Aangekomen bij het hostel Wild Lapland. Dat ligt ook echt helemaal in de wildernis. Het is van 2 kanten te bereiken, 21km zandweg of 12km zandweg. Maar we zijn dit soort wegen nu wel gewend en kwamen er gelukkig redelijk snel doorheen. Maar als je de laatste 21 km slecht 40 a 50 kan rijden duurt het lang… Zeker als Alex ook nog eens een tas boodschappen moet ondersteunen. De blokhut was slechts een tientje duurder van het hostel, dus Alex was helemaal in zijn nopjes want die heeft inmiddels een voorkeur voor blokhutjes ontwikkeld. Het maakt hem ook niet uit hoe ze ingericht zijn, als het maar een blokhut is. Op campings heeft ‘ie veel meer aanspraak en hij gaat dan ook altijd eerst alle kentekens checken.
Hier hebben we lekker kunnen uitslapen. En dat was nodig want ik heb een hele dikke wang gekregen. Waarschijnlijk een kaakontstekingtje. .Effe goed kunnen spoelen en wat paracetamol genomen, en na het middag dutje ging het gelukkig al beter. Er was een Nederlands gezin aangekomen, en dat was erg gezellig voor Alex. Effe kleppen over Pokémon spelletjes met een leeftijdsgenoot. En natuurlijk alles wat hij heeft meegemaakt in geuren en kleuren uitleggen. De vrouw zat in het onderwijs en had erg veel geduld.
Wel nog even 24km gereden naar een supermarkt, en natuurlijk weer 24km terug… Ik vindt in NL eigenlijk de 500m naar de Albert Heijn al ver… Lekker kunnen BBQ-en met de Nederlanders.
’s avonds was ik wel weer redelijk opgeknapt en zijn we met de andere Nederlanders op safari gegaan. De open jeep ging echter niet door en het werd een mini-busjes. Dat was helaas wat minder leuk. De safari had een 100% eland garantie of je geld terug. We hebben best veel gezien zoals konijnen, rendieren, haviken, en uiteraard de beloofde elanden. Doordat het redelijk donker was, voor zover het donker wordt daar, was het lastig om te fotograferen. De nevel en de ondergaande zon waren erg indrukwekkend. Een gezellige avond en rond 1 uur waren we pas terug.
De volgende ochtend waren we pas om 10:30 op. De zwelling en pijn waren gelukkig al veel minder. Er brak echter een enorme onweersbui uit. De andere Nederlanders met de tent kregen te horen dat ze ondanks de enorm hevig regen toch echt om 12:00 moesten vertrekken of moesten bijbetalen. Dat gold ook voor ons. Onbegrijpelijk want de camping was nauwelijks vol. Schandalig. We hebben dan ook stipt om 12u de deur dichtgetrokken en zijn gelukkig zonder regen vertrokken. Ik wens ze dan ook veel plezier met de rotzooi en de afwas in de hut.
We hebben 321km gereden die dag. Door een gebied dat wat meer bewoond is. Weinig mooie natuur, maar daar tegen over stond dat er soms wel weer echte snelwegen waren. 2x2 rijbanen dus veel minder last van campers e.d. Ook zijn we een beetje uit het rendieren gebied en hebben we integenstelling tot voorheen niet meer op de rem hoeven staan voor deze beesten. We konden dus lekker opschieten. De Finse politie is inmiddels in het bezit van een flink aantal foto’s van ons. Maar aangezien ze hier van voren flitsen wens ik ze veel suc6!
Het was vandaag erg zwaar. Het was enorm warm geworden. Tegen de 30 graden schat ik. En door de luchtvochtigheid erg vermoeiend. Bij iedere stop dan ook de kleding uit. Normaal gesproken helpt de rijwind wel, effe de jas een beetje open en zolang je blijft rijden gaat het wel. Maar deze keer niet, het was echt te warm. Onderweg nog even een stuwdam bekeken en aan birdwatching gedaan in het bos. Tuinbroeken hebben echter niet mijn voorkeur. Wel een eekhoorn kunnen vastleggen.
Pas de laatste 50km kwam de schitterende natuur weer terug. Het hostel waar we wilden overnachten wilde maarliefst 92 euro hebben. In geen 92 jaar natuurlijk. We zijn dus weer lekker vertrokken. Onderweg heeft Alex nog even kunnen pootje baden in een heel mooi meer. We waren op zoek naar een hutje, maar dit was 5 sterren gebied met enorm luxe hutten. Nog maar even verder zoeken in de hitte. Alex had inmiddels alleen zijn laarzen en jas nog aan en zat in korte broek achter op. Maar met de hitte was het echt geen doen.
