.

Mijn freule heeft nog glimmend van trots achterop gezeten, maar durfde niet meer mee te rijden. In januari 2018 is zij overleden.

 

[subtoon]

ik zou mijn R51/3 uit 1954 wel terug willen voor de nostalgie maar ben wel heel blij met mijn Triumph rocket 3,
powercruiser bij uitstek.Bij elke tijd past een motor, ben ook 10 jaar heel gelukkig geweest met mijn Virago 1100

 

[Rubbere Ronnie]

Mijn CBR400RR nc29.
Verkocht toen ik een R1 kocht want wie heeft er nou 2 motoren nodig(tenminste dat dacht ik toen).
Altijd spijt van gehad.
Echt een leuk smijtfietsje welke ook nog eens knetterhard ging.

 

[Hans uut Zwolle]

Mijn huidige motor, Hayabusa, is zonder twijfel mijn all-time favorite... mooi of niet blijft een kwestie van smaak, die discussie ga ik niet aan. De stuureigenschappen? Het is geen gooi- en smijtfiets. Hij wil graag rechtuit zal ik maar zeggen. Maar de brute power, de bijna elegante vermogensafgifte, helemaal mijn motor!

 

[Nejra]

Hmm... Moeilijke keuze..

Ik denk dat ik van alle motoren dan toch kies voor mijn KMZ K750:

In 2010 kocht ik een volkomen onrijdbaar wrak ( Inclusief een kapot motorblok en een vaststaande versnellingsbak) als knutselproject/technische uitdaging/om iets te doen te hebben en met het vaste voornemen om er weer een rijdbaar geheel van te maken. Bij nadere beschouwing bleek het te gaan om een vroeg type K750. Gebouwd bij KMZ (later: Dnepr) in de voormalige Sovjetunie in 1959.
Omdat beeld meer zegt dan 100 woorden: filmpje van de "transformatie".

Dat "iets te doen hebben" hield me uiteindelijk niet alleen tot 2016 van de straat, maar bleek ook een motor op te leveren die ik onverwachts heel lekker vond rijden en op een bepaalde manier mijn kijk op motorrijden (en ook een paar zaken er buiten) heel erg veranderde. Twee jaar lang/13.000 kilometer lang heeft íe het braaf volgehouden. Helaas heb ik bij het herbouwen van het motorblok de staat van het (ietwat wat mishandeld)vliegwiel niet goed ingeschat en maakte een deugdelijke scheur daarin tijdelijk een einde aan de lol en iets definitiever een einde aan het leven van de krukas....
Voorzien van o.a. een vers vliegwiel en een andere krukas rijdt 'ie nu sinds twee weken weer rond.

 

[Hans uut Zwolle]

Hmm... Moeilijke keuze..

Ik denk dat ik van alle motoren dan toch kies voor mijn KMZ K750:

In 2010 kocht ik een volkomen onrijdbaar wrak ( Inclusief een kapot motorblok en een vaststaande versnellingsbak) als knutselproject/technische uitdaging/om iets te doen te hebben en met het vaste voornemen om er weer een rijdbaar geheel van te maken. Bij nadere beschouwing bleek het te gaan om een vroeg type K750. Gebouwd bij KMZ (later: Dnepr) in de voormalige Sovjetunie in 1958.
Omdat beeld meer zegt dan 100 woorden: filmpje van de "transformatie".

Dat "iets te doen hebben" hield me uiteindelijk niet alleen tot 2016 van de straat, maar bleek ook een motor op te leveren die ik onverwachts heel lekker vond rijden en op een bepaalde manier mijn kijk op motorrijden (en ook een paar zaken er buiten) heel erg veranderde. Twee jaar lang/13.000 kilometer lang heeft íe het braaf volgehouden. Helaas heb ik bij het herbouwen van het motorblok de staat van het (een wat mishandeld)vliegwiel niet goed ingeschat en maakte een deugdelijke scheur daarin tijdelijk een einde aan de lol en iets definitiever een einde aan het leven van de krukas....
Voorzien van o.a. een vers vliegwiel en een andere krukas rijdt 'ie nu sinds twee weken weer rond.

Als je zo'n geschiedenis hebt met een motor kan ik me voorstellen dat deze je erg dierbaar is. Bijna een museumstuk man! Veel plezier nog ermee, en heel veel mooie en veilige kilometers gewenst!