Redelijk snel en gelukkig op de route van morgen een mooie camping kunnen vinden aan het water van een enorm meer. De blokhut is erg klein, maar dat geeft niks, we slapen er alleen en de ijskast doet het. Alex is direct gaan zwemmen en zandkastelen bouwen. Hij vond het niet erg om alleen op de camping te blijven met zo’n lekker strand. Zelfs het ontbreken van draadloos internet was geen punt. Ik ben toen maar alleen naar de supermarkt gereden. Deze keer slecht 10km ver. Uiteraard weer BBQ-en want in een blokhut heb je geen keuken. En het brood is in Scandinavië niet te eten. Droog en oud. Ik was houtskool vergeten dus dat moest ‘ie zelf even hakken. Nadat hij de enige Nederlanders op de camping weer even heeft bijgepraat over al onze belevenissen is ‘ie weer gaan zwemmen. De onderstaande foto is van 23:30! Het wordt hier inmiddels wel heel even helemaal donker. Maar tot middernacht op het strand spelen is nog steeds mogelijk.
Het is nog ongeveer 650km rijden naar Helsinki. Daar geen we twee dagen over doen.
Vanochtend heb ik Alex de cabin om 6:00u horen verlaten. Ik dacht om even naar het toilethuisje te lopen. Ik heb er verder geen acht meer opgeslagen. Toen ik om 10:30 wakker werd was hij nog steeds pleite. Toen ik op het strandje ben gaan kijken zat hij daar zandkastelen te bouwen. Daar was hij al vanaf 6u mee bezig! En waarom ook niet. Onderweg wel goed in de gaten gehouden of hij niet slaperig werdt, maar dat viel reuze mee,
Vandaag zijn we naar Rautalampi gereden in 298km. Het eerste uur prachtige bochtige 100km/u wegen met nauwelijks verkeer. En als er al verkeer was dan waren die eenvoudig in te halen op de rechte stukken. Mooie route, en weer erg warm weer. Dus bij alle stops direct de kleding uit. Onderweg stond een 75 meter hoge uitkijktoren op een 200m hoger berg op de planning. Het was een leuke stop en ontzettend mooie uitzichten op de bosrijke omgeving. Ook weer 2x2 baans wegen gehad, maar al snel weer op de leuke 80km/u wegen. Onderweg nog een drupje regen gehad, maar we waren zo weer droog.
Hostel Rautalampi kwam een beetje vreemd op ons over. Op een mooi landgoed met alle maal verschillende gebouwen. Nergens was aangegeven waar de receptie was. Op het terrein liepen allemaal Japanse meisjes rond. Uit het grootste gebouw kwam piano muziek. Toen we op roepen geen reactie kregen hebben we maar de deur opengedaan van de kamer waar de piano muziek vandaag kwam. Het was allemaal erg statig met veel antiek ingericht. Het Japanse meisje dat zat te spelen verwees ons in gebarentaal door naar een hele oude vrouw die kwam aanlopen. Die verwees ons weer door naar haar dochter die in de tuin bezig was. Een eveneens oude statige dame! Die regelde voor ons de kamer en gaf een kleine rondleiding. De 8 Japanse meisjes geven binnenkort ergens een piano concert en zijn hier om te repeteren met een professor.
De dag er voor was een flinke storm overgekomen. Diverse bomen, waaronder enkele flinke waren geheel of gedeeltelijk omgewaaid. Waaronder ééntje die nu tegen een gebouwtje leunde. Overlagen takken en bladeren. De oude vrouw verontschuldigde zich voor de rotzooi.
Uiteraard weer BBQ-en zo lang het zo goed weer is. En de vrouw was blij dat we flink wat losliggende takken hebben verbrand. Er was ook een sauna, en toen we daar zaten te BBQ-en kwamen de Japanse meisjes uit de sauna in badkleding die in 1956 heel modern was. Heen en weer van de sauna naar de rivier, erg gezellig dat Japanse gegiegel. Dat werd alleen maar erger toen er twee beestjes vlak naast ze uit het waten kropen onder een bootje. Grappige beestjes met een glimmende zware vacht en bloed snel. Marters? Ze lieten zich verschillende keren zien en waren erg speels. Na de sauna en het zwemmen was Alex erg snel onder zeil. Ook wel eens lekker! Morgen naar Helsinki waarna we Scandinavië gaan verlaten voor de Baltische staten.
Vanochtend vertrokken voor de rit van 340km naar Helsinki. Geen foto’s vandaag. De portable camera is definitief overleden en ik voelde me helemaal niet lekker door de kaakontsteking. Ik had dan ook besloten om snel naar Helsinki te rijden om daar een ziekenhuis te bezoeken. Het eerste uur rijden was nog door mooie natuur op bochtige wegen. Duidelijk was te zien hoe de storm had huisgehouden. Overal langs de weg omgevallen bomen. Men had de weggen snel met kettingzagen weer vrij gemaakt, maar de bomen lagen soms nog op de vangrails. Afgezaagd dat wel, maar alle rotzooi lag er nog.
Gelukkig kregen we daarna echte snelwegen. Dus we konden in een lekker tempo naar Helsinki rijden. Aangekomen in Helsinki bleken alle 6 de hostels vol te zitten. Top vakantieseizoen en bovendien in een weekend. Gelukkig was er een hostel 12km buiten de stad op een camping beschikbaar. Met de motor is 12km niks natuurlijk dus voor ons viel de overlast mee. Maar voor toeristen die zonder eigen vervoer zaten was het knap lastig.
Daarna naar het ziekenhuis. Na de nodige papieren formaliteiten kreeg ik de doktor te spreken. Die was het met me eens en schreef antibiotica voor in een aardig hoge dosis. Daarna op naar de apotheek. Dan zie je hoe handig navigatie systemen zijn waar ook faciliteiten zoals winkels en apotheken in staan. Alex tussen door nog even gevoed bij de Mac. Ik had geen puf meer om zelf nog wat te regelen… Maar ik heb geen protest gehoord. Tevens van de gelegenheid gebruik gemaakt om al onze kleding te wassen, voor de laatste keer, want nu redden we het wel. Nog maar 5 landen… Op de camping kwamen we teven onze Nederlandse vrienden weer tegen van de camping Wild Lapland.
De volgende ochtend ging het nog niet best met de pijn. Maar de antibiotica heeft natuurlijk wat tijd nodig. Tevens erg slecht geslapen daardoor en doordat we voor het eerst op een echte slaapzaal sliepen. Dan krijg je dat ziekenhuis gevoel. Er maakt altijd wel iemand herrie.
Als eerste zijn we naar het oude centrum van Helsinki gegaan. Het heeft veel weg van het gezellige Stockholm maar heeft toch een eigen sfeer. Ook hier de oude trams en bootjes waarmee je naar andere eilanden in de stad kan varen. Ook de cruise schepen en veerboten doen Helsinki massaal aan.
Bij het zoeken naar een (gratis) parkeerplek zag ik 3 Nederlandse Off-Roads staan. Die leken iets van een vergunning op hun windscherm te hebben. Toen hebben we ‘em daar maar naast gezet. Toen we terug kwamen waren de heren van deze motoren er ook bij. Nog even gezellig zitten babbelen en tips uitgewisseld.
Daarna was het tijd voor de dierentuin. De dierentuin ligt op een behoorlijk groot eiland wat door een loopbrug is te bereiken. Hier heeft Alex ook zelf uitgevonden dat de speelse beestjes van gisteren otters waren. Lekker weer en ondanks dat het een zondag was gelukkig niet zo druk als een dierentuin in Nederland. Alex kon lekker wat stoom afblazen en ik kon zo nu en dan even op een bankje rustig zitten, want dat was echt nodig ivm met de pijn.
Later die dag tronk de pijn gelukkig weg en zijn we naar een pretpark gegaan. Geen entree geld maar je kunt per attractie betalen, of een polsbandje kopen voor toegang tot alle attracties. Een prima systeem, want veel mensen uit Helsinki gaan met de kids even langs voor een uurtje. Dat laat je met de prijzen van de Efteling natuurlijk wel uit je hoofd. Ovendien betaal je daar ook voor de volwassenen de hoofdprijs terwijl die meestal niet in al die draai dingen gaan. Even in het reuzenrad geweest en daarna in de Splash. Ik zat natuurlijk tot hilariteit van Alex precies op de plek waar het water neer kwam. Gelukkig weer erg warm en allemaal geen ramp. Op het parkeerterrein nog even een Finse motorrijder geholpen met een beetje WD40 in het stuurslot.
De dag afgesloten met een bezoekje aan een park en de jachthaven. Wat tevens de motorverzamelplek bleek te zijn. Alex en ik zijn het er over eens, Helsinki is een leuke en gezellige stad.
Vanochtend was de zwelling al een stuk minder en de pijn helemaal verdwenen. We hebben lekker kunnen slapen en zijn ons klaar gaan maken voor de oversteek naar Tallinn. Maar eerst hebben we nog even het centrum aangedaan om een nieuwe portable camera te kopen en om afscheid te nemen van deze stad. Onderweg naar het centrum draaide een auto met Fins kenteken voor het stoplicht zijn raampje open en zei iets. Dat gebeurt wel vaker als er andere motorrijders naast je staan. Die hebben dan niet op het kenteken gelet en brabbelen wat in het Fins tegen ons. Maar toen mijn klep open deed kon ik hem wel verstaan en zei hij lachend “Lekker weertje he?”. Nederlanders zitten overal!
Toen we ergens in het centrum de motor geparkeerd hadden en ik even bezig was met de topkoffer, liep er een grote man op Alex af. Hij pakte Alex beet en zei: “Hey Alex, wat doe jij nou hier?” Het bleken kennissen te zijn van mijn ouders die hier met een cruiseschip waren. Wat een toeval allemaal. Alex dol enthousiast bij zo veel aandacht!
Ons even laten voorlichten over een nieuwe camera. Die bleek 199 euro te kosten. De winkel had deze echter alleen nog in het roze. Nu maakt het uiterlijk van het apparaat mij meestal niet zo veel uit, maar roze gaat me net te ver. In de winkel er tegenover hadden ze gelukkig nog wel een exemplaar met een neutrale kleur. Bovendien maar voor 158 euro. Alex kan onderweg weer fotograferen!
Op naar de ferry! Gelukkig hoefden we niet zo lang in de rij te staan, want met de kleding aan was dat erg zwaar. Alex gaat direct weer op zoek naar Nederlandse kentekens die hij ook altijd weer vindt. Ook nog even met de andere motorrijders staan praten die er in allerlei soorten en maten te vinden zijn. Van de jongens in het leer op de shoppers, een verdwaalde offroad fiets en de meestal wat oudere koppels op dikke toerfietsen zoals de Pan of de FJR.
Nog even wat kunnen eten aan boord en de twee uurtjes waren al weer snel voorbij. Aangezien Estland pas in januari over gaat op de euro nog even wat van dat monopoliegeld gepind.
Het oude centrum is erg middeleeuws en men doet erg nog een schepje bovenop door het personeel in kostuums te laten lopen. Een groot plein met allemaal restaurants met terrasjes, en heel veel souvenirs winkels. De toeristen komen hoofdzakelijk per cruise schip of met de ferry vanuit Zweden, Finland, Denemarken of Duitsland. 30% van de bevolking is nog Russisch. Maar ook de Russische toeristen hebben Tallinn ontdekt. Al met al is het een best gezellige stad, en buiten de toeristische gebieden nog goedkoop. Met de komst van de Euro zal dat ook hier wel veranderen.
Het nachtleven is ook één van de trekkers. Veel hotels, (strip)clubs, kroegen, en casino’s. De nodige patserige auto’s met Russische kentekens uiteraard. Erg levendig allemaal!
Een echte Rolls Royce! Maar achterin nauwelijks beenruimte en waarschijnlijk betaald van EU-geld in deze ambassade wijk.
Alle historische gebouwen staan op een berg waarbij uitzicht is op het marktplein gedeelte van de stad. De smalle middeleeuwse trappetjes en krakerige houten vloeren vindt Alex maar niks. Er valt hier best veel te zien, maar ook hier weer erg toeristisch.
Nog even uitwaaien op het strand, waar de enorme boten constant langs komen.
Vandaag de 314 km’s gereden van Tallinn naar de hoofdstad van Letland, Riga. Het landschap is niet heel spectaculair meer. Een beetje heuvelachtig waarbij bos en weilanden elkaar afwisselen. Pas bij Riga werden de bossen wat mooier door de enorm hoge naaldbomen. De wegen zijn te vergelijken met provinciale wegen. 2-baans met verkeer naar beide kanten. Inhalen is vaak erg lastig. Bovendien is het wegdek vaak niet al te best. En als het al wat beter wordt dan staat er een europees bord bij dat we ‘em eigenlijk zelf betaald hebben. Je komt van alles tegen zoals tractoren, fietsers en voetgangers. Veel auto’s en vrachtwagen gaan met twee wielen op de vluchtstrook rijden om ons er langs te laten. Erg handig, en volgens de borden is dit ook de bedoeling. Ik heb dit systeem nog niet eerder gezien. Ook zijn er stukken waarbij je een enorm brede rijbaan hebt een heel stuk. Hier is het inhalen dan ook een stuk gemakkelijker. Maar nog steeds ver vooruitkijken want tegenliggers gaan ook inhalen.
Onderweg kwamen we een Fransman tegen op een Kawasaki ZZR race motor. We hadden hem al ontmoet in het hostel in Tallinn. Daar leek hij zich zeer te vermaken met de Russische dames. Aardige vent, spreekt uit principe geen engels, en de andere talen beheerst hij niet echt… Erg lastig en vermoeiend. We zouden hem nog een stuk of 4 keer tegen komen.
Onderweg nog even de Baltische zee opgezocht. Daar was wel 4 km zandweg voor nodig. Maar ach, we zijn nu wel wat gewend. Hoewel, de wegen in stad Riga zijn echt lastig. Kinderhoofdjes van het ergste soort gecombineerd met tramrails die boven de stenen uitkomen. Geen wonder dat je veel off-roads ziet rijden in de stad. In Stockholm en Helsinki rijden ze in de oude binnenstad nog met historische tramstellen. Maar in Riga doen ze dat overal, maar waarschijnlijk uit armoede. Er zijn ook geen haltes, de passagiers stappen uit op de weg. Dat zal vast niet altijd goed gaan. De voorsteden zijn grote, grauwe, en bovendien nauwelijks onderhouden gebouwen in Sovjet stijl.
Riga is evenals Tallinn een erg gezellige stad. Wellicht wat minder middeleeuws, en ook erg toeristisch. Ook Riga staat hoog op de lijst voor de cruiseschepen, en de veerboot verbinding met Stockholm zal daar ook aan bijdragen. Weer veel restaurants, cafés met terrasjes, veel live muziek en straatmuzikanten. Een behoorlijk levendig nachtleven. Men doet duidelijk zijn best om de boel aantrekkelijk te maken voor toeristen. Het mag dan in het oude gedeelte wat duurder zijn, maar het is hier behoorlijk goedkoop gelukkig. Dat moet Noorwegen weer een beetje compenseren op ons budget.
Rondvaart bootjes, sightseeing bussen, mooie verlichte gebouwen, alles wordt uit de kast getrokken. Een gezellig en fleurig geheel. Wel is er in het centrum erg veel politie op de been. Er wordt in de kroegen, maar ook op straat en in parkjes stevig door gezopen is mij opgevallen. Dat zal er wel mee te maken hebben is mijn inschatting.
Na een uitgebreide maaltijd in het centrum voor nog geen 10 euro, zijn we vertrokken naar Kaunas in Lithouwen. Weer veel provinciale 2-baans wegen. Dit keer zijn het de geulen in de wegen die het lastig maken. Het vele vrachtverkeer heeft diepe sporen gemaakt in het wegdek. En het is een vreemd gevoel als je over zo’n hobbel gaat, maar ook hier ga je aan wennen. De benzine is hier erg goedkoop, morgen nog maar even de tank volgooien voordat we naar Polen gaan.
De enige reden dat we in Kaunas overnachten is dat Polen te ver is, en de hoofdstad Vilnius te ver omrijden was. In het stadje even wat gegeten en gewandeld om te kijken wat voor moois er te zien was. En dat viel zeker niet tegen. Bovendien een hele gemoedelijke en gezellige sfeer.
Duidelijk is te zien dat ze het in Litouwen een stuk minder goed doen dan in Estland en Letland. De cruiseschepen komen hier wellicht wat minder in de havens. De huizen zien er hier nog grijzer en grauwer uit en zijn bovendien vaak in zichtbaar slechte staat. Hier is nog wat EU geld nodig denk ik.
![:]](/styles/motor-forum/smilies/crossy.gif "Crossy :]")
